मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ पहिला पाऊस – पहिली सर… ☆ सुश्री उज्वला सुहास सहस्रबुद्धे ☆

सौ. उज्वला सुहास सहस्रबुद्धे

☆ पहिला पाऊस – पहिली सर ☆ सुश्री उज्वला सुहास सहस्रबुद्धे ☆

पहिला पाऊस, पहिली सर,

अलगद धरी, जलाची धार!

कोरत जाई तीच मनावर,

 नक्षी नाजूक ती अलवार!

*

पहिला पाऊस, पहिली सर,

 आठवणींसह मनात शिरते!

भिजवून चिंब चिंब करते,

 मन ओलेते करून जाते!

*

 पहिला पाऊस, पहिली सर,

 घेऊन येई वाऱ्याची साथ!

 झुळूक मिळता त्याची सुंदर,

 घेऊ आपण हाती हात!

*

 पहिला पाऊस, पहिली सर,

 उलगडते भूवर सरसर!

साजरा मोहक मोती सर,

 भोवताल हा करी धूसर!

*

 पहिला पाऊस, पहिली सर,

 आठव देई पहिल्या प्रेमाचा!

गहिऱ्या, कोमल, मृदू स्मृतींचा,

 क्षण असे तो आनंदाचा!

© सुश्री उज्वला सुहास सहस्रबुद्धे

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – वाचताना वेचलेले ☆ ‘सांगे अशिक्षित माय…’ – कवी : श्री किसान वराडे ☆ प्रस्तुति – सौ. शामला पालेकर ☆

? वाचताना वेचलेले ?

☆ ‘सांगे अशिक्षित माय…’ – कवी : श्री किसान वराडे ☆ प्रस्तुति – सौ. शामला पालेकर 

दिवस उगवता शेताचा रस्ता धरी

मावळतीलाच माय परते घरी ।।

 *

बाप वावरात रात्रंदिवस राबे

पक्षी कीटकांचाही वाटा राखे

भूतदया तो जपे सदा अंतरी ।।

 *

मायबाप कष्टती भुरीत दिवसभर

तरी कुणा न मिळे खायला पोटभर

असून उपाशी जनांंचे उदर भरी ।।

 *

कठोर श्रमूनही बारीमास हाल

सरे हंगाम, न उरे खळ्यात माल

सावकार ठेवी हातावर तुरी ।।

 *

कोणती यात्रा? न कधी गावजत्रा

रानात कामे मागोमाग सतरा…

शेतात राम अन् गोठ्यातच हरी ।।

 *

फाटकेच धोतर, सदऱ्यास टाके

सग्या- सोयऱ्यात दारिद्र्य झाके

विरळ लुुगडे आई दांडे करी ।।

 *

आठव होता चुकती आत ठोके

खोल विहिरीवर बाप मोट हाके

माय आमची होत असे बारकरी ।।

 *

कधी आलाच मानगीचा घाला…

रामबाण औषध मग झाडपाला!

सर्दीवर उपाय ओव्याची धुरी ।।

 *

नव्हते सवंगडी… नाते न उरले…

दारिद्र्यातच मम लहानपण सरले

न देऊ गेली स्वप्नी काही परी ।।

 *

कसे असते हो रम्य ते बालपण?

मला न भावले चुकून एकदापण

कधी न पडली ताटात शिरापुरी ।।

 *

सांगे अशिक्षित माय एक गोठ…

कोरडीत ना भरेल तुमचे पोट

शिका तुम्ही, गाव सोडा, जा शहरी।।

☆ 

कवी : श्री. किसन वराडे

प्रस्तुती : सौ. शामला पालेकर

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ श्री अशोक भांबुरे जी यांची कविता अभिव्यक्ती #287 ☆ देव काळा… ☆ श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे ☆

श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे

? अशोक भांबुरे जी यांची कविता अभिव्यक्ती # 287 ?

☆ देव काळा… ☆ श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे ☆

कौतुकाचा होत गेला पावसाळा

मी स्वतःला वाटतो आहे निराळा

*

धन्य झाले अमृताने नाहले मी

जन्म पोटी घेतला तू आज बाळा

*

पाय दिसती हे तुझे मज पाळण्यातच

पाळण्यातच पाहते मी नेक चाळा

*

का विदेशी श्वान हे दारात असता

उच्चभ्रू वस्तीत आला हा गबाळा

*

बायको का पाहिजे ही फक्त गोरी

हा तुम्हाला चालतो जर देव काळा

*

कावळ्यांनी फार येथे प्रश्न केले

चालली आहे इथे का कार्यशाळा?

*

पाखरे चोचीत घालुन चोच बसली

माणसे म्हणतात का संसर्ग टाळा

*

हे तुझे पाणी कसे झाले सुगंधी

त्यात तर तू घातला नव्हतास वाळा

© श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे

धनकवडी, पुणे ४११ ०४३.

ashokbhambure123@gmail.com

मो. ८१८००४२५०६, ९८२२८८२०२८

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ मन हेची कारण… ☆ श्रीशैल चौगुले ☆

श्रीशैल चौगुले

 

? कवितेचा उत्सव ?

☆ मन हेची कारण ☆ श्रीशैल चौगुले ☆

कुठे सोडू मनाला

अंत जीवा लागेना

जाई तेथे सांगाती

खंत खरी सांगेना.

*

कधी दिशा पूर्वेची

कधी पळे उत्तरी

अशास्वत चंचली

क्षणो-क्षणी मंथरी.

*

मनो-मनी मनची

ठाम नसे जीवना

दृढ जरी निर्धार

मागे त्याचे भावना.

*

आवरे ना सारथ्या

अश्व धाव मनाचे

कृष्ण सांगे कौंतेया

 दोर संयमी रुचे.

*

मनाविन निरर्थ

समयाचा निर्णय

मनरथ सावरे

तोची खरा विजय.

 

© श्रीशैल चौगुले

मो. ९६७३०१२०९०.

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ मंजुघोषाचे सांगणे… ☆ सौ. ज्योती कुळकर्णी ☆

सौ. ज्योती कुळकर्णी 

? कवितेचा उत्सव ?

☆ मंजुघोषाचे सांगणे☆ सौ. ज्योती कुळकर्णी ☆  

धर्म अमुचा गर्व आहे भारताला

भूषणावह तोच आहे या जगाला

*

तू जगावे अन जगू द्यावे दुजांना

मारणे का रे हिताचे का कुणाला

*

ज्या दुधावर पोसलेला मायच्या या

अस्तनी मधला निखारा तू निघाला

*

दाखवी तू प्रेम खोटे भूल पडली

लागलो माशा प्रमाणे मी गळाला

*

पारधी आडून जाळे टाकणारा

हा शिकारी हा कधीही ना कळाला

 

© सौ. ज्योती कुळकर्णी

अकोला

मोबा. नं. ९८२२१०९६२४

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – चित्रकाव्य ☆ ती.. आणि तीच… ☆ श्री आशिष बिवलकर ☆

श्री आशिष  बिवलकर

 

?️?  चित्रकाव्य  ?️?

? ती.. आणि तीच… ? श्री आशिष  बिवलकर ☆

संसाराचा गाडा ओढतांना,

ती खांद्याला खांदा लावते |

प्रत्येक नर नारायणाला,

त्याची लक्ष्मी अशीच पावते |

*

नांदा रांधा उष्टी खरकटी काढा,

इतक्यावर ती थांबत नाही कधी |

वेळ प्रसंगी कंबरेला पदर खोचून,

घराच्या प्रगतीची सोडत नाही संधी |

*
तिच्याच भक्कम पायांवर,

संसाराचा डोलारा उभा राहतो |

कशाची उणीव आहे की नाही,

तिच्या डोळ्यातच तो सारं पहातो |

*
संसारातल्या अडीअडचणीला,

तीच त्याला हिम्मत देत राहते |

तोल कधी ढळणार नाही त्याचा,

कटाक्षाने सार काही सांभाळते |

*
ती शिकलेली असो वा अडाणी,

संसाराचं गणित अचूक सोडवते |

लेकरांना नुसता जन्मच देत नाही,

चांगल्या संस्कारांनी त्यांना घडवते |

*

व्यक्ती म्हणून जरी एक असली तरी,

जीवनात अनेक भूमिका ती निभावते |

संसार सहाणेवर चंदनाप्रमाणे झिजून,

आयुष्यभर शीतल सुगंधाने दरवळते |

© श्री आशिष  बिवलकर

बदलापूर

मो 9518942105

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ नाटक… ☆ प्रा तुकाराम दादा पाटील ☆

श्री तुकाराम दादा पाटील

? कवितेचा उत्सव ?

☆ नाटक… ☆ प्रा तुकाराम दादा पाटील ☆

दैवा वरती जगणाराना किंमत नसते

कर्म करावे तेव्हा कोठे जीवन फुलते

प्रेमा साठी जमतो तितका त्याग करावा

त्यागाने तर जग जिंकाया हिंमत मिळते

 *

जनन मरण हा खेळ धरेवर अविरत चाले

काळा संगे धावत फिरणे गंमत असते

 *

माती मधला अंकुर साधा वाढत जातो

संघर्षाचे जगणे त्याला सावध करते

 *

माझ्या असली प्रेमाला मी विनवत बसतो

दोघांच्या मग भेटीनंतर अंतर मिटते

 *

मी जगण्याचे असली नकली नाटक करतो

मी सजल्यावर रंगपटावर जीवन खुलते

 *

चिंता मिटता मन हळवे मग खुलते फुलते

माझ्या सोबत गोडगुलाबी जगणे हसते

 *

देव दयेने येथे सगळे तुमचे आहे

जाताना पण सोबत काही नेणे नसते

© प्रा. तुकाराम दादा पाटील

मुळचा पत्ता  –  मु.पो. भोसे  ता.मिरज  जि.सांगली

सध्या राॅयल रोहाना, जुना जकातनाका वाल्हेकरवाडी रोड चिंचवड पुणे ३३

दुरध्वनी – ९०७५६३४८२४, ९८२२०१८५२६

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – वाचताना वेचलेले ☆ तुझ्याविना जगणे… कवी : श्री अनिल दाणी ☆ प्रस्तुती : श्री मिलिंद जांबोटकर ☆

📖 वाचताना वेचलेले 📖

तुझ्याविना जगणे… कवी : श्री अनिल दाणी ☆ प्रस्तुती : श्री मिलिंद जांबोटकर 

तुझ्याशिवाय मी जगू शकणार नाही, अशातला भाग नाही़

 

पण तुझ्याविना जगणे म्हणजे क्रिया कर्म केल्यासारखं

वाळवंटातल्या वादळवार्‍यासारखं

तुझ्यासह जगणे म्हणजे उत्सवासारखं

आनंदाला उधाण आल्यासारखं

 

तुझ्याविना जगणे म्हणजे वांझोटे जगणे

तुझ्यासह जगणे म्हणजे नंदनवनात जगणे

 

ना जाणे कुठून जुळतात या गाठी?

अन परस्परांच्या सावली होऊन सोबत करतात.

जन्माच्या गाठी जितक्या घट्ट असतात तितक्याच त्या रेशमी मुलायम असतात.

 

म्हणून म्हणतो तुझ्याशिवाय मी जगू शकणार नाही अशातला भाग नाही,

पण तुझ्याशिवाय जगण्यात ती रेशमी मुलायमता नसेल

मायेचा, प्रेमाचा ओलावा नसेल

न भरणारी पोकळी असेल

शून्यवत जगण्याची खंत असेल

तुझ्याविना जगणे म्हणजे क्रिया कर्म असेल.

 

कवी: श्री. अनिल दाणी

प्रस्तुती: श्री. मिलिंद जांबोटकर

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ तो अवचित आला तेव्हा…☆ प्रा. सौ. सुमती पवार ☆

प्रा. सौ. सुमती पवार

? कवितेचा उत्सव ?

☆ तो अवचित आला तेव्हा ☆ प्रा. सौ. सुमती पवार ☆

तो अवचित आला तेव्हा, मी उन्हात होते बसले

सडसडला अंगावरती, अन् उन्हात चांदणे हसले..

 *

शिरशिरी ती थरार आली, मी सर्वांगे मोहरले

वाटले मला जर्रा…. से, कल्पनेत मी थरथरले…

 *

तो मोती पेरत आला, मी भाळी माळत होते,

अन् जन्मोजन्मीचे होते…अहो, त्याचे माझे नाते…

 *

भांगावर पेरत मोती, मी कुंतल झटकत होते

चांदण्या जणू अवतरल्या, मज खरेच वाटत नव्हते…

 *

नक्षत्रे घेऊन आला, मी तशीच झेलत गेले

खदखदा ऊन्हात तो हसला, सर्वांग भिजवले ओले…

 *

किती वेचू माणिकमोती, का वेड लावले मजला

वाऱ्यावर विहरत होता, तो ऊनचांदणं झुला…

 *

भिजवून तो मजला गेला, गेला विरहार्त ठेवूनी

अजूनही मनात का पेटे, अवचित तयाची धुनी…

© प्रा.सौ.सुमती पवार 

 नाशिक

मो. ९७६३६०५६४२; ईमेल – svpawar6249@gmail.com

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – चित्रकाव्य ☆ अगतिकता… ☆ सुश्री नीलांबरी शिर्के ☆

सुश्री नीलांबरी शिर्के

?️?  चित्रकाव्य  ?️?

? अगतिकता…  ?  सुश्री नीलांबरी शिर्के 

सवारीच्या डोई सावली

याच्या डोई तळपे ऊन

रस्त्यावर रिक्षा चालवे

लेकराला उरी धरून

*
एका हाती निरागसता

 दुजा हात कर्तव्य लढे

 पायांनी रेटत ही रिक्षा

 एकटा पिलासह झगडे

*
काय असेल अगतिकता

असेल कोठे पोराची माय!

आजारी असेल घरामधे

की वाईट घडले असेल काय?

*
चित्र पाहता येई व्याकुळता

डोळा भरूनी येई पाणी

रिक्षा चालवणाऱ्या बापाची त्या 

अन् काय असेल कहाणी?

© सुश्री नीलांबरी शिर्के

मो 8149144177

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares