Category: कवितेचा उत्सव 2

सुश्री गायत्री हेर्लेकर

कवितेचा उत्सव

☆ मन मोकळं करायला– ☆ सुश्री गायत्री हेर्लेकर ☆

तुझा संसार—माझे कुटुंब,

तुझी नोकरी—माझा पेशा,

                     असो ताण क्षणोक्षणी,

मन मोकळं करायला–

              हव्यात हक्काच्या मैत्रिणी!

तुझे पैसे —माझा खर्च,

तुझा पगार–माझा नफा,

                 असोत हिशोब देणेघेणी,

मन मोकळं करायला —

               हव्यात हक्काच्या मैत्रिणी!

तुझी शिस्त—माझी रीतभात,

तुझा थाटमाट–माझा साज,

                असु देत थोडी ऊणीदेणी,

मन मोकळं करायला—

               हव्यात हक्काच्या मैत्रिणी!

तुझी दुखणी–माझा आजार,

तुझे लंगडणे–माझे धडपडणे,

                असतील काही रडगाणी,

मन मोकळं करायला —

               हव्यात हक्काच्या मैत्रिणी!

तुझे रुसणे—माझे रागावणे,

 तुझा अबोला–माझे मौन,

              करायला लागेल मनधरणी,

मन मोकळं करायला —

               हव्यात हक्काच्या मैत्रिणी!

तुझा छंद–माझा आनंद,

तुझी आवड–माझी निवड,

               जपुया कायम आठवणी,

                गाऊया गोड गाणी,

मन मोकळं होईल—

असतील जर हक्काच्या मैत्रिणी!

© सुश्री गायत्री हेर्लेकर

201, अवनीश अपार्टमेंट, कोथरुड, पुणे.

दुरध्वनी – 9403862565

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ.उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ.मंजुषा मुळे/सौ.गौरी गाडेकर≈

मेहबूब जमादार 

 कवितेचा उत्सव 

☆ बाप… ☆  मेहबूब जमादार ☆

बाप अथांग आकाश

बाप सागराची खोली

कोणी नाही मोजली

त्याच्या जीवाची काहिली

बाप पूनव चांदण

बाप रवी चा किरण

रात अंधारली तरी

प्रकाशतं  त्याचं मन

दुःख आलं किती पोटी

मुखी हसू रिजवितो

सारं गेलं पाण्यात

तरी अश्रू लपवितो

येवो यश अपयश

तरी मातीशी झुंजतो

पायी फाटता चप्पल

अनवाणी तो फिरतो

झालं सागराचं  दुःख

क्षणी पिऊन टाकतो

लेख सुखात राहावी

दिनरात तो चिंततो

त्याच्या लेकीला वाटे

सुखी राहो माझा बाप

दिन रात त्याच्या ठायी

पडो सुखाचंच माप

कष्टतो कुटुंबासाठी

काळजात जपे माया

घर भरून वाहते

त्याच्या असण्याची छाया

– मेहबूब जमादार

मु -कासमवाडी पो .पे ठ  जि .सांगली

मो .9970900243

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

श्री रवींद्र सोनावणी

 कवितेचा उत्सव 

☆ मृत्युचक्र… ☆ श्री रवींद्र सोनावणी ☆

मृत्युचक्र हे फिरे निरंतर , त्याच्या हाती नियती

अग्निडाग तो कुणास मिळतो,कुणास मिळते माती.   धृ

रंक असोवा राव कुणी ना, या चक्रातुन सुटतो ,

तेल संपता दिप अचानक, हलके हलके  विझतो,

एका मगुन एक प्रवासी, वस्ती सोडुन 

जाती.  ………..(१)

अटळ सत्य हे जाणे तरीही, उगा लाविती लळा,

हा माझा, तो माझा म्हणुनी, गळा घालीती गळा.

क्षणात सारी . विरुन जाती, ती तकलादू नाती.   ………(२)

चराचरांवर सत्ता ज्याची, तो मृत्यू अविनाशी.

तोच वाटतो, ते नवजीवन , या साऱ्या विश्वासी.

तू केवळ कठपुतळी मनुजा, त्या मृत्युच्या हाती.   ………(३)

म्हणती सारे जन्म मरण हे असते देवा हाती,

तरी चिरंजीव होतो कोणी कर्तृत्वाच्या हाती.

युगे युगे मग जिवंत असती, ते सारे मरणांती.    ……..(४)

© श्री रवींद्र सोनावणी

निवास :  G03, भूमिक दर्शन, गणेश मंदिर रोड, उमिया काॅम्पलेक्स, टिटवाळा पूर्व – ४२१६०५

मो. क्र.८८५०४६२९९३

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

सुश्री प्रभा सोनवणे

शांत धरित्री शांत सरोवर

एक मी आणि एकाकी हे मन….

आयुष्याच्या सायंकाळी,

उमगली नात्यातील….

सूक्ष्म शी कळ !

असंख्य नाती अवती भवती,

स्नेह, जिव्हाळा,

असतो कोठे ?

वाढत जाते असेच अंतर …

शांत धरित्री शांत सरोवर…

मनात मात्र अजून खळबळ

एकाकी मन शोधत राही,

हरवलेले ते आपलेपण!

नसेच काही इथले शाश्वत,

परंतु दिसले काल अचानक,

तुझ्या डोळ्यातील,

ते गहिरेपण,

की या जन्माचे हे…

अनुबंधन ??

रक्ताचीच ओढ रक्ताला,

मिटले वादळ,

मिटले ..आक्रंदन….

वाद विवाद ही मिटून गेले !

तुझ्या मिठीतच बहिणाबाई…

आताच झाले इथे युगांतर…

अखंड घडते, घडत रहाते…

रोजच येथे एक महाभारत..

शांत धरित्री.. शांत सरोवर…

हे जगण्याचे मर्म खरोखर!

© प्रभा सोनवणे

संपर्क – “सोनवणे हाऊस”, ३४८ सोमवार पेठ, पंधरा ऑगस्ट चौक, विश्वेश्वर बँकेसमोर, पुणे 411011

मोबाईल-९२७०७२९५०३,  email- [email protected]

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ.उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

श्रीशैल चौगुले

 कवितेचा उत्सव 

☆ प्रणय प्रतिक्षा… ☆ श्रीशैल चौगुले ☆

प्रणयास साजणा कधी येशील

अजून वाट तुझी मी पहाते रे

आठवणीत झुरतो जीव कसा

अजून मन ऊन्हात नहाते रे.

त्याच पाऊलखुणा रेतीत जुन्या

पुसल्या किनारी ऊभी रहाते रे

बघ सांज ऊतरुन रात्र झाली

चांदण्यात हा गारवा सहाते रे.

क्षण-क्षण क्षितीज भाव हृदयी

कधी अश्रूंना गीत मी वहाते रे

श्रावण-वसंत भान न ऊरले

अंतीम सुखाचे स्वप्न पहाते रे.

© श्रीशैल चौगुले

९६७३०१२०९०

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

श्री तुकाराम दादा पाटील

 कवितेचा उत्सव 

☆ बिदागी… ☆  प्रा तुकाराम दादा पाटील ☆ 

जसे करावे तसे भरावे असेच आहे

 पुराणातले वचन खरे तर शिळेच आहे

मनी भरवले तसेच केले चुकले तेथे

 बंधन काही वागायाला हवेच आहे

नकळत थोडा स्वार्थ साधला तुझाच तेव्हा

तुला वाटले जग सगळे हे खुळेच आहे

 डळमळताना अंदाजाने पाय टाकला

 थोडे घडले घडणे बाकी बरेच आहे

भ्रमात राहू नको वेंधळ्या उगीच खोट्या

 तुला बळीचा बकरा केला बळेच आहे

 सौजन्याच्या बुरख्या मागे लपव चेहरा

 अपराधाने तुला बनवले लुळेच आहे

माणसासही प्रखर लालसा फसवत जाते

 अविचाराने पाय घसरतो खरेच आहे

 सोन्याची तर कुठे मिळाली तुला बिदागी

हाती आले ते कथलाचे कडेच आहे

आनंदाचा वसा घेतला टिकला नाही

उरले नशिबी अपमानाचे रडेच आहे

आता जगती कोण कुणाचा तारक नाही

तुझ्या चुकांचे भोग भोगणे तुझेच आहे

(अनलज्वाला)

© प्रा. तुकाराम दादा पाटील

मुळचा पत्ता  –  मु.पो. भोसे  ता.मिरज  जि.सांगली

सध्या राॅयल रोहाना, जुना जकातनाका वाल्हेकरवाडी रोड चिंचवड पुणे ३३

दुरध्वनी – ९०७५६३४८२४, ९८२२०१८५२६

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈