मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ “येरझारा” ☆ सुश्री मंजुषा सुनीत मुळे ☆

सुश्री मंजुषा सुनीत मुळे

 कवितेचा उत्सव 

☆ “येरझारा” ☆  सुश्री मंजुषा सुनीत मुळे  ☆

टोपीवाल्या कावळ्यांनी गजबजलंय रान

    आणि कावकाव करण्याला सारखंच उधाण —-

या फांदीवरून त्या फांदीवर

      सततच त्यांच्या येरझारा

           त्याने झाडाखाली वाढत चाललाय

               नैतिकतेचाच फक्त कचरा —-

पण कावळ्यांना मात्र भान नाही

       या कचऱ्याबाबत तर खंतच नाही

            झाडही झालंय केविलवाणं

                 पण त्यांना बघायलाही उसंत नाही —-

“ झाडाची पर्वा आम्ही का करायची ? “

        गरजच वाटत नाही असल्या प्रश्नांची

           गरज आहे ती फक्त टोपीची

               बाकीची फिकीर काय कामाची —-

ज्यांना राग येतोय त्यांना येऊ दे

         ज्यांना काळजी वाटतेय त्यांना वाटू दे

              पण झाड ‘ त्यांच्या ‘ मालकीचं नाही –

                   हे मात्र ‘ अशांच्या ‘ लक्षात राहू दे —-

आमच्या नावावर केलाय आम्ही

           कधीचा झाडाचा सातबारा

                कसा आणि केव्हा हे का सांगू आम्ही

                     या सज्जन विचारांना आम्ही देतच नाही थारा —-

आम्ही असेच फडफडत रहाणार

           मनोरे स्वप्नांचे रचत रहाणार

                गरजेनुसार स्वप्नं बदलणार

                       आणि …. या फांदीवरून त्या फांदीवर

                              येरझारा मारताच रहाणार —

                                   येरझारा मारतच रहाणार —

©  सुश्री मंजुषा सुनीत मुळे

३/७/२३

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈