श्रीशैल चौगुले
कवितेचा उत्सव
☆ मनमोर… ☆ श्रीशैल चौगुले ☆
असा मोर नाचे
फुलवून पिसारा
रंगून जाई धरा
नि सृष्टीचा पसारा.
तृण-तृण मन
भाव होई गगन
नाचता नाचता
अश्रू जीव सृजन.
पाखर परती
सांज धुंदल्या वाटा
मोरची हृदय
सजल्या घन छटा.
हरित नक्षिचे
बहार रंग अंग
ऊंच मान डौल
प्रीय तुरा श्रीरंग.
© श्रीशैल चौगुले
९६७३०१२०९०
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
सुश्री नीलांबरी शिर्के
चित्रकाव्य
⛵– किनारा शोधत राही – 🚤 ☆ सुश्री नीलांबरी शिर्के ☆
☆
अथांग सागर भवताली
आकाशाची जली निळाई
दिशा द्यायला नाही वल्हे
नाव एकटी टिकून राही
☆
बोलवी का कुणी किनारा?
शाश्वत सहारा नीत देणारा
त्याच किनार्‍याच्या विश्वावर
मिठीत घेईल पुर्ण सागरा
☆
सागराची निळी नवलाई
भूल पाडत हाकारत जाई
भरकटण्याचे भय होडीला
म्हणून किनारा शोधत राही
☆
किनारा मिळे बंधन येते
बंधन विश्वहर्तता देते
प्रेमरज्जू साथीला मिळता
होडी सागरी खुशाल फिरते
☆
चित्र साभार –सुश्री नीलांबरी शिर्के
© सुश्री नीलांबरी शिर्के
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
श्री आशिष मुळे
कवितेचा उत्सव
☆ “द्वैत…” ☆ श्री आशिष मुळे ☆
खेळून खेळून लपंडाव कंटाळलो आहे
घेऊन सारखं सारखं राज्य वैतागलो आहे
भिंतीमागे कधी साद देतोस अनाहत नादात
नेहमी भासवतोस भास शब्दांच्या गवतात
धरायला जातो तुला जेव्हा झाडामागे
दिसतात तेव्हा विंचू लपलेले दगडामागे
ती माया मला नेहमी लांबून खिजवते
धावतो मग चिडून तुझ्या त्या मैत्रिणीच्या मागे
तुला फसवून बाहेर आणायला काय नाही केलं
गोड गोड स्तुती करणारी तुझी गाणी म्हटली
मंत्रमुग्ध करणारी सुगंधी काडी जाळली
पण तू आहेस आपल्या सगळ्यात हुशार
घेत नाहीस सहजी कोणाचाही कैवार
खरं सांगू, मला तुझा फायदा नको आहे
फक्त हात तुझ्या दोस्तीचा हवा आहे
पुरे झाला रे आता हा लपंडावाचा त्रागा
फिरवल्यासना मला सगळ्या जागा
किती काळ झाला आपण खेळतोय
याचा काहीच हिशोब नाहीये
किती वेळ अजून खेळणारे
याचा काहीच अंदाज नाहीये
जाऊ रे आता परत आपल्या घरी
संपव क्षणात तुझ्या माझ्यातली दरी…
© श्री आशिष मुळे
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ.उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
श्रीमती रंजना मधुकरराव लसणे
कवितेचा उत्सव
☆ रंजना जी यांचे साहित्य # 130 – हवा अंत ☆
मनी वाचतो मी तुझा ग्रंथ आता।
जिवाला जिवाची नको खंत आता।
असावी कृपा रे तुझी माय बापा।
नको ही निराशा दयावंत आता।
पताका पहा ही करी घेतली रे।
अहंभाव नाशी उरी संत आता ।
सवे पालखीच्या निघालो दयाळा।
घडो चाकरी ही नवा पंथ आता।
तुला वाहिला मी अहंभाव सारा।
पदी ठाव देई कृपावंत आता।
चिरंजीव भक्ती तुला मागतो मी ।
नको मोह खोटा हवा अंत आता
© रंजना मधुकर लसणे
आखाडा बाळापूर, जिल्हा हिंगोली
9960128105
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
श्री विनय माधव गोखले
इंद्रधनुष्य
☆ “साठीमधला म्हातारा …” – अनामिक ☆ प्रस्तुती – श्री विनय माधव गोखले ☆
खूप टिकाऊ मासा जसा – चवीला नेहमीच खारट असतो,
तसाच…. साठीमधला म्हातारा थोडा जास्तच चावट असतो !
उजेडाचा त्रास होतो म्हणून गॅागल वापरत असतो,
काळ्याभोर काचेमागून ” निसर्गसौंदर्य ” न्याहाळीत असतो !
शेजारीण आली घरी की आनंदाने हसत असतो,
बायकोला चहा करायला लावून स्वत: गप्पा मारत बसतो—
कारण…. साठीमधला म्हातारा थोडा जास्तच चावट असतो !
पाय सतत दुखतात म्हणत घरच्या घरी थांबत असतो,
बाकी सगळ्या दिवशी मात्र मित्रांबरोबर भटकत असतो !
चार घास कमीच खातो असं घरात सांगत रहातो
भजी समोसे मिसळपाव बाहेर खुशाल चापत असतो
कारण …. साठीमधला म्हातारा थोडा जास्तच चावट असतो !
औषधाचा डोस गिळतांना घशामध्ये अडकत असतो,
पार्टीत चकणा खाता खाता चार चार पेग रिचवत असतो
अध्यात्माच्या गप्पा मोठ्या चारचौघात झोडत असतो
मैत्रिणींच्या घोळक्यात मात्र रंगेल काव्य ऐकवत असतो
कारण ….. साठीमधला म्हातारा थोडा जास्तच चावट असतो !
साठीमधला म्हातारा आता निवृत्तीत गेलेला असतो
विरंगुळ्याला जुन्या जुन्या आठवणीत रमत असतो
काम नसतं हातामध्ये, किंमत नसते घरामध्ये ! ….
म्हटलं तर ज्येष्ठ असतो, तरी बराच तरूण असतो
संपून गेलेलं तारुण्य पुन्हा आणू पहात असतो
कारण ….. खूप टिकाऊ मासा जसा चवीला नेहेमीच खारट असतो
तसाच ….. साठीमधला म्हातारा थोडा जास्तच चावट असतो !
रचना – अनामिक
संग्राहक – श्री विनय माधव गोखले
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
सौ.मंजुषा सुधीर आफळे
कवितेचा उत्सव
☆ कवडसा… ☆ सौ.मंजुषा सुधीर आफळे ☆
कवडसा असा
“तो” धावत येई
सायं-संध्या त्यास
किती, घाई घाई
देव्हाऱ्यात देव
भेटता लोळण
चरण स्पर्शूनी
गोड आळवण
तेजाळती क्षण
भारावले मन
नेत्र ही दिपले
ओजस हा दिन
गवसला सूर
तृप्तीत सुखाचा
सृजन सोहळा
अजब सृष्टीचा
“देव” ही हसले
भाग्य उजळले
नतमस्तक मी
निःशब्द बोलले
आशीर्वाद मज
द्यावा हो सत्वर
सुख शांती नांदो
इथे निरंतर
सेवा कामी तन
सतत झिजावे
इतुकेच आता
मनात ठसावे.
© सौ.मंजुषा सुधीर आफळे
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
कविराज विजय यशवंत सातपुते
कवितेचा उत्सव # 152 – विजय साहित्य
☆ चालक तूं ☆ कविराज विजय यशवंत सातपुते ☆
दत्त दत्त कृपा निधी
वेद चारी तुझ्या पदी..
गोमाताही देवगणी
दत्तात्रेय नाम वदी..१
गुरुदेवा दिगंबरा
सत्व रज तम मूर्ती..
निजरुपे लीन होऊ
द्यावी चेतना नी स्फूर्ती..२
अनुसूया अत्रीऋषी
जन्म दाते त्रैमुर्तीचे..
ब्रम्हा विष्णू आणि हर
तेज आगळे मूर्तीचे..३
दत्त दत्त घेता नाम
भय चिंता जाई दूर
लय, स्थिती नी उत्पत्ती
कृपासिंधु येई पूर..४
अवधुता गुरू राया
तुझ्या दर्शना आलो मी..
काया वाचा पदी तुझ्या
आनंदात त्या न्हालो मी..५
हरी,हर नी ब्रम्हा तू
साक्षात्कारी पालक तू
ज्ञानमूर्ती पीडाहारी
संसाराचा चालक तू..६
© कविराज विजय यशवंत सातपुते
मोबाईल 8530234892/ 9371319798.
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
डाॅ. निशिकांत श्रोत्री
इंद्रधनुष्य
☆ गीत ऋग्वेद – मण्डल १ – सूक्त ९ (इंद्र सूक्त) ☆ डाॅ. निशिकांत श्रोत्री ☆
ऋग्वेद – मण्डल १ – सूक्त ९ ( इंद्र सूक्त )
ऋषी – मधुछंदस् वैश्वामित्र : देवता – इंद्र : छंद – गायत्री
मधुछन्दस वैश्वामित्र ऋषींनी पहिल्या मंडळातील नवव्या सूक्तात इंद्र देवतेला आवाहन केलेले आहे. त्यामुळे हे सूक्त इंद्रसूक्त म्हणून ज्ञात आहे. याच्या गीतरूप भावानुवादाच्या नंतर दिलेल्या लिंकवर क्लिक केले म्हणजे हे गीत ऐकायलाही मिळेल आणि त्याचा व्हिडीओ देखील पाहता येईल.
मराठी भावानुवाद : डॉ. निशिकांत श्रोत्री.
इन्द्रेहि॒ मत्स्यन्ध॑सो॒ विश्वे॑भिः सोम॒पर्व॑भिः । म॒हाँ अ॑भि॒ष्टिरोज॑सा ॥ १ ॥
☆
सिद्ध करू आम्ही तुजसाठी जेव्हा सोमयाग
सत्वर येऊनी स्वीकारी तुमचा हविर्भाग
अमुच्या हविला प्राशन करुनी अता करा पावन
अपुल्या सामर्थ्याने करावे अमुचे संरक्षण ||१||
☆
एमे॑नं सृजता सु॒ते म॒न्दिमिन्द्रा॑य म॒न्दिने॑ । चक्रिं॒ विश्वा॑नि॒ चक्र॑ये ॥ २ ॥
☆
देवांचा हा राजा असतो सदैव मोदभरा
सोमरसाने वृद्धिंगत त्या आनंदाला करा
तोची या विश्वाचा कर्ता त्याला अर्पण करा
प्रसन्नता देईल सोमरस समर्थ या देवेंद्रा ||२||
☆
मत्स्वा॑ सुशिप्र म॒न्दिभि॒ स्तोमे॑भिर्विश्वचर्षणे । सचै॒षु सव॑ने॒ष्वा ॥ ३ ॥
☆
दिव्यकिरीटधारी हे इंद्रा दिव्यदृष्टि देवा
गातो स्तोत्र प्रमोदकारी प्रसन्न होई देवा
अर्पण करतो आम्ही तुम्हाला हवि येथ देवा
साक्ष होऊनी वास्तव्याला इथेच राही देवा ||३||
☆
असृ॑ग्रमिन्द्र ते॒ गिरः॒ प्रति॒ त्वामुद॑हासत । अजो॑षा वृष॒भं पति॑म् ॥ ४ ॥
☆
गातो जरी मी स्तवने तुमची इथे वैखरीने
त्याही आधी तुमच्या चरणी येती आर्त मनाने
तुम्ही तयांचे स्वामी असता समर्थ भगवंता
पूर्ण कामना करी तयांच्या हे स्तोत्रांच्या नाथा ||४||
☆
सं चो॑दय चि॒त्रम॒र्वाग्राध॑ इन्द्र॒ वरे॑ण्यं । अस॒दित्ते॑ वि॒भु प्र॒भु ॥ ५ ॥
☆
तू तर असशी स्वामी धनाचा जयासी न सीमा
अती अलौकिक अतीव स्पृहणीय असे तुझी माया
प्रसन्न होऊनि आम्हावरती दान अम्हा देई
अलौकीक अन् अमाप ऐसे धन आम्हा देई ||५||
☆
अ॒स्मान्सु तत्र॑ चोद॒येन्द्र॑ रा॒ये रभ॑स्वतः । तुवि॑द्युम्न॒ यश॑स्वतः ॥ ६ ॥
☆
देई प्रेरणा धनार्जनाची वैभव प्राप्तीस्तव
अमुच्या कष्टांना असुद्यावे आशीर्वच हे तव
सहस्रकांति सुरेन्द्रराजा कृपा असोद्यावी
यशोवंत करी आम्हासी अता प्रसन्नता यावी ||६||
☆
सं गोम॑दिन्द्र॒ वाज॑वद॒स्मे पृ॒थु श्रवो॑ बृ॒हत् । वि॒श्वायु॑र्धे॒ह्यक्षि॑तम् ॥ ७ ॥
☆
गोधन आदी वैभव यांनी समृद्ध आम्ही
प्रचंड सामर्थ्याने विजिगिषु अजेय हो आम्ही
आरोग्यमयी दीर्घायूषी सुखी जीवनी आम्ही
अशीच कीर्ती होवो अमुची कृपा करावी तुम्ही ||७||
☆
अ॒स्मे धे॑हि॒ श्रवो॑ बृ॒हद्‍द्यु॒म्नं स॑हस्र॒सात॑मं । इंद्र॒ ता र॒थिनी॒रिषः॑ ॥ ८ ॥
☆
तव वरदाने अपार वैभव अम्हा प्राप्त होवो
आरूढ व्हाया देवा, दारी अश्वशकट तो राहो
कीर्ती अमुची शाश्वत व्हावी दिगंत पसरावी
अखंड आम्हावरी सुरेंद्रा कृपादृष्टी ठेवावी ||८||
☆
वसो॒रिन्द्रं॒ वसु॑पतिं गी॒र्भिर्गृ॒णन्त॑ ऋ॒ग्मियं॑ । होम॒ गन्ता॑रमू॒तये॑ ॥ ९ ॥
☆
आळवावया देवेंद्राला विविध स्तोत्र गाऊ
किती छंदांतुनी त्याच्या स्तुतीला स्तवन गीत गाऊ
साद घालता तयासी तो तर झणी साक्ष होतो
रक्षण करण्या अमुचे त्याला आवाहन करितो ||९||
☆
सु॒तेसु॑ते॒ न्योकसे बृ॒हद्बृ॑ह॒त एद॒रिः । इन्द्रा॑य शू॒षम॑र्चति ॥ १० ॥
☆
सोमयाग होता संपन्न इंद्र साक्ष होतो
प्रसन्न करण्या त्याला भक्त स्तोत्रे अर्पण करितो
उच्च स्वरातून बृहत् सुराने स्तवन पठण करतो
स्तुतिगीते ही प्रसन्न करण्या देवेंद्रा अर्पितो ||१०||
☆
©️ डाॅ. निशिकान्त श्रोत्री
९८९०११७७५४
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
श्री रवींद्र सोनावणी
कवितेचा उत्सव
☆ बावरे प्रेम… ☆ श्री रवींद्र सोनावणी ☆
मी कलंदर हिंडणारा दशदिशा मज मोकळ्या
प्रीतीच्या पाशात का बंदिस्त मज केलेहस तू
कोण मी कुठला प्रवासी काय माझे प्राक्तन
डोळ्यातून पण बोलक्या संकेत मज केलास तू
पापण्या झुकल्या जरा अन उमटली गाली खळी
लाजरा मुखचंद्रमा तव कोरला हृदयात मी
सोडताना हा किनारा पेटतो वणवा उरी
आसवांची शपथ राणी परतुनी येईन मी
स्पर्शिले हळुवार तू अन्.. ग्रीष्म सारा लोपला
माध्यान्हीच्या जळत्या उन्हाचे चांदणे केलेस तू
याद ही रोमांचकारी नित्य राहील साथीला
निद्रिस्त तारा अंतरीच्या छेडल्या आहेस तू
© श्री रवींद्र सोनावणी
निवास : G03, भूमिक दर्शन, गणेश मंदिर रोड, उमिया काॅम्पलेक्स, टिटवाळा पूर्व – ४२१६०५
मो. क्र.८८५०४६२९९३
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
श्री सुजित कदम
कवितेचा उत्सव
☆ सुजित साहित्य # 138 ☆ ज्ञानयोग..! ☆ श्री सुजित कदम ☆
संतश्रेष्ठ मांदियाळी
नाम माउलीचे घेऊ
ज्ञानदेव कृष्णरूप
काळजाच्या पार नेऊ…! १
संत निवृत्ती सोपान
मुक्ता बहिण धाकली
वंशवेल अध्यात्माची
भावंडात सामावली…! २
ग्रंथ भावार्थ दीपिका
तमा अखिल विश्वाची
संत कवी ज्ञानेश्वर
तेज शलाका ज्ञानाची..! ३
ग्रंथ अमृतानुभव
विशुद्धसे तत्वज्ञान
जीव ब्रम्ह ऐक्य साधी
माऊलींचे भाषा ज्ञान…! ४
मराठीचा अभिमान
कर्म कांड दूर नेली
ज्ञानेश्वरी सालंकृत
मोगऱ्याची शब्द वेली…! ५
नऊ सहस्त्र ओव्यांचा
कर्म ज्ञान भक्ती योग
दिला निवृत्ती नाथाने
अनुग्रह ज्ञानयोग…! ६
चांगदेव पासष्टीत
ज्ञाना करी उपदेश
पत्र पासष्ठ ओव्यांचे
अहंकार नामशेष…! ७
सांप्रदायी प्रवर्तक
योगी तत्वज्ञ माऊली
ग्रंथ अमृतानुभव
गीता साराची साऊली…! ८
भागवत धर्म तत्वे
अद्वैताचे तत्वज्ञान
आलें प्राकृत भाषेत
वेदांताचे दैवी ज्ञान…! ९
चंद्रभागे वाळवंटी
अध्यात्मिक लोकशाही
पाया रचिला धर्माचा
सांप्रदायी राजेशाही…! १०
माऊलींची तीर्थ यात्रा
हरीपाठ बोधामृत
देणे पसाय दानाचे
अभंगांचे सारामृत…! ११
इंद्रायणी तीरावर
संपविला अवतार
संत ज्ञानेश्वर नाम
हरिरुप शब्दाकार…! १२
संजिवन समाधीचे
झाले चिरंजीव रूप
घोष माऊली माऊली
पांडुरंग निजरूप…! ,१३
© सुजित कदम
संपर्क – 117, विठ्ठलवाडी जकात नाका, सिंहगढ़ रोड,पुणे 30
मो. 7276282626
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
