श्रीमती रंजना मधुकरराव लसणे
कवितेचा उत्सव
☆ रंजना जी यांचे साहित्य # 90 – रेशीमगाठी ☆
प्रेमाचे सार
जीवनास आधार
रेशीमगाठी
☆
दैवाचे देणे
प्रेम पाशाचे लेणे
रेशीमगाठी
☆
अंतरी गूढ
मना लागते ओढ
रेशीमगाठी
☆
मन मोहिनी
प्रित फुले जीवनी
रेशीमगाठी
☆
लाभो जीवनी
ही प्रेम संजीवनी
रेशीमगाठ
☆
© रंजना मधुकर लसणे
आखाडा बाळापूर, जिल्हा हिंगोली
9960128105
श्री सुहास रघुनाथ पंडित
वाचताना वेचलेले
☆ उगवतीचे रंग-कधी कधी मला वाटतं… श्रीविश्वास देशपांडे ☆ प्रस्तुती – श्री सुहास रघुनाथ पंडित ☆
कधी कधी मला वाटतं
विद्यार्थी व्हावं अन
विंदा मास्तरांच्या वर्गात बसावं
‘ कोणाकडून काय घ्यावं..’
ते त्यांनी शिकवावं.
वर्गातून बाहेर पडताना
विंदांकडून कवितेची
हिरवी पिवळी शाल घ्यावी
आयुष्यभरासाठी समाधानाने
अंगावर ओढून घ्यावी.।। १ ।।
कधी कधी मला वाटतं
साने गुरुजींच्या वर्गात बसावं
श्यामची आई लिहिणाऱ्या
प्रेमळ श्यामला अनुभवावं.
त्यांच्या डोळ्यातलं
अपार प्रेम, माया अनुभवावी.
‘ खरा तो एकची धर्म’
शिकवण त्यांच्याकडून घ्यावी. ।। २ ।।
कधी कधी मला वाटतं
बोरकरांच्या वर्गात बसावं
त्यांचे सागरासारखे
सागरापरी गहिरे डोळे अनुभवावे
जे ‘ जीवन त्यांना कळले हो ‘
ते मलाही शिकवाल का
विचारावं. ।। ३ ।।
कधी कधी मला वाटतं
कुसुमाग्रजांच्या वर्गात जावं
कशास आई भिजविसी डोळे
त्यांच्याकडून ऐकावं
रात्रीच्या गर्भातील उषा:कालाची
आशा जागवीत निघावं.
पाठीवर तात्यासाहेबांचा हात असावा
‘ लढ रे पोरा…’ ऐकताना
‘ कणा ‘ ताठ व्हावा. ।। ४ ।।
कधी कधी मला वाटतं
शांताबाईंकडे जावं
ऋतू हिरवा, ऋतू बरवा
कुठे भेटला जाणून घ्यावं ।। ५ ।।
माझे जीवनगाणे लिहिणाऱ्या
पाडगावकरांच्या वर्गात
एक चक्कर मारावी
विचारावं त्यांना…
व्यथा असो आनंद असो
तुम्ही गात कसे राहता
आनंदाच्या रसात न्हात कसे राहता
त्यांच्या चष्म्याआडच्या
प्रेमळ, मिश्किल डोळ्यात
खोल खोल डोकावून बघावं
‘ शतदा प्रेम करावे ‘ चं
रहस्य समजून घ्यावं. ।। ६ ।।
कधी कधी मला वाटतं
ग्वाल्हेरला तांब्यांकडे जावं
‘ कळा ज्या लागल्या जिवा… ‘
त्या जीवाला भेटावं
दिवसभर त्यांच्या जवळ राहावं
पहाटे त्यांच्याकडून
‘ घनतमी राज्य करणाऱ्या शुक्राला ‘ बघावं
‘ ते दूध तुझ्या त्या घटातले ‘ चा गोडवा
त्यांच्याकडूनच अनुभवावा.
सायंकाळी त्यांच्यासोबत
‘ मावळत्या दिनकराला ‘ प्रणाम करावा.
‘ तिन्ही सांजा सखे मिळाल्या…’
ऐकताना पुन्हा भेटण्याचं
‘ देई वचन मला…’ म्हणावं. ।। ७ ।।
कधी कधी वाटतं
जावं बालकवींच्या गावा
पाय टाकुनी जळात बसलेला
तो ‘ औदुंबर ‘ अनुभवावा.
सुंदरतेच्या सुमनावरचे दव चुंबुन घ्यावे
आनंदी आनंद गडे च्या सड्यात
न्हाऊन निघावे. ।। ८ ।।
कधी कधी वाटतं
सुरेश भटांना गाठावं
‘चांदण्यात फिरताना’
त्यांच्याशी संवाद साधावा
दुभंगून जाता जाता
मी अभंग कसा झालो
त्यांच्याकडून ऐकावं. ।। ९ ।।
कधी कधी मला
असं खूप काही वाटतं
कवी आणि कविता यांचं प्रेम
हृदयात दाटतं.
कवी असतात
परमेश्वराचेच दूत
घेऊन येतात प्रतिभेचं लेणं
तुमच्या माझ्यासाठी
ते असतं
नक्षत्रांचं देणं. ।। १० ।।
कवी : श्री विश्वास देशपांडे, चाळीसगाव
०९/०२/२०२२
प्रतिसादासाठी ९४०३७४९९३२
(कृपया कविता नावासह शेअर करावी)
प्रस्तुती – सुहास रघुनाथ पंडित
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
सौ.ज्योत्स्ना तानवडे
कवितेचा उत्सव
☆ हुकुमत वेळेची ☆ सौ.ज्योत्स्ना तानवडे ☆
जन्म मृत्यूची वेळ
असते विधात्याच्या हाती
प्रत्येक गोष्टीची एक वेळ
ठरवत असते नियती ||
काळवेळेचे भान ठेवत
वेळ पाळत जावे
वेळेआधी अन वेळेनंतर
काही मिळत नाही हे उमजावे ||
वेळ फार महत्वाची
क्षणक्षण मोलाचा असतो
अचानकपणे एक क्षण
आयुष्याला कलाटणी देतो ||
गेलेली वेळ कधीच
परतून पुन्हा येत नाही
आयुष्याचा नियम मोलाचा
वेळे इतके काही मौल्यवान नाही ||
वेळ हसवते वेळ रडवते
वेळेमुळे दु:खाला विसर पडतो
प्रत्येक जण कुणीही असो
वेळेचा मात्र गुलाम असतो ||
© सौ.ज्योत्स्ना तानवडे
वारजे, पुणे.५८
≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈
कविराज विजय यशवंत सातपुते
साप्ताहिक स्तम्भ # 114 – विजय साहित्य
☆ धुंद झाले मन माझे ☆ कविराज विजय यशवंत सातपुते ☆
धुंद झाले मन माझे
शब्द रंगी रंगताना
आठवांचा मोतीहार
काळजात गुंफताना…….॥१॥
धुंद झाले मन माझे
तुझें मन वाचताना
प्रेमप्रिती राग लोभ
अंतरंगी नाचताना……..॥२॥
धुंद झाले मन माझे
हात हातात घेताना
भेट हळव्या क्षणांची
प्रेम पाखरू होताना……..॥३॥
धुंद झाले मन माझे
तुझ्या मनी नांदताना
सुख दुःख समाधान
अंतरात रांगताना……….॥४॥
धुंद झाले मन माझे
तुला माझी म्हणताना
भावरंग अंगकांती
काव्यरंगी माळताना……॥५॥
© कविराज विजय यशवंत सातपुते
मोबाईल 9371319798.
≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈
सौ.उज्वला सुहास सहस्त्रबुद्धे
कवितेचा उत्सव
☆ भेट ☆ सौ.उज्वला सुहास सहस्त्रबुद्धे ☆
भेटून आले तुला,
मनास हर्ष झाला!
जीवनी या जगण्याला
परिसस्पर्श झाला !
ओढ तुला भेटण्याची,
मनी सारखी लागली !
बोलले नाही जरी,
भाव जाणलास तूही!
ओढ तुझी अनामिक,
असतेच ही मनाला!
फुलवून आनंद देते,
माझ्या खुळ्या मनाला!
आठवण तुझीच मजला ,
येथेच हर क्षणाला !
समजून तूच घे या,
माझ्या खुळ्या मनाला!
नको रागावूस तू,
चेहरा ठेव हासरा!
तुझ्या आनंदातच,
आहे मला किनारा!
© सौ. उज्वला सुहास सहस्रबुद्धे
≈संपादक–श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित / सौ. मंजुषा मुळे ≈
कवितेचा उत्सव
☆ ☆ नाव ☆ कै. पुरुषोत्तम शिवराम रेगे ☆
उलटलेल्या
या दुपारच्या वेळी
ऊन स्वतःला विसरलेलं असतं.
क्वचित कुठे
त्याचे पाण्याने मुडपलेले ढलपे दिसतात
जरि मोकळ्या मोतिया आकाशाला
त्याचा मागमूसही नसतो
भोवताली पाहताना
पायाखालची वाट हरवलेली असते.
तुला
हे सांगितलं तर खर वाटणार नाही…
त्या उन्हाला मी तुझं नाव दिलेलं असतं.
`
– कै. पुरुषोत्तम शिवराम रेगे (पु.शि रेगे)
≈संपादक–श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित / सौ. मंजुषा मुळे ≈
श्री सुजित कदम
साप्ताहिक स्तंभ – सुजित साहित्य # 100
☆ अष्टविनायक…! ☆
मोरगावी मोरेश्वर
होई यात्रेस आरंभ
अष्ट विनायक यात्रा
कृपा प्रसाद प्रारंभ….!
गजमुख सिद्धटेक
सोंड उजवी शोभते
हिरे जडीत स्वयंभू
मूर्ती अंतरी ठसते….!
बल्लाळेश्वराची मूर्ती
पाली गावचे भूषण
हिरे जडीत नेत्रांनी
करी भक्तांचे रक्षण….!
महाडचा विनायक
आहे दैवत कडक
सोंड उजवी तयाची
पाहू यात एकटक….!
थेऊरचा चिंतामणी
लाभे सौख्य समाधान
जणू चिरेबंदी वाडा
देई आशीर्वादी वाण…!
लेण्याद्रीचा गणपती
जणू निसर्ग कोंदण
रुप विलोभनीय ते
भक्ती भावाचे गोंदण….!
ओझरचा विघ्नेश्वर
नदिकाठी देवालय
नवसाला पावणारा
देई भक्तांना अभय….!
महागणपती ख्याती
त्याचा अपार लौकिक
रांजणगावात वसे
मुर्ती तेज अलौकिक….!
अष्टविनायक असे
करी संकटांना दूर
अंतरात निनादतो
मोरयाचा एक सूर….!
© सुजित कदम
संपर्क – 117,विठ्ठलवाडी जकात नाका, सिंहगढ़ रोड,पुणे 30
मो. 7276282626
≈संपादक–श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈
श्री शामसुंदर महादेवराव धोपटे
कवितेचा उत्सव
☆ फरक…. ☆ श्री शामसुंदर महादेवराव धोपटे ☆
बोलण्यास्तव गोड त्यांनी तिळगुळ वाटला
सहज जगण्यात अमुच्या गोडवा
नकळत दाटला
अपेक्षेने स्वार्थ सिद्धी च्या त्यांनी उपवास ही धरीयला
उपाशी नको पोरे म्हणुनी माऊलीने तो सहज घडविला
दिसण्या सुंदर त्यांनी घाम ही गाळला
तडजोडीत जीवनाच्या आम्ही
नकळत तो ढाळला
शेकण्यास्ताव हात त्यांनी होळ्या भडकविल्या
आम्ही कवडश्याच्या प्रकाशाने
मशाली पेटविल्या
मिरविण्या स्व त्यांनी किती भूमिका वठवील्या
जगता जगता सहजतेने आम्ही
माणूसच घडविला
© श्री शामसुंदर महादेवराव धोपटे
चंद्रपूर, मो. 9822363911
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈
सुश्री प्रभा सोनवणे
साप्ताहिक स्तम्भ – कवितेच्या प्रदेशात # 120
☆ वृत्त – मेनका ☆
मी अशी का गोंधळाया लागले
बोल माझे अडखळाया लागले
वाट माझी वेगळी होती तरी
का बरे इकडे वळाया लागले
मेनका मोठी अनोखी अप्सरा
कन्यकेला आकळाया लागले
तू तिथे आहेस एकाकी जरी
चंद्र तारेही जळाया लागले
लावल्या पैजा जरी त्यांनी किती
मोल त्याचेही ढळाया लागले
वेगळी आहे कहाणी आपली
शेवटी आता कळाया लागले
ठेव तू बांधून पाण्याला तिथे
डोह आता खळखळाया लागले
© प्रभा सोनवणे
“सोनवणे हाऊस”, ३४८ सोमवार पेठ, पंधरा ऑगस्ट चौक, विश्वेश्वर बँकेसमोर, पुणे 411011
श्री तुकाराम दादा पाटील
कवितेचा उत्सव
☆ कोणते मी गीत गावे … ☆ श्री तुकाराम दादा पाटील ☆
मोकळ्या केसात सखये चांदणे माळून यावे
आणखी स्वप्नात माझ्या तू मला भेटून जावे
वाजणा-या पावलांच्या चाहुलीने जाग यावी
स्वागतासाठी तुझ्या मी दीप सारे पेटवावे
थांबुनी दारात थोडी घाल ना मज साद वेडे
तू मला दिसताक्षणी मी मोग-याचे फूल व्हावे
या धरेच्या हिरवळीची पाखरांना भूल पडली
खेळ मांडाया निघाले मोकळ्या रानात रावे
बंधने तोडून सारी ये मला भेटायला तू
कोरुया मग काळजावर फक्त दोघांचीच नावे
काय मागावे जगाला हेच आहे एक कोडे
जिंदगीच्या दोन घटका भोगुनी येथे मरावे
आठवांच्या रागदारी संगीताचा मी भुकेला
प्रश्र्न पडतो या मनाला कोणते मी गीत गावे
© श्री तुकाराम दादा पाटील
मुळचा पत्ता – मु.पो. भोसे ता.मिरज जि.सांगली
सध्या राॅयल रोहाना, जुना जकातनाका वाल्हेकरवाडी रोड चिंचवड पुणे ३३
दुरध्वनी – ९०७५६३४८२४, ९८२२०१८५२६
≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈
