Tag: #मराठी-कविता

सुश्री प्रेमा माधव कुलकर्णी

 वाचताना वेचलेले 

☆ गीतांजली भावार्थ …भाग 11 ☆ प्रस्तुति – सुश्री प्रेमा माधव कुलकर्णी ☆

१८.

आभाळ गच्च भरून आलंय,

अंधार दाटला आहे

अशा वेळी घरधन्या मला एकट्याला

दाराबाहेर तिष्ठत का ठेवतोस?

 

भर दुपारच्या कोलाहलात

मी जनात असतो

पण या एकाकी आणि अंधाऱ्या दिवशी

फक्त तुझीच आठवण मला येते

 

माझ्याकडे पूर्ण दुर्लक्ष करून

आपला चेहरा फिरवीत असशील तर

हा पावसाळा व अंधारी दिवस

मी कसा बरं घालवावा?

 

या उदास आकाशाकडं

मी एकटक नजर लावून बसतो

चंचल वाऱ्याबरोबर माझं ह्रदय

मूक रुदन करीत राहणं

 

मराठी अनुवाद – गीतांजली (भावार्थ) – माधव नारायण कुलकर्णी

मूळ रचना– महाकवी मा. रवींद्रनाथ टागोर

 

प्रस्तुती– प्रेमा माधव कुलकर्णी

कोल्हापूर

7387678883

[email protected]

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

सुश्री त्रिशला शहा

कवितेचा उत्सव 

☆ चला जाऊया पिकनिकला… ☆ सुश्री त्रिशला शहा ☆

सुट्टीच्या दिवसात पिकनिकला कुठे जायचं ते ठरवा.

(चाल- चल उड जा रे पंछी)

चला जाऊ पिकनिकला,पाहुया भारत देश हा न्यारा……..

 

कोकणचे ते रुप मनोहर, सागराच्या लाटा

आंबा,फणस,काजूंचा मेवा,शहाळ्याचा गोडवा

निसर्गाचा मस्त नजारा,पाहून घेऊ चला ना

        चला जाऊ….

 

मस्त फुलांच्या सुंदर  बागा, अनुपम्य काश्मीरला

सफरचंद,अक्रोडचा  साठा,दाल सरोवरी फेरा

बर्फाच्या राशीत खेळता,आनंद अनुभवू खरा

      चला जाऊ……

 

राजस्थानची बातचं न्यारी,महल,पँलेसची दाटी

वाळूमधुनी फिरण्यासाठी,उंटाची सफारी

माऊंट अबू अन् शहर गुलाबी, डोळे भरुनी पाहाण्या

     चला जाऊ……

 

सुंदर बीच अन् माडांची  शोभा,समुद्राची गाज

चर्च,मंदिर सुरेख तिथे,निसर्गाची लयलूट

गोव्याची ही सुपीक भूमी,पाहून येऊ चला ना

    चला जाऊ…….

 

हिमालयात बर्फांच्या राशी,दरी-खोऱ्यांची चढाई

मानसरोवरी भक्तीचा महिमा,’हर’ दर्शन कैलासी

बद्री,केदार मंदिर सुंदर,गंगेचा उगम पहाण्या

    चला जाऊ……

© सुश्री त्रिशला शहा

मिरज 

 ≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

श्रीशैल चौगुले

 कवितेचा उत्सव 

☆ कृष्णचित्त… ☆ श्रीशैल चौगुले ☆

एक मनाचे बिंब

नाचे गोकुळात

कृष्ण लिलेचे भाव

साचती डोळ्यात.

 

तुडूंब जळांशयात

डुंबता विहार

गोपगडी ते सारे

काल्याचे शिवार.

 

त्या यमुना तीराशी

रंगे डाव खरा

जीवन या अर्थाचा

कळे गम्य फेरा.

 

राक्षस नि मानव

प्रकृती- प्रवृत्ती

ज्ञानाचीच ऊकल

मन कृष्ण चित्ती.

 © श्रीशैल चौगुले

९६७३०१२०९०

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

 वाचताना वेचलेले 

☆ साहेब, ही बाई हरवली आहे… ☆ प्रस्तुती – सौ. मेधा सहस्रबुद्धे ☆ 

काय चेष्टा करता ताई,

हा फोटो तुमचाच आहे,

वीस वर्षांपूर्वीचा.

 

हो साहेब

वीस वर्षांत मीच हरवले आहे.

 

नात्यांच्या घोळक्यात

मुलांच्या गलक्यात

सासरच्या धाकात

अखंड स्वयंपाकात

 मी हरवले आहे

 

स्वत:च्या घरात

प्रपंचाच्या चाकात

प्रेमहीन संसारात

वासनेच्या अंधारात

मी हरवले आहे

 

मृगजळाच्या फंदात

हव्यासाच्या नादात

सुखाच्या शोधात

नशिबाच्या सौंद्यात

मी हरवले आहे

 

नवऱ्याच्या मर्जीत

मागण्यांच्या गर्दीत

अपेक्षांच्या झुंडीत

उपेक्षेच्या गंजीत

मी हरवले आहे

 

साहेब

ती सागरगोटे खेळणारी मुलगी शोधा

ती स्वप्न पाहणारी मुग्धा शोधा

ते उगाचच फुटणारे हास्य शोधा

ती हृदयाची धडधड

ती पापण्यांची फडफड

ती अर्थहीन बडबड

कुठे गेली शोधून काढा साहेब

 

ती शृंगाराची ओढ शोधा

ती समर्पणाची उर्मी शोधा

तो स्वच्छंद पक्षी

निळ्या नभावरील केशरी नक्षी

सात पावलांची अग्निसाक्षी

कुठे गेली ते शोधून काढा साहेब?

 

🌺 (Forwarded)

 

संग्रहिका – सौ. मेधा सहस्रबुद्धे

पुणे

मो  9420861468

[email protected]

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

श्री रवींद्र सोनावणी

 कवितेचा उत्सव 

☆ प्रेमरंग … ☆ श्री रवींद्र सोनावणी ☆ 

 जागेपणी प्रिये तू, डोळ्यापुढे असावी

मिटताच लोचने मी, स्वप्नातही दिसावी. || धृ ||

 

झुकवून नेत्र खाली, रोखून ते पहाणे,

जणू पाहिलेच नाही, असले तुझे बहाणे,

पदरास  पीळ भरता, नेहमीच तु दिसावी      ||१||

 

तू रेखीता कपोली, ती चंद्रकोर लाल,

मुखचंद्र लाजुनी ग, होईल लाली लाल,

जास्वंदी सम लाली, गाली सदा दिसावी  ||२||

 

आषाढ मोकळा तू, झटकू नकोस वेडे,

हरवून भान जाते, वेल्हाळ प्रेम वेढे

गजऱ्यांस माळताना, खिडकीत तू दिसावी ||३||

 

जा तू खूशाल आता, झुकवून नेत्र खाली,

काळीज फेकले मी, वाटेत भोवताली,

तुडवीत काळजाला, जाता सदा दिसावी ||४||

 

ते दक्ष लक्ष जेव्हा, डोळ्यात रंगते ना!

पाहू नको, कि पाहू? माझे मला कळेना,

प्रीती तुझी न माझी, अद्वैत आज व्हावी ||५||

 

© श्री रवींद्र सोनावणी

निवास :  G03, भूमिक दर्शन, गणेश मंदिर रोड, उमिया काॅम्पलेक्स, टिटवाळा पूर्व – ४२१६०५

मो. क्र.८८५०४६२९९३

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

 कवितेचा उत्सव 

☆ टिचकी… ☆ अरूण ☆

सकाळ भरभर निघून जाते,

उन्हं सरसर वाढत जातात,

कुठवर आलाय मेसेजचा पक्षी

मनाचे पंख फडफडवीत राहतो,

काळीजडंखही होत राहतो,

जोपर्यंत तुझं अलवार अस्तित्व

उतरत नाही मोबाईलच्या स्क्रीनवर,

मन तरुची पाने सळसळत राहतात,

घड्याळाचे काटे पुढे सरकत राहतात,

अन् प्रतिक्षेच्या सागरलाटा धडकत राहतात पुनःपुन्हा

मोबाईलच्या काचेवर टिचकी मारत…! 😊

साभार – श्री अरुण 

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

श्री सुहास रघुनाथ पंडित

 विविधा 

☆ मी एक मतदार… अनामिक ☆ प्रस्तुती – श्री सुहास रघुनाथ पंडित ☆

आजोबांनी कष्ट करून विकत घेतलेली, कसलेली, माझ्याच आज्याची शेती माझ्या बापाच्या नावावर करावी म्हणून तलाठी सज्जात गेलो . . .

तलाठ्यानं सांगितलं –

काम करू पण,

देणार किती ?

मला वाटलं शेती आमची,

बाप माझा,

आजा माझा.

मग याला का पैसे द्यायचे ?

 

तलाठ्याची तक्रार करावी म्हणून पोलिस स्टेशनला गेलो.

पोलीस म्हणाले –

 गुन्हा दाखल करू, तपास करू पण . . .

आमच्या चहा पाण्याचं काय ?

 

मला पुन्हा राग आला.

यांना तर, सरकार म्हणजेच मी पगार देतोय मग पुन्हा हे चिरीमिरी का मागत असतील.

 

म्हटलं हे आमदारांच्या कानावर टाकू,

आमदार म्हटले . . .

 त्याची गडचिरोलीला बदली करू,

त्याला निलंबित करू,

मंत्र्यांना भेटू पण . . .

वजन ठेवल्या शिवाय फाईल पुढं जातच नाही.

 

मला वाईट वाटलं.

यांना तर मी मतदान केलं होतं.

 

वाटलं कोर्टात जाऊ . . .

गेलो.

तिथं गेल्यावर कळलं की,

तिथं एक आज-उद्या मरेल अशी म्हतारी आली आहे.

 

तिच्यावर तरुणपणी अत्याचार झाला होता. त्या मॅटरची तारीख होती.

अजून निकाल लागला नव्हता.

शिवाय निकाल कसा लागेल याची खात्री नव्हती.

 

म्हटलं हे एखाद्या . . . पत्रकार,

लेखक,

कवीला सांगावं . . .

मन हलकं करावं ! आपल्या प्रश्नांना ते आवाज देतील.

 

तिकडे गेलो s s

तर सगळेच म्हणाले,

पेन आमच्या हातात असला तरी,

त्यातली शाई आम्ही विकली आहे.

आम्ही तसं लिहू शकत नाही.

आमचे हात अन . . .

पेन बांधलेले आहेत.

 

मला याचा प्रचंड राग आला होता.

म्हणून एका साधू कडे गेलो.

वाटलं तेवढीच आत्मशांती मिळेल.

मठावरचे सेवेकरी म्हणाले . . .

उद्या या !

 

सध्या भाऊसाहेब,

 P I साहेब,

आमदार साहेब,

पत्रकार साहेब,

लेखक,

कवी आले आहेत.

महाराज त्यांच्यासोबत बिझी आहेत,

नंतर . . .

त्यांच्या सोबत जेवायला बसणार आहेत.

आज ते तुम्हाला टाईम देणार नाहीत.

 

अखेर एक भक्त भेटला, म्हणे भाऊ

पेपर बिपर वाचतोस कि नाही…

प्रवाहाविरुद्ध  जायच नाही..

गंध नाही; तावीत नाही; धागा नाही…

कुठलाही झेंडा  नाही…

…अस चालणार नाही

पुस्तकातल  पुस्तकातच बरं…

आजा , जमीन तुझी असली तरी देशाचं ;धर्माच अन् देवाचं देणं द्यावच लागेल…

 

माझा सगळ्यांवरचा विश्वास उडाला होता.

म्हटलं जनतेच्या दरबारात जाऊ …!

 

लोकांसमोर गेलो, लोकांना हे सांगितलं.

लोकं म्हटली हा येडा झालाय् . . . . .

हल्ली काही बरळतोय् !

नंतर कळलं . . .

लोकं गुलाम झाली आहेत !

लाचार झाली आहेत !

 

क्षणभर वाईट वाटलं.

 

मी करणार तरी काय होतो.

 

त्यांच्यात सामील व्हावं कि मरावं ?

कि मारावं यांना . . .

😢 😢 ज्यांनी लिहिले त्यांना सलाम

 

– मी एक मतदार !

(या देशाचा मालक)

संग्राहक – श्री सुहास रघुनाथ पंडित 

सांगली (महाराष्ट्र)

मो – 9421225491

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈