Category: कवितेचा उत्सव 2

श्रीशैल चौगुले

 कवितेचा उत्सव 

☆ तुटके क्षण… ☆ श्रीशैल चौगुले ☆

☆

हा कागद फाटलेला

कि पतंग तुटलेला

परंतु दोहोत कुठे

माझा स्पंद साठलेला.

*

वाटते जोडावे पान

धागा ओढावा तुटका

वादळासंगे लुटता

कंठ उगा दाटलेला.

*

पुन्हा अक्षरे कोरावी

उंच उडावा पतंग

आशा असते जिंदगी

स्मृती संग भेटलेला.

*

एकटे हसावे मन

तेंव्हा जुन्याच स्पर्शात

तेच जगणे असावे

कुणी भाव काटलेला.

☆

© श्रीशैल चौगुले

श्री तुकाराम दादा पाटील

 कवितेचा उत्सव 

☆ पडझड… ☆ प्रा तुकाराम दादा पाटील ☆

☆

वा-यावरती भरकटलेला पतंग धरणे अवघड आहे

नकाच समजू कधी कुणीही बाब जराशी वरकड आहे

*

सुटले वादळ तुटला परिसर नियंत्रणाचा उपाय सरला

खूप साजवल्या  इमारतीची झाली सगळी पडझड आहे

*

भ्रमात अविरत वावरताना ताल तोलही उरला नाही

दुसरे तिसरे नाही कारण विचारातली  गडबड आहे

*

मीच जगाचा शककर्ताया अशी भावना कशी ठेवता

वा-यावरती विरणारीही उगीच फुसकी बडबड आहे

*

प्रवासातल्या वाटा चुकल्या कळले तेव्हा पडला चकवा

आता सोबत काळजातली सतावणारी धडधड आहे

*

चुकून चुकले आणि हबकले मन झुरणारे छळू लागले

हाती केवळ क्षमायाचना करणारीही धडपड आहे

*

आशादायी असतो मानव संधीचे पण सोने करण्या

पकडायाची नजाकतीने तिला चालली  धडफड आहे

*

काळ यायचा तसाच आला रंग उधळुनी निघून गेला

उदासवाण्या आयुष्याची उरली मागे धडपड आहे

*

गणगोतांचा प्रकाश गेला काळोखाचा पडला विळखा

विसकटलेल्या घरट्यामधल्या व्यर्थ पिलाची फडफड आहे

☆

© प्रा. तुकाराम दादा पाटील

मुळचा पत्ता  –  मु.पो. भोसे  ता.मिरज  जि.सांगली

सध्या राॅयल रोहाना, जुना जकातनाका वाल्हेकरवाडी रोड चिंचवड पुणे ३३

दुरध्वनी – ९०७५६३४८२४, ९८२२०१८५२६

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर ≈

श्री दयानंद घोटकर

 कवितेचा उत्सव 

☆ दोहे… ☆ श्री दयानंद घोटकर☆

(दोहे (प्रेरणा कबीर))

☆

अडीच अक्षरी प्रेम शब्द

यात जीवनाचे सार आहे

पोथी, पूजा, कर्मकांडे सारी

हे सारे व्यर्थ आहे…

*

मुखी भाषा हवी,स्वच्छ

फक्त निर्मळ प्रेमाची

प्राण्यांनाही कळते भाषा

प्रेमळ स्पर्शाची…

*

सततच्या नामस्मरणात

दंग राहिल्याने काय होते

सुख दुःखा पलिकडचे

समाधान ते मिळते…

*

तिळ,मोहरी,शेंगदाणे

यामधे तेल असते

प्रत्येकाच्या हृदयात

तसेच प्रेम असते…

*

मन शांत असेल

हृदय क्षमाशील असेल

तर शत्रुच उरणार नाही

तो ही तुमच्यावर प्रेम करेल..

*

प्रेम करणे म्हणजे

भक्ती करण्यासारखेच आहे

मन आणि ध्यान,चिंतन

दोन्हीकडे आहे…

*

मंदिरात न जाताही

पूजा करता येते

गुरुकृपा होताच

जीवन धन्य होते…

*

हवा, पाणी ऊन

सारे असले तरी

ऋतु बदलल्यावरच

फुले, फळे येतात खरी….

*

कावळा आवडत नाही

पण कोकीळ आवडतो

हा आवाजाचा,परिणाम

नम्र माणूस सर्वांनाच हवासा

वाटतो….

*

श्रद्धा, पूजा-अर्चा ठिक आहे

जो मी पणाचा त्याग करुन

गुरुला शरण जातो

तोच खरा भक्त होऊ शकतो..

☆

© श्री दयानंद घोटकर

संपर्क – तावरे काॅलनी.सातारा रोड.पुणे

मो 9822207068

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

सौ.वनिता संभाजी जांगळे

  कवितेचा उत्सव 

जांभुळवाडी-पेठ, ता. – वाळवा, जिल्हा – सांगली

संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ.उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

सुश्री मंजुषा सुनीत मुळे

 कवितेचा उत्सव 

☆ “अडाणी —” ☆  सुश्री मंजुषा सुनीत मुळे  ☆

☆

स्वामी तुमची मी

एक अडाणी भक्त

काहीतरी सारखे मागणे

हेच माहिती फक्त ।।

फुले आणुनी तुम्हा सजवते

निगुतीने अन दीप लावते

सोपस्कारही सारे करते

मन दंग परी इतरत्र

मी एक अडाणी भक्त ।।

सवयीनेच  मी पूजा करते

काम समजुनी कधी उरकते 

वळतच नाही जरी मज कळते

संसारी मन आसक्त

मी खरीच का हो भक्त ?

भक्ती कशी ती जरी न कळते

तरीही का त्या पूजा म्हणते

भक्त स्वतःला म्हणत रहाते

परंपराच ही का फक्त

नावापुरती का मी भक्त ?

हे रोज रोज खटकते

परि काय करू ना कळते

ऐहिकाची बेडी खुपते

जी सतत ठेवी व्यस्त

मी एक संभ्रमित भक्त ।।

पूजेत कमी जे पडते

ते मन मी शोधत जाते

अन् आता एक जाणवते

हवे तेच तर फक्त

मी खरंच अडाणी भक्त ।।

परि आता तुम्हा विनवते

हे मन चरणी वाहते

स्वामी एकच अन् मागते

चरणी जागा द्या मज फक्त

मी तुमची अडाणी भक्त ..

मी तुमची अडाणी भक्त।।

☆

©  सुश्री मंजुषा सुनीत मुळे

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈