Category: कवितेचा उत्सव 2

श्री आशिष मुळे

उगारलेल्या व्याघ्रसुळयाला अग्र भाल्याचे भिडले पाहिजे

शेकोटीच्या ज्वाळेमध्ये मुख सापाचे पोळले पाहिजे

माणसाने पुढे चाललेच पाहिजे।  

 

पोटातल्या अग्नीलाही शेत हिरवे दिसले पाहिजे

अस्मानीच्या जळालाही छप्पर झोपडीचे अडले पाहिजे

माणसाने पुढे चाललेच पाहिजे।  

 

अज्ञानाच्या अंधकारात निरांजन शब्दांचे लावले पाहिजे

ज्ञानाच्या प्रखर तेजात निःशब्द अंतर्मुख झाले पाहिजे

माणसाने पुढे चाललेच पाहिजे।  

 

भोळ्याभाबड्या भक्तांना समज स्वत्वाची आली पाहिजे

परंपरेच्या पाईकांना बदलाची गरज कळली पाहिजे

माणसाने पुढे चाललेच पाहिजे।  

 

दगड मार्गीचे मागच्यासाठी खडयासारखे सारीले पाहिजे

उद्याच्या लढाईसाठी बळ लहान्यांना वाटले पाहिजे

माणसाने पुढे चाललेच पाहिजे।  

 

मनातल्या चातकाला अमृत कलेचे पाजले पाहिजे

थिजलेल्या हृदयाला चाल काव्याची दिली पाहिजे

माणसाने पुढे चाललेच पाहिजे।।  

© आशिष मुळे

सौ. विद्या पराडकर

 कवितेचा उत्सव 

☆ दातृत्व… ☆ सौ. विद्या पराडकर ☆

रत्नाकराचया गर्भातून,गाभिर्याचे रत्न घ्यावे

धरित्रीचया उदरातून, औदार्याचे लेणे घ्यावे

 

काळ्या ‌काळया ढगांकडून, पर्जन्याच दान घ्यावे

मोठ मोठ्या वृक्षाकडून, समानतेचे बोध घ्यावे

 

जाईजुईचया फुलांपासून, धुंद मस्त सुवास घ्यावा

मृगोदरीतील कस्तुरीचा, दरवळणारा सुगंध घ्यावा

 

अंधार दूर करणारया,दिनपतीचे तेज घ्यावे

अष्टमीच्या चंद्रकिरणांपासून, अमृताचे कण‌ घ्यावे

 

निसर्गाने मुक्त हस्ताने, मानवाला देणे द्यावे

बदल्यात मानवाने निसर्गाचे दातृत्व घ्यावे.    

 

© सौ. विद्या पराडकर

वारजे  पुणे..

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

कवितेचा उत्सव

फार मस्त वाटतंय

थांबवताच येत नाहीय हासू

इतकं कोसळतय….इतकं..

नाचावसही वाटतंय

उडावसही

 

तू का असा,काही सुचत

नसल्यासारखा

पाहतो आहेस नुसता गप्प

खांबासारखा ताठ उभा राहून

काय झालय असं संकोचल्यासारख ?

 

खर तर तूही एकदा

पसरून बघ असे हात

घेऊन बघ गर्रकन गिरकी

 एका पायावर

विस्कटू दे केस थोडे विसकटले तर

 

बघ तर

तुझ्याही आत दडलं असेल

हसणं नाचणं उडणं

तुझ्या नकळत

 – कविता महाजन

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

सुश्री अरूणा मुल्हेरकर

 कवितेचा उत्सव 

☆ नंदादीप … ☆ सुश्री अरूणा मुल्हेरकर ☆ 

अंधाराचा नाश करून

दिवा देतो प्रकाश

यासाठी तो पूजनीय,वंदनीय

अंधारात कसे चालावे?

धडपडणार नाही का आपण?

सरळ रस्ता सोडून

जाऊ की हो भलत्याच मार्गावर!…

दाटला अंधार माणसाच्या मनात

दिसत नाही त्याला

काय चांगले काय वाईट.

भरकटत जातो मग

आणि पडतो की हो खड्यात…

महाराष्ट्राची परंपरा मोठी

लावले त्यांनी ज्ञानदीप

माणसाला प्रकाश देण्यासाठी

पंत संत तंत

वाटा उजळविल्या त्यांनी

सुश्लोक वामनाचा

ओवी ज्ञानेशाची

अभंग तुकयाचा

आर्या मयूरपंताची

हीच पणती मिणमिणती,

हीच समई नि हाच लामणदिवा…

ज्ञानेशांचा ज्ञानदिवा

अखंड तेवत आहे

सामान्यांना परमात्म्याचे

ज्ञान वाटत आहे.

असीम त्यांचे शब्दभांडार

जीवनातील द्दृष्टांत देऊन

आत्मज्ञानाचा प्रकाश टाकत आहे

मनावरची मळभे दूर सारत आहे…

तुकाराम,नामदेव,जनाबाई

संत प्रत्येक जातीतले

संसाराच्या दरेक वस्तूत

दिसला त्यांना साक्षात परमेश्वर

वाट दाखविली भक्तीची

महिमा वर्णिला समर्पणाचा

अंधःकार दूर झाला

माणसाच्या मनातला…

संसार करता करता

ठेचकाळला माणूस अंधारात

विसरला त्याचा धर्म,त्याची कर्तव्ये

दासांनी दिला बोध प्रापंचिकाला

दिवटी धरून हातात सन्मार्ग दाखविला…

सुभाषितांनी केले ज्ञानाचे वाटप

शिकविला भल्या बुर्‍यातला फरक

कोणा वंदावे कोणा निंदावे

जाणिले सज्जन आणि दुर्जनांना

सतत तेवत आहे हा नंदादीप…

आभार ह्या दीपाचे कसे मानावे?

त्याने दाखविलेल्या वाटेने चालावे

हीच त्याची पूजा हीच कृतज्ञता…

©  सुश्री अरूणा मुल्हेरकर

डेट्राॅईट (मिशिगन) यू.एस्.ए.

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ.उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ.गौरी गाडेकर≈

 कवितेचा उत्सव 

☆ औचित्य… ☆ श्री शरद कुलकर्णी ☆

घेउनी संदेश मेघांचे सहिष्णू,

वारा कांही बरळतो आहे.

आठवांच्या लाटांचा दर्या अनावर ,

थेंब होउन डोळ्यात तरळतो आहे.

पाखरं उडून गेली म्हणून इथे,

वृक्ष थोडाच रडणारआहे.

रानावनाला माहीत आहे,

पाऊस हमखास पडणार आहे.

चिंब होण्या सरीत बरसत्या,

पाऊस एक निमित्त आहे.

जीवघेण्या पावसाचे आवेग समजण्या,

भिजून जाणे हे खरे औचित्य आहे

© श्री शरद  कुलकर्णी

मिरज

 कवितेचा उत्सव 

☆ भिजकी वही… ☆ अरूण कोलटकर ☆

ही वही कोरडी नकोस ठेवू

माझी वही भिजो

शाई फुटो

ही अक्षरं विरघळोत

माझ्या कवितांचा लगदा होवो

या नदीकाठच्या गवत खाण-या म्हशींच्या दुधात

माझ्या कवितांचा अंश सापडो

 

 – अरूण कोलटकर

अरुण बालकृष्ण कोलटकर (नोव्हेंबर १, १९३२ – सप्टेंबर २५, २००४) 

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

सौ.मंजुषा सुधीर आफळे

 कवितेचा उत्सव 

☆ भेट… ☆ सौ.मंजुषा सुधीर आफळे ☆

निळी जांभळी

मेघ डंबरी

चंद्र पोर्णिमा

रात साजिरी

 

सुटता कोडे

आठव सारे

भाव रंगात

रंगले मी रे

 

ओंजळीत त्या

गंध भरला

निळा खग ही

मंद हसला

 

आदिमाया ती

हळू जोजवी

नव स्वप्नांची

रचून ओवी

 

इथेच पुन्हा

श्याम भेटले

ब्रह्मवेळेत

सुख गोंदले

 

स्वर मधुर

स्निग्ध एकांती

मनमोहन

सवे भ्रमंती

© सौ.मंजुषा सुधीर आफळे

२३/८/२०२२.

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

  चित्रकाव्य  

☆  आस तुझ्या भेटीची  ☆ सुश्री निलिमा ताटके ☆ 

☆

आस तुझ्या भेटीची, आठवत होते तुला, मनातल्या मनात.

कळले नाही मला, कधी घेतला कॅनव्हास, नि चितारले तुला क्षणात.

इतके जिवंत चित्र झाले की माझे सुटले रे भान.

डोळ्यात डोळे मिसळता, तुझ्यामध्ये माझे प्राण.

मला भेटण्याची इतकी घाई झाली तुला.

एका हाताने हलकेच जवळ ओढले तू मला.

रंगब्रश पॅलेटही मेजावरती तशीच अजुनी पडुनी आहे.

अलौकिक आपुली ही प्रेमभेट, चित्रात कैद, दुनिया पाहे…

☆

छायाचित्र  – सुश्री निलिमा ताटके.

© निलिमा ताटके

27.8.2022.

ठाणे.

मोबाईल 9870048458

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈