मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ प्रतिभा आणि प्रतिमा….! ☆ श्री प्रमोद वामन वर्तक

श्री प्रमोद वामन वर्तक

? कवितेचा उत्सव ? 

⭐ प्रतिभा आणि प्रतिमा….! ⭐ श्री प्रमोद वामन वर्तक ⭐ 

 

☆ प्र ति भा ! ☆

सारे जगात म्हणती

देवी शारदेच देणं

नसे सर्वांच्या नशिबी

असले सुंदर लेणं

 

तो मातेचा अनुग्रह

मग हृदयी जाणावा

निर्मून छान साहित्य

हात लिहिता ठेवावा

☆ आणि प्र ति मा ! ☆

 

ती जी दिसे आरश्यात

सांगा असते का खरी

का खरी जपून ठेवी

जो तो आपल्याच उरी

 

जी दिसे चार चौघात

खरंच फसवी असे

 प्रत्येकास दुसऱ्याची

 नेहमीच खरी भासे

© श्री प्रमोद वामन वर्तक

संपर्क – (सिंगापूर) +6594708959, मो – 9892561086, ई-मेल – [email protected]

 

≈संपादक–श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – काव्यानंद ☆ कुंपण…. कवी कै. वसंत बापट ☆ रसग्रहण.. श्रीमती अनुराधा फाटक

श्रीमती अनुराधा फाटक

? काव्यानंद ?

☆ कुंपण…. कवी कै. वसंत बापट ☆ रसग्रहण.. श्रीमती अनुराधा फाटक ☆ 

कवी कै. वसंत बापट

जन्म – 25 जुलाई 1922

मृत्यु – 17 सितम्बर 2002

? कुंपण ?

आई आपल्या घराला

किती मोठं कुंपण

तारामागे काटेरी

कां ग रहातो आपण?

पलिकडे कालव्याजवळ

मोडक्या तुटक्या झोपड्या

मुलं किती हाडकुळी

कळकट बायाबापड्या

लोक अगदी घाणेरडे

चिवडतात घाण

पत्रावळीतले उष्टे म्हणजे

त्यांचे जेवणखाण !

काळा काळा मुलगा एक

त्याची अगदी कमाल

हातानेच नाक पुसतो

खिशात नाही रुमाल

आंबा खाऊन फेकली

मी कुंपणाबाहेर कोय

त्यानं म्हटलं घेऊ कां?

मी म्हटलं होय

तेव्हापासून पोटात माझ्या

कुठतरी टोचतयं गं

झोपतानाही गादीमध्ये

कुंपण मला बोचतयं गं !

  • कवी कै. वसंत बापट

आपल्या घरापेक्षा वेगळे वातावरण बघणाऱ्या बालमनाला पडलेले प्रश्न आदरणीय कवी वसंत बापट यांनी मुलाच्याच शब्दातून या कवितेत मांडले आहेत

सुस्थितीतील एका कुटुंब

झोपडपट्टी जवळच्या सर्व सोयीनी युक्त एका शानदार

घरात रहायला आल्यावर त्या घरातल्या बाल्यावस्थेतील एका मुलाचे घराभोवती फिरणे,

निरीक्षण करणे सुरु झाले तेव्हा

‘आपल्या घराभोवती एक काटेरी कुंपण असून त्याच्या जवळ  असलेल्या मोडक्या तोडक्या झोपड्या त्याला दिसल्या.अशा झोपड्या कधीच न पाहिलेल्या त्याची झोपड्या व त्यात रहाणाऱ्या माणसांबद्दलची उत्सुकता वाढली.कुंपणाजवळ उभा राहून तो निरीक्षण करू लागला. ते पहात असताना त्याच्या मनात  जे बालसुलभ प्रश्न निर्माण झाले ते तो आईला विचारू लागला.

‘आई, आपण रहातो त्या घराभोवती मोठे काटेरी कुंपण कां आहे? आपल्या समोरच्या त्या मोडक्या तोडक्या झोपडपट्ट्या आहेत तेथे कितीतरी मुलं असून ती  हाडकुळी असून तिथल्या बायाबापड्या कळकट असतात. ही घाणेरडी माणसे आपण टाकलेल्या पत्रावळीतले अन्न चिवडतात, जेवण म्हणून खातात. त्यातला एक काळा मुलगा खिशात रुमाल नसल्याने हातानेच नाक पुसतो. आंबा खाऊन मी कोय फेकली ती त्याने मला विचारून घेतली.

तेव्हापासून आई मला काहीतरी वाटते,

झोपलेल्या मऊ गादीवर मला कुंपण बोचतेयं ‘

कविवर्य वसंत बापट यांनी मुलाच्या मनातील प्रश्नातून समाजाचे विदारक चित्र आपल्यासमोर उभे केले आहे कुंपण हे गरीब आणि श्रीमंत यांच्यामध्ये असलेल्या दरीचे प्रतिक असून ते साधेसुधे नाही तर काटेरी आहे गरीब हे शेवटपर्यंत गरीबच रहाणार आणि श्रीमंत आपल्याजवळ कोणी येऊ नये स्वतःभोवती कुंपण घालणार. श्रीमंत, गरिबांचे खाणे,रहाणीमान यातील तफावत बालवृत्तीला न समजल्याने त्याच्या मनात प्रश्न निर्माण झाले .मऊ गादीवर त्याला झोप येत नाही. तर घराभोवतीच्या कुपणाचे काटे त्याला टोचतात म्हणजे असे कां? आपण आंबा खायचा आणि त्यांनी कोय कां? त्याना केव्हा आंबा मिळणार?आपल्या घराभोवतीचे काटेरी कुंपण निघाले तर….त्याना काहीतरी देता येईल. कधी निघणार हे कुंपण ही अस्वस्थता,’ मऊ गादीमध्ये कुंपण बोचते या ओळीतून जाणवते.

लहान मुलांना पडणारे प्रश्न मोठ्यांना पडले तरच समाजभान जागे होईल असाही या कविता लेखनाचा हेतू असावा.समाजदरी कमी करण्याचा एक प्रयत्न म्हणजे ही कविता असे वाटते.विचार प्रवृत्त करणारी ही कविता बरेच काही सांगून जाते.

 

© श्रीमती अनुराधा फाटक

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित/सौ.मंजुषा मुळे ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – चित्रकाव्य ☆ मकर संक्रांत ☆ सुश्री उषा जनार्दन ढगे

सुश्री उषा जनार्दन ढगे

?️?  चित्रकाव्य  ?️?

☆ ? मकर संक्रांत ? ☆ सुश्री उषा जनार्दन ढगे ☆ 

१४/०१/२०२२

-उत्तरायण-

 

नूतनवर्षी होई मकर राशीतून

ऋतूकाळात सूर्याचे संक्रमण

भारतवर्षी कापणीचा हंगाम

साजरा मकरसंक्रांत नामे सण…

 

सूर्यदेवामुळेच प्रारंभ होतसे

प्रतिदिनी सार्‍या जीवसृष्टीचा

करूनी आदराने सूर्यनमन

सण हा उपकृत करण्याचा…

 

घनघोर पानिपत रणसंग्राम

गमावले मावळ्यांनी स्वःप्राण

शोक कारणास्तव या करिती

सणात नारी काळे वस्र परिधान…

तीळगूळात भरूनी सामावतो

 

गुळाचा प्राकृत खास गोडवा

तीळगूळ घ्या..गोड गोड बोला

मधुवाणीने मनामनांत स्नेह वाढवा…!

 

© सुश्री उषा जनार्दन ढगे

≈संपादक–श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ प्रे म भा व ☆ श्री प्रमोद जोशी

? कवितेचा उत्सव ?

⭐ प्रे म भा व ? श्री प्रमोद जोशी ⭐

शब्दांचेच तीळ,

शब्दांचाच गूळ,

स्नेहाचे हे मूळ,

शब्दातीत!

 

सत्य तरी गोड,

बोलणे कठीण,

सैल होई वीण,

नात्यातली!

 

संक्रांत निमित्त,

स्नेह हाच हेतू,

उभारावे सेतू,

मनोमनी!

 

सौहार्द्राएवढे,

विधायक काय?

पाण्यावरी साय,

येऊ शके!

 

कोरडा न व्हावा,

प्रेमाचा ओलावा,

अभंग रहावा,

भाव बंध!

 

दोघानिही थोडे,

सरकावे मागे,

तेव्हा पुन्हा धागे,

गुंततात!

 

तिळातला स्नेह,

गुळातली गोडी,

सुटतात कोडी,

अबोलीची!

 

प्रमोदे प्रमाद,

जरी झाला असे,

अंतरात वसे,

प्रेमभाव!

 

अभंगाची कळा,

स्वतःहून आली,

व्हावी सदाफुली,

अबोलीची!

 

चुकल्याची क्षमा,

मनस्वी मागतो,

मनस्वी सांगतो,

गोड बोला!

 

© श्री प्रमोद जोशी

देवगड. 9423513604

≈संपादक–श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ काळजात थिजले काही ☆ श्री हरिश्चंद्र कोठावदे

? कवितेचा उत्सव ?

☆ काळजात थिजले काही ☆ श्री हरिश्चंद्र कोठावदे ☆ 

(वृत्त : लवंगलता)

मात्रा : ८+८+८+४

काळजात थिजले काही,ती झुळझुळ आता नाही

अस्तंगत झालो आहे , ती ज्योत जागती नाही !…

 

एकांती हलती फांद्या ,  पाखरांविना ही घरटी

निष्पर्ण जाहलो केव्हा,हे मलाच कळले नाही !

 

आणावे कोठून रक्त , ही मशाल जगवायाला…

ती रक्तचंदनी धारा,प्राणातुन वाहत नाही !

 

ही वाट कुण्या तीर्थाची,मी कशास चालत आहे?

हे उगीचतेचे ओझे , पांथस्था झेपत नाही !…….

 

जखमांचे क्रंदन शमले,दुःखांचे सरले चिंतन

ती तप्त मनस्वी मुद्रा,जगण्यावर उरली नाही !

 

© श्री हरिश्चंद्र कोठावदे

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ संक्रांत ☆ सौ. विद्या पराडकर

सौ. विद्या पराडकर

? कवितेचा उत्सव ?

☆ संक्रांत ☆ सौ. विद्या पराडकर ☆

आली आली संक्रांत राणी

नटली चंद्रकला नेसुनी

 ले्वूनी शुभ्र हलव्याचा साज

लाजवी मोत्या लाही आज

 

तिळाची स्निग्धता, गुळाची गोडी

समरसतेने सजते बघा जोडी

संसार सागरातील‌ जणू‌ होडी

कुशलतेने वल्हवतो‌  हा नावाडी

 

प्रेमाचे तीळ‌ घेऊनी

कर्तव्याचा  गुळ घालूनी

संयमाचे जायफळ उगाळूनी

एकतेची  विलायची टाकुनी

 

सुगंध युक्त लाडू वळू या

विशाल दृष्टिचे दान देवू या

संस्कृतीचे जतन करू या

संक्रांतीला नवा अर्थ देवू या

 

लहान मोठा भेद सारूनी

समरसतेचा  मंत्र घेवूनी

स्वदेश स्वधर्माचे   पालन‌ करूनी

मानवतेचे  स्वप्न  साकारु या

मानवतेचे स्वप्न साकारु या.

 

© सौ. विद्या पराडकर

पुणे.

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कविता ☆ साप्ताहिक स्तम्भ # 109 – घरकुल ☆ कविराज विजय यशवंत सातपुते

कविराज विजय यशवंत सातपुते

? साप्ताहिक स्तम्भ # 109 – विजय साहित्य ?

☆ घरकुल  कविराज विजय यशवंत सातपुते ☆

 रंगत संगत पायाभरणी,सजले घरकुल छान 

अंतरात या तुला शारदे ,देऊ पहिला मान

 

अनुभव आणि अनुभूतीचा , सडा शिंपला परसात

व्यासंगाची सडा रांगोळी, हळव्या काळीज दारात

भाव फुलांची पखरण आणि, देऊ अक्षर वाण …!

 

किलबिल डोळे नवकवितेचे, कथा छानशी स्वागता

ललित लेख हा दिवाण खाणी, आवड सारी नेणता

पाहुणचारा चारोळ्या, किस्से, शायरी अक्षरांचे दान   ..!

 

पै पाहुणा आला गेला,बघ रंग रंगोटी जोरात

घर शब्दांचे,नांदत आहे, आयुष्याच्या सदनात

कलागुणांना काव्यकलेला सृजनाचे वरदान…!

 

घरकुल माझे साहित्याचे, अवीट नाते जडलेले

राग लोभ नी क्षमायाचना, आनंदाने भरलेले

कादंबरी चे रूप देखणे, या सदनाची शान …!

 

© कविराज विजय यशवंत सातपुते 

सहकारनगर नंबर दोन, दशभुजा गणपती रोड, पुणे.  411 009.

मोबाईल  9371319798.

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ ओढ… ☆ श्री तुकाराम दादा पाटील

श्री तुकाराम दादा पाटील

? कवितेचा उत्सव ?

☆ ओढ… ☆ श्री तुकाराम दादा पाटील ☆ 

वृत्त– अनुराग, लगावली

(ललगालगालगागा ललगालगालगागा)

जगणे सुखासुखी या जमले जगात नाही

भलतेच स्वप्न मी ही जपले मनात नाही

 

दिलदार वागण्याचे ठरले रिवाज होते

तुमचे स्वतंत्र होणे रुचले घरात नाही

 

निरखून पाहताना हसलाच चंद्र माझा

प्रतिबिंब आज त्याचे दिसले तळ्यात नाही

 

मज वाटलेच होते घडले तसेच सारे

मनसोक्त मी तरीही भिजलो दवात नाही

 

उगवेल सूर्य आता विझतील चंद्र तारे

धरतीस जाग आली उरलीच रात नाही

 

लिहिले अभंग काही सखये तुझ्याच साठी

म्हणतेस तू तरीही रचना सुरात नाही

 

करतो तुला विनंती समजून घे मला तू

सवता सुभा तुझाही उरला निवांत नाही

 

बरसात झेलण्याला असतो चकोर वेडा

पण तीच ओढ त्याने जपली मृगात नाही

 

© श्री तुकाराम दादा पाटील

मुळचा पत्ता  –  मु.पो. भोसे  ता.मिरज  जि.सांगली

सध्या राॅयल रोहाना, जुना जकातनाका वाल्हेकरवाडी रोड चिंचवड पुणे ३३

दुरध्वनी – ९०७५६३४८२४, ९८२२०१८५२६

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – साप्ताहिक स्तम्भ ☆ सुजित साहित्य # 95 – पुस्तकांची पानं ☆ श्री सुजित कदम

श्री सुजित कदम

 

? साप्ताहिक स्तंभ – सुजित साहित्य #95  ?

☆ पुस्तकांची पानं 

पुस्तकांची पानं

सुटतात ,

पडतात

जमिनीवर..

आईचं बोट सुटून

गर्दीत हरवलेल्या

मुलांसारखी..!

काही पानं…

सुखरूप पोहचतात

आपापल्या,

पुस्तकाच्या कुशीत..!

तर काही पानं..

महिनोन् महिने

फिरत राहतात,

घराच्या ह्या कोप-यातून

त्या कोप-यात …

आणि…

वाट पहात राहतात

आपापल्या,

पुस्तकाच्या कुशीत

पुन्हा शिरण्याची…!

 

© सुजित कदम

संपर्क – 117,विठ्ठलवाडी जकात नाका, सिंहगढ़   रोड,पुणे 30

मो. 7276282626

≈संपादक–श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ माधुकरी… ☆ श्री प्रमोद वामन वर्तक

श्री प्रमोद वामन वर्तक

? कवितेचा उत्सव ? 

? मा धु क री ! ? ⭐ श्री प्रमोद वामन वर्तक ⭐ 

(हल्लीच्या पिढीला, “माधुकरी” या शब्दाचा अर्थ ठाऊक असणे तसे कठीणच ! पण माझ्या पिढीतल्या सगळ्यांना हा शब्द परिचित असावा ! आपण जर प्रत्येक कडव्यातील पहिले अक्षर उभे वाचलेत, तर कवितेचे शीर्षक तयार होईल !)

 

मागावी पाच घरी जाऊन

   वीतभर पोटासाठी भिक्षा

   गत जन्मीचे असावे पाप

   देवाने दिली असे शिक्षा

 

धुवांधार असो पाऊस

   अथवा वैशाखाचे ऊन

   रोज फिरून दारोदारी

   मी करावे उदर भरण

 

कवाडे कोणी बंद करती

   लागट बोलून तोंडावर

   सर्वच घरी मज असा

   नाही अनुभव खरोखर

 

रीत ती रोज सांभाळून

   मागत फिरे माधुकरी

   सदा राहून हसतमुख

   शल्य दाबतसे मी उरी

 

© श्री प्रमोद वामन वर्तक

 

संपर्क – (सिंगापूर) +6594708959, मो – 9892561086, ई-मेल – [email protected]

≈संपादक–श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈

Please share your Post !

Shares