मराठी साहित्य – मराठी कविता – ? खरा चेहरा ? –श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे

By Hemant BawankarNo Comments

श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे

? खरा चेहरा ?

(प्रस्तुत है श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे जी की एक अतिसुन्दर भावप्रवण कविता ।  )

 

तिच्या डोळ्यांपेक्षा

माझा तुझ्यावरच जास्त विश्वास होता

कारण…

माझा खरा चेहरा

फक्त तूच दाखवत होतास

भाव भावनांसह…

कधी कधी मी

तिच्याही डोळ्यांत शोधायचो

माझा खरा चेहरा

पण ती लागुदेत नव्हती थांग

नेमक्या क्षणी

पापण्यांचा पडदा घ्यायची खाली

आणि

ठेवायची कैद करून…

पण तुझं मात्र तसं नव्हतं

खुल्या मनाने दाखवायचास सारं

टिपायचास साऱ्या भाव भावना

जशाच्या तशा…

माझी सुखं, दुःखं, आनंद

सारं सारं मला दिसायचं तुझ्या चेहऱ्यात

कधी कधी तुझा चेहरा

वाटायचा मळकट

मी फिरवायचो आरश्यावरून बोळा

आणि काय आश्चर्य

तू करून टाकायचास

दोन्हीही चेहरे

एकसारखे स्वच्छ…

आज मात्र तू भासलास

तिच्या सारखा

रक्ताचा मागमूसही न ठेवता

किती ओरखडे काढलेस चेहऱ्यावर…

विश्वास आणि आरशाला तडे गेले

की हे असेच होणार…

 

© अशोक भांबुरे, धनकवडी

धनकवडी, पुणे ४११ ०४३.

मो. ८१८००४२५०६, ९८२२८८२०२८

[email protected]

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – मराठी कविता – ☆ व्रुत्त अनलज्वाला ☆ – सुश्री विजया देव

By Hemant BawankarNo Comments

सुश्री विजया देव

☆ व्रुत्त अनलज्वाला ☆ – 

(वरिष्ठ मराठी साहित्यकार सुश्री विजया देव जी  की एक  भावप्रवण व्रुत्तबध्द  मराठी कविता।)

 

स्पंदने तुझी मला सांगती कथाच सारी

दूरदूर तू तिथे अन आस इथे अंतरी

पंचप्राण हे थकले ,वाहून मनाचे व्याप

तरीही जीव गुंतले ,तुझ्या काळजावरी

कधी न वाटे ल्यावी मी नवनवीन वसने

जीर्णॆ झाले बासनात ते शालु भरजरी

चारी बाजू जलभरला ताे सागर हाेता

परि क्षुधीत मी, हरले फिरले रे माघारी

साैख्यानीही नेहमीच कां निषेध केला?

राेजचेच दुखं तेच राेजच्या जीवनलहरी

ढाळू कां मी आसवे ?रंग मनाचे फिके

भेटण्यास,ये सजणा घे उंच भरारी।

 

©  विजया देव

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – मराठी कविता – ☆ बहावा ☆ – सुश्री प्रभा सोनवणे

By Hemant BawankarNo Comments
सुश्री प्रभा सोनवणे

 

? बहावा ?

(सुश्री प्रभा सोनवणे जी  हमारी  पीढ़ी की एक वरिष्ठ मराठी साहित्यकार हैं ।  प्रस्तुत है सुश्री प्रभा जी की एक  संवेदनशील एवं भावप्रवण मराठी  कविता “बहावा।)

 

बहावा बहरलाय

भर उन्हात ,

त्याच्या बुंध्याशी —

सिमेन्ट चा फूटपाथ

आणि शेजारी

डांबरी सडक ,

माथ्यावर —

आग ओकणारा सूर्य !

वैशाख वणवा

पेटेल आता !

ही कुठली अग्निपरिक्षा देतोय हा

बहावा ??

सुरक्षित छपराखाली

फॅन च्या वा-यातही

बाहेरच्या ऊन्हाच्या

झळा जाणवताहेत मला !

खिडकीतून दिसणारा

बहावा —-

मस्त मजेत झेलतोय

दाह आणि त्याच्या

सावलीत —

कुणी सरबतवाला

तहानलेल्या

पांथस्थांना

करतोय

तृष्णामुक्त !

बहाव्याची पिवळुली फुले डोलताहेत

वा-यावर तृप्ततेने !

खिडकीच्या आत

मी कासावीस !

न्याहाळतेय निसर्गसोहळा !

बहावा बहरलाय

भर उन्हात मग मी का

कोमेजावं

सावलीतही?

हा संदेश पाठवतोच

बहावा —

बहरण्याचा, फुलण्याचा, फुलवण्याचा !

 

© प्रभा सोनवणे,  

“सोनवणे हाऊस”, ३४८ सोमवार पेठ, पुणे – ४११०११

मोबाईल-9270729503

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – मराठी कविता – ☆ अमलताश ☆ – सुश्री ज्योति हसबनीस

By Hemant Bawankar2 Comments

सुश्री ज्योति हसबनीस

?अमलताश?

 

(सुश्री ज्योति हसबनीस जी का पुष्पों एवं प्रकृति के प्रति अपार स्नेह की साक्षी है । इसके पूर्व हमने सुश्री ज्योति जी की “कदंब के फूल” एवं “गुलमोहर ” पर कवितायें  प्रकाशित की थी जिसे पाठको का अपार स्नेह प्राप्त हुआ था। )

 

संपली शिशिराची पानगळ,

नवोन्मेषांनी बहरले भंवताल ।

 

रृतुबदलाचे संकेत देत,

मंद वाहे पहाट वारा ।

शिरीषाच्या फांदीतून ऊसळे,

अत्तर कुपीचा गोड फवारा ।

 

मंगलमय सृष्टीची शुचिता रेखी,

धवल शुभ्र वलयांकित अनंत हा

लालकेशरी पखरण करी,

गुलमोहोर राजस,अग्नीशिखेसम पलाश हा ।

 

घेत होते भरूनी गंध

मी श्वासाश्वासांत ,

धुंद पाऊले वाट चालती,

सृष्टीच्या स्पंदनांत ।

 

अवचित एका वळणावरती,

पाऊले मग अडखळली ।

देखोनि सुवर्णचित्र ते ,

नजर तयावरच खिळली ।

 

भार तोलत, लय साधत ,

फांदी फांदीही लवली ।

सोनपुटे लेऊन दैवी ,

हंड्या झुंबरे सजली ।

 

नेत्र अनिमिष टिपे

दृष्य हे लडिवाळ,

मति होई कुंठीत ,

बघूनी कांचन झळाळ ।

 

जणू चैत्रगौरीच्या स्वागता ,

चित्रकार तो सरसावला ।

फांदीफांदीतून झुंबरांचा ,

सुवर्ण साज हा अवतरला ।

 

अधोवदना ही सालंकृत तरुणी,

जणू पुढ्यात ऊभी साक्षात् ।

घरंदाज हे , अवनत रूप सोनसळी,

ठसले मम अंतर्मनांत  ।

 

उधळून सारे ऐश्व़र्य आपले,

अमलताश हा पुढ्यात उभा ।

ऐश्वर्यसंपन्न होई परिसर सारा,

लेऊन त्याची कांचन आभा ।

 

©  सौ. ज्योति हसबनीस

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – मराठी कविता – ? भुपाळी? –श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे

By Hemant BawankarNo Comments

श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे

? भुपाळी ?

 

(प्रस्तुत है श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे जी की एक  अतिसुन्दर रचना ।  निःसन्देह  मातृभाषा का कोई भी पर्याय नहीं है। )

 

किती छान गातो मराठी भुपाळी

मला जाग येते सकाळी सकाळी

 

मराठीत राजा जगी एक आहे

भले नाव त्याचे शिवाजी शिवाजी

 

मराठीच वाणी मराठीच भाषा

अरे जात माझी मराठी मराठी

 

मराठीत गीता लिही ज्ञानराजा

तुला ज्ञानराजा नमामी नमामी

 

मराठीत द्यावे इथे ज्ञान सारे

नको इंग्रजीची गुलामी गुलामी

 

© अशोक भांबुरे, धनकवडी

धनकवडी, पुणे ४११ ०४३.

मो. ८१८००४२५०६, ९८२२८८२०२८

[email protected]

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – मराठी कविता – ? गझल ? – सुश्री प्रभा सोनवणे

By Hemant Bawankar2 Comments
सुश्री प्रभा सोनवणे

 

? गझल ?

(सुश्री प्रभा सोनवणे जी  हमारी  पीढ़ी की एक वरिष्ठ मराठी साहित्यकार हैं ।   प्रस्तुत है सुश्री प्रभा जी की एक भावप्रवण मराठी गजल।)

फुका शोध घेशी, तुला ज्ञात आहे
तुझा आप्त कोणी न शहरात आहे
कधी ना मिळाली कुणाची दीदारी
सदा वैर माझ्याच नशिबात आहे
दिवा एक नाही कुणी लावणारा
इथे फक्त अंधारली रात आहे
कुणी भाव खातो फुकाचा इथेही
मला माहिती, काय औकात आहे
व्यथा साहते मी मुक्याने तरीही
कुणा वाटते मारवा गात आहे

© प्रभा सोनवणे,  

“सोनवणे हाऊस”, ३४८ सोमवार पेठ, पुणे – ४११०११

मोबाईल-9270729503

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – मराठी कविता – ? अर्धवट कविता ? –श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे

By Hemant BawankarNo Comments

श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे

? अर्धवट कविता ?

 

(प्रस्तुत है श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे जी की एक  अतिसुन्दर रचना ।  निःसन्देह उनकी यह  मुक्त छंद रचना… किसी भी तरह से उनके जीवन से कम नहीं।)

 

उपवर झालेली

माझी अर्धवट कविता

योग्य शब्दांच्या शोधात

थांबली आहे अजून

वय उलटून चाललंय तरी…

 

कधी शब्द सापडलाच चांगला

तर मात्रेत बसत नाही

आणि मुक्त छंद लिहायचाच नाही

हे तर ठरवून टाकलंय मी…

 

ती मात्र हुशार निघाली

लिहिते मुक्त छंदात

शब्दही असतात

अगदी बाळसेदार

व्यासपीठावर मिरवते

टाळ्याही घेते…

 

मुक्त छंदाच्या संसारात

तिची कविता रमली आहे

आणि माझी कविता थांबली आहे

वाट पहात

आशय, विषय, मात्रांच्या प्रतिक्षेत…

 

लोक मला हेकेखोर म्हणतात

पण

कुठलीच तडजोड

चालणार नाही मला

जीवनात आणि कवितेच्या बाबतीतही…

 

जीवन आणि कविता ही

वेगळी काढता येत नाही

म्हणूनच दोन्ही कागद

कोरे आहेत अजून

एक कवितेचा आणि दुसरा माझा

याही वयात…!

 

© अशोक भांबुरे, धनकवडी

धनकवडी, पुणे ४११ ०४३.

मो. ८१८००४२५०६, ९८२२८८२०२८

[email protected]

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – मराठी कविता – ? पिटुनिया ? – सुश्री ज्योति हसबनीस

By Hemant Bawankar1 Comment

सुश्री ज्योति हसबनीस

? पिटुनिया ?

 

बागेतल्या बहराचे, चित्र मनाशी रंगवले,

ईवल्या ईवल्या पिटुनियाला वाफ्यामध्ये रोवले ।

 

बघता बघता जिवांची , जवळीक की हो वाढली ,

खेळता बागडता , डहाळीत डहाळी गुंतली ।

 

गुंतल्या डहाळीचे डोहाळे, साऱ्यांनीच जपले

तृप्त सृजनाचे कौतुक सोहळे  नजरेने टिपले ।

 

रंगांचे हे बंदिस्त जग ,झाले खुले सर्वांसाठी ,

फुलपाखरांचे थवे लोटती , रंगोत्सवी या रंगण्यासाठी ।

 

विस्मित होई मन हे बघून, विविध छटा रंगांच्या ,

नकळत जोडले जाती कर अगाध लीलेस ईश्वराच्या ।

 

मनमोहक रंगीत साज ल्यालेला

देखणा कोपरा बागेतला ,

मनी रंगवलेला बहर प्रत्यक्षात उतरलेला ।

 

©  सौ. ज्योति हसबनीस

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – मराठी कविता – ☆ माझी आज्जी . . . . !☆ – कविराज विजय यशवंत सातपुते

By Hemant BawankarNo Comments

कविराज विजय यशवंत सातपुते

☆ माझी आज्जी . . . . !☆

(प्रस्तुत है  कविराज विजय यशवंत सातपुते जी  द्वारा  रचित माझी आज्जी . . . . ! भावप्रवण कविता में   निःसन्देह कविराज  जी  की स्मृतियों  में  उनकी आजी की स्मृतियाँ झलकती हैं। किन्तु, वे बरबस हमें हमारी दादी/नानी की स्मृतियों की याद दिलाती हैं। ।) 

माझी आज्जी डोकावते
भावनांच्या गोकुळात.
यशवंत, गुणवंत
लेक तिच्या काळजात .. . . . !

संस्कारांचा पारिजात

माझी आज्जी दुवा एक.
दोन पिढ्या सांधणारा
नात्यातला सेतू नेक.. . . . . !
रितभात शिकविली
मोठ्या मायेने आईला.
सदा मानूनी आपली
लेक मानली सुनेला  . . . . !
आजी माहेराची ओढ
सासरला हेलावते.
नातवांचे बालहट्ट
निगुतीने सांभाळते.. . . . . !
आजोबांच्या माघारीही
आज्जी आधाराचा हात
बोलवूनी बोलवेना
तिच्या आसवांची बात. . . . !
माझी आज्जी झंझावात
इंदिरेचे एक रूप
परंपरा सांभाळूनी
दिला जगण्या हुरूप. . . . . !
माझी आज्जी रानजाई
सुख दुःख,  दरवळ
तिच्या  आठवात आहे
बकुळीचा परीमल.. . . . . !
विजय यशवंत सातपुते, पुणे.

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – मराठी कविता – ? दवाचा मोती ? – –श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे

By Hemant BawankarNo Comments

श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे

 ☆ दवाचा मोती ☆
(प्रस्तुत है श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे जी की एक बेहतरीन गजल। एक वरिष्ठ मराठी साहित्यकार की कलम से लिखी गई गमगीन गजल से निःशब्द हूँ।)
दीप लावू मी कशाला
सूर्य माझ्या सोबतीला
मी वडाचे झाड झालो
थांब माझ्या सावलीला
या रुपेरी तारकांचे
गुच्छ येती अंबराला
चांदण्यांची बाग माझी
मी भुलावे पौर्णिमेला
तू रुपेरी वस्त्र ल्याली
वर्ख जैसा लावलेला
बोलते भू या तरूला
जन्म द्यावा अंकुराला
या दवाचा मोती व्हावा
वाटते हे शिंपल्याला
© अशोक भांबुरे, धनकवडी
धनकवडी, पुणे ४११ ०४३.
मो. ८१८००४२५०६, ९८२२८८२०२८

Please share your Post !

Shares
image_print