Tag: #मराठी-कविता

श्रीमती रंजना मधुकरराव लसणे 

 कवितेचा उत्सव 

☆ रंजना जी यांचे साहित्य # 182 – आयुष्य ☆ श्रीमती रंजना मधुकरराव लसणे ☆

(मोठा  अभंग)

☆

धिराने हाकावी।

आयुष्याची गाडी।

सुख दुःख जोडी।

जुंपोनिया॥1॥

*

सुखाचे सोबती।

सारे जन परी।

समबुद्धी धरी।

चित्ती तुझ्या॥2॥

*

धैर्याने चढावे।

दुःखांचे डोंगर।

सुखाचा सागर।

दिसे तया ॥3॥

*

कानमंत्र ठेवी।

अविरत ध्यानी।

वृत्ती समाधानी।

सदोदित॥4॥

*

आवरी मनाला ।

भारी अवखळ।

जगी मृगजळ।

ठायी ठायी॥5॥

*

ओंडके वाहण्या।

नको मोठेपण।

मुंगीचाच प्रण।

साखरेचा॥6॥

*

अविवेकी संग।

होई वाताहत।

मर्कटाची गत।

आयुष्याची॥7॥

*

हक्क कर्तव्याचा।

जमविता मेळा।

आनंद सोहळा।

आयुष्याचा॥8॥

☆

©  रंजना मधुकर लसणे

आखाडा बाळापूर, जिल्हा हिंगोली

9960128105

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

कविराज विजय यशवंत सातपुते

कवितेचा उत्सव # 231 – विजय साहित्य

☆ कुठे शोधू…? ☆

☆

हरवले सौख्य माझे

कुठे शोधू विठूराया.?

पामराला देशील का  ?

तुझी नित्य कृपा छाया. १

*

हरवले गाव माझे

वेळेकाळी धावणारे

संकटांत अगत्याने

पाठी उभे राहणारे ..! २

*

पैसा झाला जगी प्यारा

हरवली नाती गोती.

मातीमोल झाले कारे ?

सुविचार शब्द मोती..! ३

*

परतुनी येईल का

माझे कुटुंब एकत्र

नको द्वेष राग लोभ

नको अहंकारी सत्र…! ३

*

कुठे शोधू विठूराया

माझी कैवल्याची वारी

हरवलो मीच येथे

वेगे संकट निवारी…! ४

*

स्वार्थी जगात धावतो

विसरून हरिनाम

पैसा संपता आठवे

ज्याला त्याला विठू धाम..! ५

*

विसरली बासनात

संत साहित्याची गाथा

सांग कधी कुठे कसा ..?

टेकवावा लीन माथा..! ६

*

युगे सरली अनंत

नच सरे विठू माया

कुठे शोधू  चंद्र भागा..?

आणि तुझी छत्रछाया.! ७

*

विसरून सारें काही,

जग जाहले दिखाऊ..!

वारीतले निरामय

चला विश्व डोळा पाहू..! ८

☆

© कविराज विजय यशवंत सातपुते

सहकारनगर नंबर दोन, दशभुजा गणपती रोड, पुणे.  411 009.

डाॅ. निशिकांत श्रोत्री 

 इंद्रधनुष्य 

☆ श्रीमद्‌भगवद्‌गीता — अध्याय ११ — विश्वरूपदर्शनयोग — (श्लोक २१ ते ३०) – मराठी भावानुवाद ☆ डाॅ. निशिकांत श्रोत्री ☆

संस्कृत श्लोक…

अमी हि त्वां सुरसङ्‍घा विशन्ति केचिद्भीताः प्राञ्जलयो गृणन्ति।

स्वस्तीत्युक्त्वा महर्षिसिद्धसङ्‍घा: स्तुवन्ति त्वां स्तुतिभिः पुष्कलाभिः ॥२१॥

*

प्रवेशताती तुमच्यामध्ये समूह कितीक देवतांचे

काही होउन भयभीत करिती आर्त स्तवन तुमचे  

सिद्ध-महर्षींच्या कल्याणास्तव मधुर स्तोत्र गाती

प्रसन्न करण्या तुम्हा परमेशा अमाप  करती स्तुती ॥२१॥

*

रुद्रादित्या वसवो ये च साध्याविश्वेऽश्विनौ मरुतश्चोष्मपाश्च ।

गंधर्वयक्षासुरसिद्धसङ्‍घावीक्षन्ते त्वां विस्मिताश्चैव सर्वे ॥२२॥

*

आदित्य रुद्र तथा वसू साध्य सवे

अश्विनीकुमार मरुद्गण पितर देवविश्वे

गंधर्व सिद्ध असूर आणि उपदेव यक्ष 

विस्मित घेत दर्शन विस्फारुनीया अक्ष ॥२२॥

*

रूपं महत्ते बहुवक्त्रनेत्रंमहाबाहो बहुबाहूरूपादम्‌ ।

बहूदरं बहुदंष्ट्राकरालंदृष्टवा लोकाः प्रव्यथितास्तथाहम्‌ ॥२३॥

*

नयन आनन भुजा जंघा तथा उदर पाद बहुत

विक्राळ बहुत दंत देखुनी व्याकुळ सकल होत ॥२३॥

*

नभःस्पृशं दीप्तमनेकवर्णंव्यात्ताननं दीप्तविशालनेत्रम्‌ ।

दृष्टवा हि त्वां प्रव्यथितान्तरात्मा धृतिं न विन्दामि शमं च विष्णो ॥२४॥

*

दर्शन होता तुमचे विष्णो विशाल व्योमव्याप्त  

बहुवर्णी बहूत आनन अष्टदिशांना आहे पहात

विशाल तव नयन देदिप्यमान मुखावरी अगणित

शांती ढळली धैय गळाले अंतर्यामी मी भयभीत ॥२४॥

*

दंष्ट्राकरालानि च ते मुखानिदृष्टैव कालानलसन्निभानि ।

दिशो न जाने न लभे च शर्म प्रसीद देवेश जगन्निवास ॥२५॥

*

प्रलयकाली अग्नी सम मुखात कराल दंत

हरपले दिशाभान सुखचैन ना मज प्राप्त

विराट कराल तव या दर्शने मी भयभीत

जगन्निवासा देवेशा प्रसन्न व्हा करण्या शांत ॥२५॥

*

अमी च त्वां धृतराष्ट्रस्य पुत्राः सर्वे सहैवावनिपालसंघैः ।

भीष्मो द्रोणः सूतपुत्रस्तथासौ सहास्मदीयैरपि योधमुख्यैः ॥२६॥

*

वक्त्राणि ते त्वरमाणा विशन्ति दंष्ट्राकरालानि भयानकानि ।

केचिद्विलग्ना दशनान्तरेषु सन्दृश्यन्ते चूर्णितैरुत्तमाङ्‍गै ॥२७॥

*

धृतराष्ट्रपुत्र तथा समस्त राजे तुझ्यात प्रवेशतात

भीष्म द्रोण प्रधान वीर अंगराज कर्ण समवेत 

तव कराल मुखात वेगे वेगे प्रवेर करत दौडत

कित्येक शीरे चूर्ण दिसतात तुझ्या भयाण मुखात ॥२६,२७॥

*

यथा नदीनां बहवोऽम्बुवेगाः समुद्रमेवाभिमुखा द्रवन्ति ।

तथा तवामी नरलोकवीराविशन्ति वक्त्राण्यभिविज्वलन्ति ॥२८॥

*

दुथडी सरिता वेगाने वाहते विलिन व्हावया दर्यात

नरवीर तद्वत  प्रवेशती विलिन व्हावया तव मुखात ॥२८॥

*

यथा प्रदीप्तं ज्वलनं पतंगाविशन्ति नाशाय समृद्धवेगाः ।

तथैव नाशाय विशन्ति लोकास्तवापि वक्त्राणि समृद्धवेगाः ॥२९॥

*

पतंग झेपावे मोहवशे धगधगत्या अग्नीमध्ये

जळुन खाक व्हावया  अनलाच्या ज्योतीमध्ये

समस्त लोक विवेकशून्य स्वनाश करुन घ्यावया

मुखात तुमच्या वेगाने धावतआतुर प्रवेशावया ॥२९॥

*

लेलिह्यसे ग्रसमानः समन्ताल्लोकान्समग्रान्वदनैर्ज्वलद्भिः ।

तेजोभिरापूर्य जगत्समग्रंभासस्तवोग्राः प्रतपन्ति विष्णो ॥३०॥

*

ग्रास करुनिया त्या सकलांचा माधवा चर्वण करिता

उग्र तेज आपुले तापुनी भाजुन काढी समस्त जगता ॥३०॥

 ☆

अनुवादक : © डॉ. निशिकान्त श्रोत्री

एम.डी., डी.जी.ओ.

मो ९८९०११७७५४