सुश्री मंजुषा सुनीत मुळे
कवितेचा उत्सव
☆ “येरझारा” ☆ सुश्री मंजुषा सुनीत मुळे ☆
टोपीवाल्या कावळ्यांनी गजबजलंय रान
आणि कावकाव करण्याला सारखंच उधाण —-
या फांदीवरून त्या फांदीवर
सततच त्यांच्या येरझारा
त्याने झाडाखाली वाढत चाललाय
नैतिकतेचाच फक्त कचरा —-
पण कावळ्यांना मात्र भान नाही
या कचऱ्याबाबत तर खंतच नाही
झाडही झालंय केविलवाणं
पण त्यांना बघायलाही उसंत नाही —-
“ झाडाची पर्वा आम्ही का करायची ? “
गरजच वाटत नाही असल्या प्रश्नांची
गरज आहे ती फक्त टोपीची
बाकीची फिकीर काय कामाची —-
ज्यांना राग येतोय त्यांना येऊ दे
ज्यांना काळजी वाटतेय त्यांना वाटू दे
पण झाड ‘ त्यांच्या ‘ मालकीचं नाही –
हे मात्र ‘ अशांच्या ‘ लक्षात राहू दे —-
आमच्या नावावर केलाय आम्ही
कधीचा झाडाचा सातबारा
कसा आणि केव्हा हे का सांगू आम्ही
या सज्जन विचारांना आम्ही देतच नाही थारा —-
आम्ही असेच फडफडत रहाणार
मनोरे स्वप्नांचे रचत रहाणार
गरजेनुसार स्वप्नं बदलणार
आणि …. या फांदीवरून त्या फांदीवर
येरझारा मारताच रहाणार —
येरझारा मारतच रहाणार —
© सुश्री मंजुषा सुनीत मुळे
३/७/२३
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈