मराठी साहित्य – इंद्रधनुष्य ☆ गीत ऋग्वेद – प्रस्तावना आणि सूक्त (१ : १) ☆ डाॅ. निशिकांत श्रोत्री ☆

डाॅ. निशिकांत श्रोत्री 

? इंद्रधनुष्य ?

☆ गीत ऋग्वेद – प्रस्तावना आणि सूक्त (१ : १) ☆ डाॅ. निशिकांत श्रोत्री ☆

प्रस्तावना आणि सूक्त ( १ : १ )

सनातन धर्माचे तत्वज्ञान ऋग्वेद, यजुर्वेद, सामवेद आणि अथर्ववेद या चार वेदांमध्ये सांगितलेले आहे. विद् या धातूपासून वेद या शब्दाची व्युत्पत्ती झाली आहे. विद् या धातूचे जाणणे, असणे, लाभ होणे आणि विचार करणे, ज्ञान देणे असे विविध अर्थ आहेत. 

वेद हे अपौरुषेय ज्ञान आहे. संपूर्ण ब्रह्मांडात जे काही आहे, त्या सर्वांचे जे काही गुणधर्म आहेत ते सर्व असप्रज्ञात आत्मसाक्षात्काराने जाणून घेतल्याने वेदांची निर्मिती झाली. हे सर्व ज्ञान मूलतः ज्ञानी ऋषींच्या अनुभूतिजन्य प्रज्ञेत साठविलेले होते आणि ते केवळ मौखिकरित्या त्यांच्या शिष्याला दिले जात असे. पुढे श्रीगणेशाने  देवनागरी लिपी निर्माण केल्यानंतर केव्हा तरी ते ग्रंथ स्वरुपात उपलब्ध झाले असावेत. वेद जुन्या संस्कृत भाषेत किंवा गीर्वाण भाषेत आहेत. 

यातील ऋग्वेद मराठी गीतरुपात मी तुमच्यासाठी घेऊन आलो आहे. ऋग्वेदातील अनेक खंडांना मंडळ अशी संज्ञा असून त्यातील प्रत्येक अध्यायाला सूक्त म्हणतात. काही श्लोकांनी म्हणजेच ऋचांनी  प्रत्येक सूक्त बनते. वेगवेगळ्या ऋषींनी वेगवेगळ्या छंदांत या ऋचा रचलेल्या आहेत. मूळ ऋचा दीड ते दोन चरणांच्या आहेत. सुलभ आकलनासाठी आणि गेयता प्राप्त होण्यासाठी मी त्यांचा मराठीत भावानुवाद केलेला आहे. गीतऋग्वेदाचा भावानुवाद येथे मी क्रमशः प्रसिद्ध करणार आहे. 

ही गीते सुश्राव्य गीतात गायली गेलेली असून त्यांचे व्हीडीओ युट्यूबवर प्रसारित झालेली आहेत. या व्हिडीओत गीतांबरोबरच त्या त्या सुक्तात आवाहन केल्या गेलेल्या देवतांची रेखाचित्रे देखील  उपलब्ध आहेत. प्रत्येक गीताच्या तळाशी मी आपल्या सोयीसाठी मुद्दाम त्या गीताच्या व्हिडिओची लिंक प्रसारित करीत आहे. सर्वांनी मुद्दाम त्या स्थळी भेट देऊन या व्हिडिओचा आस्वाद लुटावा. 

डॉ. निशिकांत श्रोत्री, एम. डी., डी. जी. ओ. 

——————————————————————————————————————————-

ऋग्वेद अग्निसुक्त १.१

देवता : अग्नि 

ऋषी : मधुछन्दस वैश्वामित्र

मराठी भावानुवादित गीत : डॉ. निशिकांत श्रोत्री

 

अ॒ग्निमी॑ळे पु॒रोहि॑तं य॒ज्ञस्य॑ दे॒वमृ॒त्विज॑म् । होता॑रं रत्‍न॒धात॑मम् ॥ १ ॥

अग्निदेवा तूचि ऋत्विज यज्ञपुरोहिता

होऊनिया आचार्य अर्पिशी हविर्भाग देवता

अनुपम रत्नांचा स्वामी तू निधीसंचय करितो

स्तवन तुला हे अग्निदेवते भक्तीने भजतो ||१||

अ॒ग्निः पूर्वे॑भि॒र्ऋषि॑भि॒रीड्यो॒ नूत॑नैरु॒त । स दे॒वाँ एह व॑क्षति ॥ २ ॥

धन्य जाहले प्राचीन ऋषींना अग्निस्तुती करण्या

अर्वाचीन ऋषी उचित मानिती अग्नीला स्तवण्या

याग मांडिला विनम्र होऊनी अग्नीला पुजिण्या

सिद्ध जाहला अग्नीदेव देवतांसि आणण्या ||३||

अ॒ग्निना॑ र॒यिम॑श्नव॒त्पोष॑मे॒व दि॒वेदि॑वे । य॒शसं॑ वी॒रव॑त्तमम् ॥ ३ ॥

भक्तांसाठी प्रसन्न होता तू वैभवदाता

वृद्धिंगत हो शुक्लेंदूवत हरण करी चिंता

यशोवंत हो पुत्रप्राप्ती तुझ्या कृपे वीरता

कृपादान हो सर्व सुखांचे अग्निदेव भक्ता ||३||

अग्ने॒ यं य॒ज्ञम॑ध्व॒रं वि॒श्वतः॑ परि॒भूरसि॑ । स इद्दे॒वेषु॑ गच्छति ॥ ४ ॥

कृपादृष्टी तव चहूबाजूंनी ज्या यज्ञावरती

तया होतसे वरदाने तव पवित्रता प्राप्ती

प्रसन्न होती देवदेवता पावन यज्ञाने

स्वीकारुनिया त्या यागाला तुष्ट तयांची मने ||४|| 

अ॒ग्निर्होता॑ क॒विक्र॑तुः स॒त्यश्चि॒त्रश्र॑वस्तमः । दे॒वो दे॒वेभि॒राऽग॑मत् ॥ ५ ॥

अग्नीद्वारे समस्त देवा हविर्भाग प्राप्त

पंडित होती बुद्धीशाली मिळे ज्ञानसामर्थ्य

आळविलेल्या सर्व प्रार्थना अग्निप्रति जात

देवांसह साक्षात होऊनी यज्ञ करीत सिद्ध ||५|| 

यद॒ङ्‍ग दा॒शुषे॒ त्वम् अग्ने॑ भ॒द्रं क॑रि॒ष्यसि॑ । तवेत्तत्स॒त्यम॑ङ्‍गिरः ॥ ६ ॥

अंगिरसा हे अग्निदेवते आशीर्वच देशी

मंगल तुझिया वरदानाने तृप्तीप्रद नेशी

कृपा तुमची हे शाश्वत सत्य भक्ता निःशंक

शीरावर वर्षाव करावा तुम्हा हीच भाक ||६||

उप॑ त्वाग्ने दि॒वेदि॑वे॒ दोषा॑वस्तर्धि॒या व॒यम् । नमो॒ भर॑न्त॒ एम॑सि ॥ ७ ॥

अहोरात्र हे अग्निदेवते वंदन तुज करितो

प्रातःकाळी सायंकाळी आम्ही तुला भजतो

तुझी अर्चना मनापासुनी प्रज्ञेने करितो

लीन होउनी तव चरणांवर आश्रयासि येतो ||७||

राज॑न्तमध्व॒राणां॑ गो॒पामृ॒तस्य॒ दीदि॑विम् । वर्ध॑मानं॒ स्वे दमे॑ ॥ ८ ॥

पुण्ययज्ञि तू विराज होउन विधिरक्षण करिशी

यज्ञाधिपती यज्ञविघ्न नाश पूर्ण करिशी 

हीच प्रार्थना अग्नीदेवा तुझिया पायाशी 

तेज तुझे दैदिप्यमान किती आमोदा वर्धिशी ||८||

स नः॑ पि॒तेव॑ सू॒नवेऽ॑ग्ने सूपाय॒नो भ॑व । सच॑स्वा नः स्व॒स्तये॑ ॥ ९ ॥

आम्ही लेकरे अग्निदेवा मायाळू तू पिता

लाड पुरवुनी तूच आमुचे हरुनी घे चिंता

नकोस देऊ आम्हा अंतर लोटू नको दूर

क्षेम विराजे तुझिया हाती नसे काही घोर ||९||

भावानुवाद : डॉ. निशिकांत श्रोत्री 

९८९०११७७५४

[email protected]

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ सुजित साहित्य #131 – मैत्रीचं नातं…! ☆ श्री सुजित कदम ☆

श्री सुजित कदम

? कवितेचा उत्सव ?

☆ सुजित साहित्य # 131 – मैत्रीचं नातं…! ☆ श्री सुजित कदम ☆

मित्रांनो वेळ काढून भेटा एकदा

खूप खूप बोलायचंय‌…

हरवलेलं बालपण एकदा

पुन्हा जगून बघायचंय…!

 

क्रिकेट विट्टी दांडूचा

खेळ पुन्हा मांडूया

टेन्शन बिन्शन नको काही

एकदा मनसोक्त जगूया..!

 

नावं सोडून टोपण नावांनी

एकमेकांना चिडवूया

दुरावलेली मैत्री आपली

पुन्हा जवळ आणूया..!

 

मैत्री जरी कायम असली तरी

हल्ली भेट काही होत नाही

वर्ष वर्ष एकमेकांचे आपण

चेहरा सुद्धा पाहत नाही..!

 

रोजच्या पेक्षा थोडं जरा

वेगळं वळण घेऊया

आपणच आपल्या साठी

एकदा पुन्हा लहान होऊया..!

 

कितीही मोठं झालो तरी

आपली मैत्री अजून कायम आहे

आपल्या साठी आपला कट्टा

अजूनही तोच आहे…!

 

आणखी खूप बोलायचंय मित्रांनो

सारं शब्दात मांडता येत नाही

मित्रांनो तुमच्या शिवाय वयाचं

भान विसरता येत नाही…!

 

म्हणून म्हणतो मित्रानो

एकदा वेळ काढून भेटायला हवं

मैत्रीचं नातं आपलं पुन्हा

घट्ट करायला हवं…!

©  सुजित कदम

संपर्क – 117, विठ्ठलवाडी जकात नाका, सिंहगढ़   रोड,पुणे 30

मो. 7276282626

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ नुसतंच… ☆ श्री शरद कुलकर्णी ☆

? कवितेचा उत्सव ?

☆ नुसतंच… ☆ श्री शरद कुलकर्णी ☆

गालावर तव ओघळला ,

दव वेलीच्या फुलांचा.

मी चकोर अधीर टिपण्या ,

कणकण साैंदर्याचा.

सुखदुःखाच्या लाटांची,

तू कालप्रवाही सरिता .

मी हरवल्या काठाची,

निर्बंध मूक कविता.

साक्षात काैमुदी तू,

तू चाँद पूनवेचा.

मी नाममात्र उरलो,

ऋतू शरद चांदण्याचा.

झाले कसे निखारे,

ओंजळीतल्या फुलांचे.

अरण्यरुदन ठरले,

अप्राप्य चांदण्याचे.

© श्री शरद  कुलकर्णी

मिरज

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – मराठी कविता ☆ कवितेच्या प्रदेशात # 153 ☆ पसारे… ☆ सुश्री प्रभा सोनवणे ☆

सुश्री प्रभा सोनवणे

? कवितेच्या प्रदेशात # 153 ?

☆ पसारे… ☆ सुश्री प्रभा सोनवणे ☆

(वृत्त- भुजंगप्रयात)

कसे सांग हे सावरावे पसारे

किती काळ मी वागवावे पसारे

 

कशा स्वच्छ होतील सांदीफटीही

कळेना कसे घालवावे पसारे

 

इथे अंगवळणी पडावे कसे हे

जुने जाणते हाकलावे पसारे?

 

दिवाळीत जातात माळ्यावरी अन

पुन्हा वाटते साठवावे पसारे

 

असे वेंधळेपण सदासर्वदाही

कुणी का असे लांबवावे पसारे

 

मनाला मुभा मुक्त संचारण्याची

कुठेही कुणी पांघरावे पसारे

 

कुणा शल्य सांगू जिवीच्या जिवाचे

प्रभा वाटते आवरावे पसारे

© प्रभा सोनवणे

संपर्क – “सोनवणे हाऊस”, ३४८ सोमवार पेठ, पंधरा ऑगस्ट चौक, विश्वेश्वर बँकेसमोर, पुणे 411011

मोबाईल-९२७०७२९५०३,  email- [email protected]

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ.उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ श्री अशोक भांबुरे जी यांची कविता अभिव्यक्ती #159 ☆ वळ… ☆ श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे ☆

श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे

? अशोक भांबुरे जी यांची कविता अभिव्यक्ती # 159 ?

☆ वळ… ☆

शब्दांच्या फटक्याने

भावनेच्या पाठीवर उमटलेले वळ

तू कोर्टात कसे सिद्ध करणार ?

त्यांनं तुला दिलेल्या वेदना

हे कोर्ट मान्य करू शकत नाही

डोळ्यावर पट्टी बांधलेल्या न्यायदेवतेला

लागतात कागदी पुरावे,

काळजावरच्या जखमा

कोर्ट कधीच ग्राह्य धरत नाही

आणि काळजावरील

शब्दांचे वार टिपणारा कॕमेरा

अजून तरी अस्तित्वात आलेला नाही

मग कसा सादर करणार पुरावा

आणि कशी होणार त्याला शिक्षा

केस मागं घे म्हणणाऱ्यांना शरण जाणं

किंवा

पुराव्याअभावी

होणारी हार स्विकारणं

या शिवाय दुसरा पर्याय नाही

जर त्याला तुला शिक्षाच द्यायची असेल

तर स्वतःला सक्षम करून

त्याच्याशी कुठेही दोन हात करण्याची ताकद

तुला निर्माण करावी लागेल…

© अशोक श्रीपाद भांबुरे

धनकवडी, पुणे ४११ ०४३.

[email protected]

मो. ८१८००४२५०६, ९८२२८८२०२८

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆तोरण ☆  प्रा तुकाराम दादा पाटील ☆

श्री तुकाराम दादा पाटील

? कवितेचा उत्सव ?

☆ तोरण ☆  प्रा तुकाराम दादा पाटील ☆ 

न्याय रक्षणा उभे ठाकले

शौर्य प्रभावी अभिमानाचे

सुंदर मंदिर पावित्र्याचे

राज्य हिंदवी शिवरायांचे

 

माय भवानी आणि जिजाऊ

पाठीराख्या दोन देवता

बीज पेरले मनात त्यांनी

वेड लावले स्वातंत्र्याचे

 

सह्यगिरीच्या कडे कपारी

हर हर महादेवाने घुमल्या

मर्द मावळे झाले गोळा

स्वराज्य ठरले स्थापायाचे

 

चांद्यापासून बांधण्याचीशीव

निशान भगवे फडकायाचे

किती प्रभावी ठरले होते

राज्य हिंदवी पण रयतेचे

 

रयतेचा तो रक्षण कर्ता

महाराष्ट्राला देव लाभला

रायगडावर स्वप्न नांदले

होते तेव्हा मानवतेचे

 

अन्यायाला पाजत पाणी

मुलुख मराठी पावन केला

विश्र्व आजही धडे गिरवते

शिवरायांच्या सात्विकतेचे

 

राज्य हिंदवी आदर्शाचे

पुन्हा आणखी होणे नाही

घरास तोरण बांधून जगतो

शिवरायांच्या आठवणींचे

© प्रा. तुकाराम दादा पाटील

मुळचा पत्ता  –  मु.पो. भोसे  ता.मिरज  जि.सांगली

सध्या राॅयल रोहाना, जुना जकातनाका वाल्हेकरवाडी रोड चिंचवड पुणे ३३

दुरध्वनी – ९०७५६३४८२४, ९८२२०१८५२६

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ हे शब्द अंतरीचे # 101 ☆ हे विश्वची माझे घर… ☆ महंत कवी राज शास्त्री ☆

महंत कवी राज शास्त्री

?  हे शब्द अंतरीचे # 101 ? 

☆ हे विश्वची माझे घर… ☆

हे विश्वची माझे घर

सुबुद्धी ऐसी यावी 

मनाची बांधिलकी जपावी.. १

 

हे विश्वची माझे घर

औदार्य दाखवावे 

शुद्ध कर्म आचरावे.. २

 

हे विश्वची माझे घर

जातपात नष्ट व्हावी 

नदी सागरा जैसी मिळावी.. ३

 

हे विश्वची माझे घर

थोरांचा विचार आचरावा 

मनाचा व्यास वाढवावा.. ४

 

हे विश्वची माझे घर

गुण्यगोविंदाने रहावे 

प्रेम द्यावे, प्रेम घ्यावे.. ५

 

हे विश्वची माझे घर

नारे देणे खूप झाले 

आपले परके का झाले.. ६

 

हे विश्वची माझे घर

वसा घ्या संतांचा 

त्यांच्या शुद्ध विचारांचा.. ७

 

हे विश्वची माझे घर

सोहळा साजरा करावा 

दिस एक, मोकळा श्वास घ्यावा.. ८

© कवी म.मुकुंदराज शास्त्री उपाख्य कवी राज शास्त्री

श्री पंचकृष्ण आश्रम चिंचभुवन, वर्धा रोड नागपूर – 440005

मोबाईल ~9405403117, ~8390345500

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ.उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ.गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – वाचताना वेचलेले ☆ गीतांजली भावार्थ … भाग 32 ☆ प्रस्तुति – सुश्री प्रेमा माधव कुलकर्णी ☆

सुश्री प्रेमा माधव कुलकर्णी

? वाचताना वेचलेले ?

☆ गीतांजली भावार्थ …भाग 32 ☆ प्रस्तुति – सुश्री प्रेमा माधव कुलकर्णी ☆

४९.

तुझ्या सिंहासनावरून उतरून

तू माझ्या झोपडीच्या दाराशी येऊन उभा राहिलास

 

एका कोपऱ्यात मी गात होतो

ती धून तुझ्या कानी पडली

तू खाली आलास आणि

माझ्या झोपडीच्या दाराशी उभा राहिलास

 

अनेक महान गायक

तुझ्या महालात सतत गात असतात

पण या नवख्या गायकाचं

भक्तिगीत तुझ्या कानी पडलं

 

हा साधा छोटा स्वर

विश्वाच्या अफाट संगीतात मिसळला

आणि फुलाची भेट घेऊन

तू खाली माझ्या झोपडीच्या दाराशी आलास.

 

५०.

गावाच्या गल्लीतून दारोदारी

मी भीक मागत जात होतो

दूरवरून भव्य स्वप्नासारखा

सोनेरी रथ माझ्या दृष्टीस पडला

तो तुझा रथ होता. वाटलं. . . .

कोण हा राजाधिराज येतो आहे!

 

माझ्या आशा उंचावल्या.

वाटलं. . . आपले दरिद्री दिवस आता संपले.

न मागता,न विनविता सर्व बाजूंनी

विखुरलेली धुळीतली संपत्ती

माझ्या पदरी भिक्षा म्हणून पडेल

असं मनात धरून मी थांबलो होतो.

 

तुझा रथ माझ्याजवळ येऊन थांबला

आणि तुझी नजर माझ्यावर पडली.

हसतमुखाने तू माझ्याकडं आलास.

शेवटी आयुष्यातलं नशीब उजाडलं

असं मला वाटलं.

 

तू आपला उजवा हात माझ्यापुढं पसरलास

म्हणालास. . . काय देणार मला?

 

एका भिकाऱ्याकडं भिक्षा मागायची

ही कसली राजयोगी चेष्टा?

काय करावं हे न समजून, गोंधळून

मी स्तब्ध राहिलो.

नंतर माझ्या पिशवीतून

अगदी बारीक कण काढून तुझ्या हातावर ठेवला

काय आश्चर्य!

सायंकाळी मी माझी पिशवी

जमिनीवर रिकामी केली

तेव्हा माझ्या दरिद्री ढिगात सोन्याचा

एक बारीक कण मला आढळला.

मी रडलो. वाटलं. . . माझ्याकडं असलेलं सारं

द्यायची इच्छा मला का नाही झाली?

मराठी अनुवाद – गीतांजली (भावार्थ) – माधव नारायण कुलकर्णी

मूळ रचना– महाकवी मा. रवींद्रनाथ टागोर

प्रस्तुती– प्रेमा माधव कुलकर्णी

कोल्हापूर

7387678883

[email protected]

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ रंजना जी यांचे साहित्य # 123 – बाळ गीत – रिमझिम पावसाच्या सरी ☆ श्रीमती रंजना मधुकरराव लसणे ☆

श्रीमती रंजना मधुकरराव लसणे 

? कवितेचा उत्सव ?

☆ रंजना जी यांचे साहित्य # 123 – बाळ गीत – रिमझिम पावसाच्या सरी ☆

रिमझिम पावसाच्या सरीवर सरी।

खेळात रंगल्या चिमुकली सारी।।धृ।।

पावसात मारती गरगर फे ऱ्या ।

म्हणती गाऱ्या गाऱ्या भिंगोऱ्या।

मोठ्यांचा चुकवून डोळा सारी।।१।।

थेंब झेलती इवले इवले।

अंगही झाले चिंब ओले।

चिखलात पडती खुशाल सारी।।२।।

छत्रीची नसे कसली चिंता।

भिजू आनंद लूटती आता।

दप्तर घेऊनिया डोक्यावरी।।२।।

पावसात भिजण्याची मजाच न्यारी।

पायाने पाणी उडवूया भारी।

आईला पाहू थबकली सारी।।३।।

पोटात एकदम ऊठले गोळे।

रडून के ले लाल लाल डोळे।

आई ही हसली किमया न्यारी ।।४।

©  रंजना मधुकर लसणे

आखाडा बाळापूर, जिल्हा हिंगोली

9960128105

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – इंद्रधनुष्य ☆ जगण्याचा तोल ☆ प्रस्तुती – सुश्री मंजुषा सुनीत मुळे ☆

सुश्री मंजुषा सुनीत मुळे

? इंद्रधनुष्य ?

☆ जगण्याचा तोल ☆ प्रस्तुती – सुश्री मंजुषा सुनीत मुळे☆

(एका स्पॅनिश कवितेचा मुक्त अनुवाद)

पाऊस पडून गेला की

आकाशात सुंदर इंद्रधनुष्य उमलतं;

त्याला पाहून मातीनं रुसावं का?

सगळे रंग आकाशात तसेच ठेवून आलास,

मला काय दिलंस?  म्हणून भांडावं का?

*

नाहीच भांडत ती,

मान्य करून टाकते की,

त्याचं रंगहीन होऊन आपल्याकडे येणं,

उगीच मनाला लावून घ्यायचं नाही,

त्या कोरडय़ा सुंदर रंगापेक्षा आपल्याला काय मिळालं हे पहायचं    !

*

तो भरभरून बरसतो, तेव्हा रंगहीन असतो हे खरं;

पण तो तिला जगण्याची,उमलण्याची, 

स्वत:तून रंग फुलवण्याची जादू देतो.

त्या जादूनं,

काळ्या मातीतून किती रंग उमलतात,

आणि रंगच कशाला,

किती गंध, किती आकार,

किती प्रकारचं जगणंही बहरतं !

क्षणभर उजळणाऱ्या रंगापेक्षा

स्वत: अनेक रंगांत उमलण्याची जादू 

म्हणून तर काळ्या मातीला

किती युगं झाली, तरी हवीच असते त्याच्याकडून.

*

जगण्याचा तोल हा असा असतो !

कुणाला क्षणभराचे रंग मिळतात,

कुणाला सुंदर क्षण मिळतात,

कुणाकडे जग सहज मान उंचावून पाहतं,

तर कुणाला मिळतं फक्त जगण्याचं बीज.

त्यातून आपापलं फुलायची जादू मात्र शिकून घ्यायची असते.

एकदा ती जादू आली की,

रंग कुणाकडे मागावे लागत नाहीत,

ते उमलत राहतात,

बहरत राहतात….. 

**

संग्राहिका : मंजुषा सुनीत मुळे

९८२२८४६७६२

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares