Tag: #मराठी-कविता

श्रीशैल चौगुले

 

 कवितेचा उत्सव 

☆ पाठीराखा… ☆ श्रीशैल चौगुले ☆

(पादाकुलक वृत्त)

☆

धावा ज्याचा अंतरी करितो

तोची पाठी राखा माझा

मनमानी त्याची चाले जीवा

पंढरीनाथा होई राजा.

*

साधा भोळा भक्त मी पामर

नाही प्रपंचासी कैसा बोजा

अभंगी रंगता त्याची ओवी

संत सुख वाटे दर्शनी साजा.

*

जैसा सागर व्याकुळ तीरा

तैसेची मन साक्षाता तर

पांडूरंग मंदिरी ध्यानाशी

पावावा मोक्षा मज विश्वंभर.

☆

© श्रीशैल चौगुले

सौ विजया कैलास हिरेमठ

 कवितेचा उत्सव 

☆ “ऋणानुबंध…” ☆ सौ विजया कैलास हिरेमठ ☆

☆

प्रेमाचा एक झरा

वाहतो मनात खरा

खळखळून वाहणारा

जगास न दिसणारा…..

*

जाणिवा त्याच्या

सहज सुलभ असतात

न बोलताही त्या

कोणालातरी पोहचतात….

*

जोडलेली मने

अशीही काही असतात

अव्यक्त भावनांनाही

अचूक ती पेलतात….

*

या मनीचे त्या मनी

उगाच पोहचत नाही

ऋणानुबंध जुळले की

सुखावतो एकटेपणाही…..

*

सकारात्मक स्पंदने

आपसूक निर्माण होतात

आपल्यासारखीच मने

आपल्याला भेटतात….

☆

💞शब्दकळी विजया 💞 

©  सौ विजया कैलास हिरेमठ

पत्ता – संवादिनी ,सांगली

मोबा. – 95117 62351

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

श्री आशिष  बिवलकर

  चित्रकाव्य  

काहूर…  श्री आशिष  बिवलकर ☆

☆

डोळ्यादेखत त्याला मारतांना,

तिनेच सर्व काही पाहिलं आहे |

असंख्य विचारांच काहूर,

तिच्या मनात माजलं आहे |

*
निशब्द हेच शब्द आहेत,

आज माझ्याकडे फक्त |

पून्हा एकदा नंदनवनात,

सांडले निरपराधांचे रक्त |

*
जात, भाषा, राज्य विचारले नाही,

विचारला फक्त त्यांनी धर्म |

फैरी वर फैरी झाडत गेले,

घडवले हैवानांनी दुष्कर्म |

*

प्रत्येक हिंदूच्या मनात,

आज फक्त प्रचंड चीड आहे |

आमच्याच देशात येऊन,

आम्हालाच खाणारी कीड आहे |

*
बंगाल, केरळ असो वा काश्मीर,

आमचीच केली जात आहे शिकार |

लांगुलचालन आता बस झाले,

संपवायलाच हवा देशद्रोही विकार |

*
अहिंसेचा चरखा कातून,

समस्या कधी सुटत नाही |

सर्जिकल स्ट्राईक शिवाय,

दुसरा पर्याय सुचत नाही |

☆

© श्री आशिष  बिवलकर

बदलापूर

मो 9518942105

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

श्री रवींद्र सोनावणी

 कवितेचा उत्सव 

☆ या अशा नि:शब्द वेळी… ☆ श्री रवींद्र सोनावणी ☆

☆

या अशा निशब्द वेळी, ये प्रिये जवळी जरा

माळू दे केसांत तुझिया, हा सुगंधी मोगरा ||धृ ||

*

त्या निळ्या डोहात दोघे, हरवुनी रंगून जाऊ,

प्रीतीची गाणी अनोख्या, लाजऱ्या छंदात गाऊ,

संभ्रमी पडता जुळावा, भावभोळा अंतरा ||१ ||

*

ओठ हे प्राजक्त देठी, सांग काही बोलले?

का रतीच्या पैंजणाचे घुंगरू झंकारले?

दिलरूबा छेडीत बसली, काय कोणी अप्सरा ||२||

*

चांदणे गाईल तेव्हा, गाऊं दे बागेसरी,

ऐकू दे तुझीया स्वरांची, जीवघेणी बांसरी,

स्पर्शता जुळतील तारा, धुंद वारा बावरा ||३||

☆

© श्री रवींद्र सोनावणी

निवास :  G03, भूमिक दर्शन, गणेश मंदिर रोड, उमिया काॅम्पलेक्स, टिटवाळा पूर्व – ४२१६०५

मो. क्र.८८५०४६२९९३

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

सुश्री शीला पतकी 

कवितेचा उत्सव

☆ “आई छे मम्मी…” ☆ सुश्री शीला पतकी ☆

(आदरणीय कवी यशवंत.. यांचे स्मरण करून🙏)

☆

मम्मी म्हणून कोणी आईस हाक मारी

ती हाक येईकानी मजहोय शोककारी

*

नोहेच हाक माते मारी कुणी कुठारी

आई कुणा म्हणू मी मम्मीच दारी दारी

*

ही न्यूनता भाषेची चित्ता सदा विदारी

ती माया तू मराठी केलीस काग परकी

*

जाडे भरडेच लुगडे ते केस बांधलेले

अन भव्य त्या कपाळी ते चंद्र सूर्य कोरलेले

*

सारेच लुप्त आता गाऊन घाली मम्मी

ते केस कापलेले अन गंध ना कपाळी

*

शाळेतून घराला येई भुकेजला मी

मोबाईल हाती म्हणते तू थांब दोन मिनिटे

*

मिनिटात दोन मज पुढे ती ठेवील न्यूडल वाटी

अन रिअलच्या रसाचा लावेल ग्लास ओठी

*

मी पोरंका बिचारा काही पडेना ताटी

तुळशीपुढे आता ती लावे न सांजवाती

*

उष्ट्या तशा मुखाच्याघेईन ती हो पापा

म्हणते आजीसच आताहे हायजिनिक नाही

*

चारा मुखी पिलांच्या चिमणी हळूच देई

गोठ्यात वासराना या चाटतात गाई

*

वात्सल्य हे पशूंचे मी रोज रोज पाही

भित भित माझ्या खोलीत झोपी जाई

*

आई मला हवी तू घे जवळी ना जरागे

आई हवी मला ती मम्मी नकोच बाई!!

☆

© सुश्री शीला पतकी

माजी मुख्याध्यापिका सेवासदन प्रशाला सोलापूर 

मो 8805850279

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

सुश्री नीलांबरी शिर्के

  चित्रकाव्य  

विश्वास    सुश्री नीलांबरी शिर्के ☆

☆

काडी काडी जमवून तिने

गाडीवरती घरटे केले

विश्वासाने घरट्यामध्ये

उबवण्यास्तव अंडे ठेवले

*
पाहून मी या विश्वासाला

मनोमनी चकितची जाहले

जपण्यासाठी विश्वासाला

किल्लीला मी अडकवून ठेवले

*
पंख फुटूनी पिल्ले उडतील 

तदनंतर ही हलेल गाडी

माणूस म्हणूनी पक्षासाठी

कृती करू शकते एवढी – – – 

☆

© सुश्री नीलांबरी शिर्के

मो 8149144177

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

सुश्री प्राची जोशी

 कवितेचा उत्सव 

☆ फेरे प्रारब्धाचे… ☆ सुश्री प्राची जोशी ☆

☆

निळ्या आसमंती झाली ढगांची दाटी

काळ्याभोर ढगांतूनी सूर्यकिरणे डोकावती – –

*

ढगांनी व्यापलेले हे काळेभोर आकाश

मनावरील मळभ खोलवर उदास – –

*

ढगांतूनी डोकावतो निळा निळा प्रकाश

जणू तो दाखवितो प्रकाशाची वाट – –

*

काळे ढग उन्मळूनी घनघोर बरसती

त्या पावसातल्या उन्हातूनी इंद्रधनुष्य डोकावती – –

*

सप्तरंगी इंद्रधनुष्याची अती तेजस्वी किरणे

पाहताना दिसे मज शिवधनुष्य पेलले रामाने – –

*

निसर्गाच्या लीलांवर असे प्रभुत्व परमेश्वराचे

मानवाच्या हाती उरे खेळ पाहणे किमयांचे – –

*

परमेशाच्या लीला असती अगाध

मानवाच्या बुध्दीला नसे तिथे वाव – –

*

हात धरी रामराया असा अलगद आपला

परमार्थाच्या भवसागरी पार करी प्रपंचनौका – –

*

सागरात दिसे रामनौका अशी दूरवर जाताना

जाणवे खोल मनात रामलक्ष्मण सीतेची व्यथा – –

*

वाटे असे…..

जिथे देव भोगी वनवास तिथे मानवाचे काय

प्रारब्धाचे न चुकले फेरे कुणा मानवा सात जन्मात – –

☆

©  सुश्री प्राची अभय जोशी

मो ९८२२०६५६६६

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

प्रा. सौ. सुमती पवार

 कवितेचा उत्सव 

☆ तिच्या मानसी मी… ☆ प्रा. सौ. सुमती पवार ☆

☆

दुरावा तिचा हा जरा साहतो ना

तिच्या मानसी मी सदा राहतो….

*

तिचे राज्य माझे मनावरती हो

तरी तेच सारे प्रेमाने वाहतो मी

कसे रूप तिचे सावळे आभाळ ते

आभाळाशी जणू आहे माझे नाते…

अशा त्या तिला मी मनी पाहतो

तिच्या मानसी मी सदा राहतो…

*

कशी चाफेकळी सावळीशी छान

बटा ओघळती वेळावते मान

विना शृंगार ती दिसे मेनका हो

मन मोर नाचे केतकी बनी हो

तिची मूर्त अशी हृदी जपता

तिच्या मानसी मी सदा राहतो…

*

तिचा ध्यास माझ्या मिटे पापण्यात

तिला पाहतो मी रात्री चांदण्यात

धुके होऊनी ती लपेटून घेते

अलगद ओठ पहा टेकवते

तिच्या ह्या अदा नि रूपसंपदात

कळेना मला हो स्वप्नी की सत्यात….

☆

© प्रा.सौ.सुमती पवार 

 नाशिक

मो. ९७६३६०५६४२; ईमेल – [email protected]

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

सुश्री मंजुषा सुनीत मुळे

 कवितेचा उत्सव 

☆ “सुख…” ☆  सुश्री मंजुषा सुनीत मुळे  ☆

☆

मुक्त विहरती कशी पाखरे.. किलबिल किलबिल आकाश भरे

ऐकला परी कुणी कधी का, कलरव त्यांचा उसासे भरे

*

खळखळ झरझर पाणी वाहे, स्वतःच शोधे वाट नि वाहे

दिसले का परि कधी कुणाला. वैतागून ते थांबून राहे

*

वृक्षवेली अन बागा फुलत्या, वाऱ्यासंगे नितचीडोलत्या

दिसल्या का पण कुणा तरी हो, कंटाळून कधी चिडलेल्या त्या

*

राग लोभ अन मोह नि मत्सर, त्यांच्या वाटे कधी न जाती

विश्वच त्यांचे किती वेगळे.. सुख-दु:खाची मुळी न गणती

*

वाटे मजला रोजच त्यांना पहाटेच तो देव भेटतो

षड्रिपू त्यांचे बांधून ठेवून मुक्त तयांना करून जातो

*

आम्ही माणसे पाखंडी किती.. सुखनिधान ते उरी गाडतो

षड्रिपू सारे मुक्त सोडूनी.. सुख शोधत अन वणवण फिरतो

☆

©  सुश्री मंजुषा सुनीत मुळे

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈