Category: कवितेचा उत्सव 2

सुश्री वृंदा (चित्रा) करमरकर

 कवितेचा उत्सव 

☆ वळीव… ☆ सुश्री वृंदा (चित्रा) करमरकर ☆

रुणझुण रुणझुण ताल निनादत

अलवारसे गीत छेडित

ठुमकत ठुमकत गिरक्या घेत

वळीव सखा येई अवचित

 

वादळवाऱ्या संगे गर्जत

विंझणवाऱ्या संगे नाचत

वातलहरींची सुखमय संगत

येई कुठूनसा मना सुखवित

 

तरल सुगंधित फुलती धुमारे

अंगांगावर मृदुल शहारे

शांतवितसे तप्त झळा रे

शतशत गारा -फुले उधळीत

 

मनभावन हा मित्र कलंदर

खळाळता हा हसरा निर्झर

गुंफूनी अलगद करातची कर

जाई परतून हास्य फुलवित

 

चंचल अवखळ परी शुभंकर

हवाहवासा मनमीत मनोहर

सौख्यफुलांनी गंधित अंतर

चैतन्यमय सखा येई अवचित

 

© वृंदा (चित्रा) करमरकर

सांगली

मो. 9405555728

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

सौ. सुनिता जोशी

 कवितेचा उत्सव 

☆ !! गुरु !! ☆ सौ. सुनिता जोशी ☆

आक्रमित हा प्रवास, सत्-मार्ग माझा गुरु

अशाश्वत हा निवास, सत्–वास माझा गुरु..

 

बेबंध ही नाती, सत्–बंधन माझा गुरु

बेधुंद ही स्तुती, सत्–मंथन माझा गुरु..

 

चंचल हे मन, सत्–बुद्धी माझा गुरु

नश्वर हे तन, सत्–शुद्धी माझा गुरु..

 

बेगडी ही माया, सत्–प्रीत माझा गुरु

आभासी ही छाया, सत्–मित्र माझा गुरु..

 

अनिष्ट ह्या प्रथा, सत्–निष्ठ माझा गुरु

अरोचक ह्या कथा, सत्–गोष्ट माझा गुरु..

 

दिखाऊ ही विरक्ती, सत्–भाव माझा गुरु

सदोष ही मुक्ती, सत्–ठाव माझा गुरु..

 

अपरिहार्य हे जगणे, सत्–आचार माझा गुरु

अमतितार्थ हे मरणे, सत्–विचार माझा गुरु..

 

© सौ. सुनिता जोशी

मिरज

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

श्री सुजित कदम

 कवितेचा उत्सव 

☆ सुजित साहित्य # 168 ☆ वारकरी…! ☆ श्री सुजित कदम ☆

पंढरीच्या वाटेवर चालतोया वारकरी

विठ्ठलाला भेटण्याची आस असे त्याच्या ऊरी..!

 

टाळ मृदूंगची लय मना मनात घुमते

एक एक अभंगाने देहभान हरपते..!

 

हर एक वारकरी माझ्या विठूचेच रूप

डोक्यावरी टोपी त्याच्या भासे कळसाचे रूप..!

 

इवल्याशा तुळशीने दिंडी शोभून दिसते

दिंडी पताका घेऊन वारी सुखात चालते..!

 

किर्तीनात मृदूंग ही जेव्हा वाजत रहातो

भक्तिभाव तुकयाचा माझ्या अंतरी दाटतो..!

 

वारीमध्ये चालताना मी ही विठूमय झालो

माऊलीच्या सावलीला काही क्षण विसावलो..!

 

नाही म्हणावे कशाला काही कळेनाच आता

कंठ विठ्ठल विठ्ठल गात आहे गोड आता..!

 

© श्री सुजित कदम

संपर्क – 117, विठ्ठलवाडी जकात नाका, सिंहगढ़   रोड,पुणे 30

मो. 7276282626

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

श्री प्रमोद वामन वर्तक

 

  चित्रकाव्य  

☆  वारी  ☆ श्री प्रमोद वामन वर्तक ☆

☆

आषाढाच्या सरींनी

चिंब भिजे धरणी सारी,

टाळ मृदूंगाच्या नादात 

चाले पंढरीची वारी !

 

            शिरी कोणी घेई विठुराया

            कोणी तुळशी वृंदावन,

            गजर चाले सावळ्याचा

            विसरून सारे देहभान !

 

दिसे डोळ्यापुढे पांडुरंग

लागला भेटीचा ध्यास,

वाटेतल्या काट्या कुट्यांचा

सांगा कसा होईल त्रास ?

 

            होता दर्शन आषाढीला

            पारणे डोळ्यांचे फिटेल,

            विरह माय माऊलीचा 

            सारा चंद्रभागी बुडेल !

            सारा चंद्रभागी बुडेल !

☆

© श्री प्रमोद वामन वर्तक

०९-०३-२०२३

दोस्ती इम्पिरिया, ग्रेशिया A 702, मानपाडा, ठाणे (प.) मो – 9892561086 ई-मेल – [email protected]

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

सौ. उज्वला सुहास सहस्रबुद्धे

 कवितेचा उत्सव 

☆ जिवाची  वारी… ☆ सौ. उज्वला सुहास सहस्रबुद्धे ☆

जन्मा येई जीव l वारीचे कारण l

जन्म न् मरण l दोन टोके l l…..१

 

वारीचा प्रारंभ l जन्म वेळ असे l

पार करीतसे lएक टप्पा l l…..२

 

बालपण जीवा l एक थांबा असे l

मन रमतसे l बालक्रीडा l l…..३

 

दुसरा तो थांबा l तारुण्यात येई l

संसाराच्या ठाई l गुंततसे l l….४

 

जीव व्यवहारी l रमतो संसारी l

घेई शिरावरी l कार्यध्वज l l….५

 

वय वाढू जाता l वारीची सवय l

मनी येई सय l पांडुरंगा l l….६

 

वारीचा शेवट l जाणवे मनास l

देखे अंतरास l जीव आता l l….७

 

जीवा दिसे आता l देवाचे राऊळ l

पाऊल उचल l वेगे वेगे l l….८

 

© सौ. उज्वला सुहास सहस्रबुद्धे

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

सुश्री मंजुषा सुनीत मुळे

 कवितेचा उत्सव 

☆ “येरझारा” ☆  सुश्री मंजुषा सुनीत मुळे  ☆

टोपीवाल्या कावळ्यांनी गजबजलंय रान

    आणि कावकाव करण्याला सारखंच उधाण —-

 

या फांदीवरून त्या फांदीवर

      सततच त्यांच्या येरझारा

           त्याने झाडाखाली वाढत चाललाय

               नैतिकतेचाच फक्त कचरा —-

 

पण कावळ्यांना मात्र भान नाही

       या कचऱ्याबाबत तर खंतच नाही

            झाडही झालंय केविलवाणं

                 पण त्यांना बघायलाही उसंत नाही —-

 

“ झाडाची पर्वा आम्ही का करायची ? “

        गरजच वाटत नाही असल्या प्रश्नांची

           गरज आहे ती फक्त टोपीची

               बाकीची फिकीर काय कामाची —-

 

ज्यांना राग येतोय त्यांना येऊ दे

         ज्यांना काळजी वाटतेय त्यांना वाटू दे

              पण झाड ‘ त्यांच्या ‘ मालकीचं नाही –

                   हे मात्र ‘ अशांच्या ‘ लक्षात राहू दे —-

 

आमच्या नावावर केलाय आम्ही

           कधीचा झाडाचा सातबारा

                कसा आणि केव्हा हे का सांगू आम्ही

                     या सज्जन विचारांना आम्ही देतच नाही थारा —-

 

आम्ही असेच फडफडत रहाणार

           मनोरे स्वप्नांचे रचत रहाणार

                गरजेनुसार स्वप्नं बदलणार

                       आणि …. या फांदीवरून त्या फांदीवर

                              येरझारा मारताच रहाणार —

                                   येरझारा मारतच रहाणार —

©  सुश्री मंजुषा सुनीत मुळे

३/७/२३

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

सुश्री शोभना आगाशे

 कवितेचा उत्सव 

☆ परब्रम्ह… ☆ सुश्री शोभना आगाशे ☆

न मी कधी जन्मतो

न कधी मृत्यू पावतो

मी असे चिरतरुण

मीच तो अपार करुण

मी नसे नाशवंत

अपूर्व मी अन् अनंत

आनंद मी, भयहीन मी

अढळ मी, अचल मी

नसे मजआधी कुणी

नसे मजसम ही कुणी

मी असे अप्रकट

तरीही भासे प्रकट

मी असे सर्वज्ञाता

मीच असे अन् त्राता

मज नसे सुरवात

आणि नसे मज अंत

साधार मी नच राही

आधार मीच परि देई

स्वामी मी सदोदित

स्वयंस्फूर्त अन् सतत

श्रेष्ठ मी, कनिष्ठ मी

विशाल मी, अणु मात्र मी

मी सर्वाभूती वसे

मी सर्वातीत असे

मी असे नवा सदैव 

मी जुना अन् नित्यैव

मी असे एक शून्य

संपूर्ण मी परि अनन्य

मी न करवितसे कांही

मी अलिप्त सर्वा देही

मी एकाकी, नसे लिप्त

हर्ष शोका परे, अलिप्त

व्यापित मी चराचरा

मज व्यापे भक्ती परा

आदिपुरुष, पुरुषोत्तम

पुरुष मी विराट, उत्तम

बोलत मी नच कांही

ऐकत मी नच कांही

अबोल बोल भक्तांचे

ऐकत मी परि साचे

विविध भक्त मज पुजती

विविध रूपे रेखाटती

मजला परी रूप नसे, 

भक्तांच्या हृदयी वसे

पूर्वज मज नच कोणी

वंशज मज नच कोणी

नाही मज एक गोत्र

समदर्शी मी स्वतंत्र

निर्गुण, निराकार, सतत

परब्रम्ह मी शाश्वत

या सर्वा जाणित जो

अद्वैता मानित जो

तो बोधी कोण असे

मजला ते ज्ञात असे

(ज्ञानेश्वरीतील अध्याय १८, ओवी ११९३ ते १२०० वर आधारित)

© सुश्री शोभना आगाशे

सांगली 

दूरभाष क्र. ९८५०२२८६५८

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈