श्री आशिष बिवलकर
चित्रकाव्य
ती.. आणि तीच…
श्री आशिष बिवलकर ☆
☆
संसाराचा गाडा ओढतांना,
ती खांद्याला खांदा लावते |
प्रत्येक नर नारायणाला,
त्याची लक्ष्मी अशीच पावते |
*
नांदा रांधा उष्टी खरकटी काढा,
इतक्यावर ती थांबत नाही कधी |
वेळ प्रसंगी कंबरेला पदर खोचून,
घराच्या प्रगतीची सोडत नाही संधी |
*
तिच्याच भक्कम पायांवर,
संसाराचा डोलारा उभा राहतो |
कशाची उणीव आहे की नाही,
तिच्या डोळ्यातच तो सारं पहातो |
*
संसारातल्या अडीअडचणीला,
तीच त्याला हिम्मत देत राहते |
तोल कधी ढळणार नाही त्याचा,
कटाक्षाने सार काही सांभाळते |
*
ती शिकलेली असो वा अडाणी,
संसाराचं गणित अचूक सोडवते |
लेकरांना नुसता जन्मच देत नाही,
चांगल्या संस्कारांनी त्यांना घडवते |
*
व्यक्ती म्हणून जरी एक असली तरी,
जीवनात अनेक भूमिका ती निभावते |
संसार सहाणेवर चंदनाप्रमाणे झिजून,
आयुष्यभर शीतल सुगंधाने दरवळते |
☆
© श्री आशिष बिवलकर
बदलापूर
मो 9518942105
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈