सुश्री प्रभा सोनवणे
कवितेच्या प्रदेशात # 274
☆ वटवृक्ष… ☆ सुश्री प्रभा सोनवणे ☆
☆
गावाकडच्या दारासमोरचा
वटवृक्ष,
खूप आवडायचा लहानपणी,
त्याची ती लालचुटूक फळं,
ते खायला येणारे लाल चोचीचे पोपटी रावे!
पारंब्यांवर मन उगीचच घुटमळत रहायचे !
बायका यायच्या वटपौर्णिमेला,
हातात धागा घेऊन,
मागायच्या दान,
“जन्मोजन्मी हाच नवरा मिळो” !
म्हणायच्या सावित्रीची गाणी,
सत्यवान जिवंत झाल्याची कहाणी,
ऐकवायच्या एकमेकींना—–
त्या ग्रामीण बायका!
अंब्याचं वाण द्यायच्या,
एकमेकींना!
पडायच्या पाया थोरामोठ्यांच्या!
किती भाबड्या होत्या,
त्यांच्या भावना !
काॅलेज मधे होते शिकत,
तेव्हा साजरे झाले महिला वर्ष!
महिला चळवळींनी जोर धरला,
महिला सजग झाल्या!
समानतेची मागणी करू लागल्या !
उफाळून आला स्त्रीवाद!
आज कुंडीत चाळीस वर्षापूर्वी,
सासुबाईंनी,
लावलेल्या वडाच्या फांदीचा
वटवृक्ष झालाय!
त्याला पाणी घालताना विचार आला,
हे बोन्साय नव्हे ,
गावाकडच्या मातीत लावलं तर फोफावेलही……
घरात येऊन टी.व्ही.लावला तर,
सगळ्याच मालिकांमधून…..
वटपूजेचे इव्हेंटस् सुरू…..
आणि बातम्यांमधे….हनिमूनला गेलेल्या जोडप्यातील….
नवरीच्या..कुटील कारस्थानी सत्यकथा!
आठवली बालपणी पाहिलेली,
खेडूत बायकांची,
वडाची पूजा आणि फेरगाणी!
त्यापासून करून घेतलेली मुक्तता!
आणि
आज पुन्हा..फेसबुक, टी.व्ही.मालिकेतला वटपौर्णिमेचा जल्लोष!
मला माझ्याच मनाचं
बोन्साय झाल्यासारखं वाटतंय,
वटवृक्ष होता… होता….
☆
© प्रभा सोनवणे
संपर्क – “सोनवणे हाऊस”, ३४८ सोमवार
पेठ, पंधरा ऑगस्ट चौक, विश्वेश्वर बँकेसमोर, पुणे 411011
मोबाईल-९२७०७२९५०३, email- sonawane.prabha@gmail.com
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ.उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
