मराठी साहित्य – चित्रकाव्य ☆ – लव्हाळी – ☆ सुश्री उषा जनार्दन ढगे ☆

सुश्री उषा जनार्दन ढगे

?️?  चित्रकाव्य  ?️?

 ? – लव्हाळी –  ? ☆ सुश्री उषा जनार्दन ढगे 

सारे नावाजती वृक्षतरुंना

कुणा नजरेस दिसे लव्हाळी ?

जोमाने वाढती जागोजागी

सारेच तुडविती पायदळी..

कोपल्या निसर्गाचे तांडव

वादळ वारे पिसाटले

न साहूनी वृक्ष कोलमडले

लव्हाळीने मातीस घट्ट धरिले..

नाही वाकली नाही मोडली

धैर्याने सामना दिला वादळाला

जाहले सैरभर उजाड सारे

कणखर लव्हाळी सांत्वनाला..

वनस्पती लव्हाळी देई संदेश

जरी तिज नाकारूनी दुर्लक्षिली

असूनी इवली नगण्य जरी

चिवट जिद्दी नव्याने तरारली..!

चित्र साभार – सुश्री उषा जनार्दन ढगे 

© सुश्री उषा जनार्दन ढगे

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ पालखी-प्रस्थान.… ☆ श्रीशैल चौगुले ☆

श्रीशैल चौगुले

? कवितेचा उत्सव ?

☆ पालखी-प्रस्थान…. ☆ श्रीशैल चौगुले ☆ 

चला माणसांनो

चाला माणसांनो

आयुष्याची वाट

म्हणा तुका-ज्ञानो.

 

पांडुरंगे सिध्द

पालखीला डोळे

देहू-आळंदीत

पारणे सोहळे.

 

टाळ-चिपळीला

नाम गजरही

पंढरीत स्वर्ग

वारकरी पाही.

 

अभंगाची ओवी

वाखरिला रंग

आषाढाचे वेध

सृष्टीजीव दंग.

 

चला माणसांनो

पामरची होऊ

चाला माणसांनो

भेट पुण्य घेऊ.

© श्रीशैल चौगुले

९६७३०१२०९०

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ रंजना जी यांचे साहित्य # 109 – गर्दीच फार झाली ☆ श्रीमती रंजना मधुकरराव लसणे ☆

श्रीमती रंजना मधुकरराव लसणे 

? कवितेचा उत्सव ?

☆ रंजना जी यांचे साहित्य # 109 – गर्दीच फार झाली

देशात दानवांची गर्दीच फार झाली।

मदतीस धावण्याची वृत्ती फरार झाली।

 

शेतात राबणारा राही सदा उपाशी।

फाशीच जीवनावर त्याच्या उदार झाली।।

 

सारे दलाल झाले सत्तेतले पुढारी।

जनसेवकास येथे नक्कीच हार झाली।।

 

भोगी बरेच ठरता निस्सीम राज योगी।

भक्तांस वाटणारी श्रद्धाच ठार झाली।।

 

जाळून जीव आई मोठे करी मुलांना ।

आई कशी मुलांच्या जीवास भार झाली।।

 

बापू नकाच येऊ परतून या घडीला।

तत्त्वेच आज तुमची सारी पसार झाली।।

©  रंजना मधुकर लसणे

आखाडा बाळापूर, जिल्हा हिंगोली

9960128105

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – वाचताना वेचलेले ☆ प्रत्यक्ष वेळ येता कोणी नसे कुणाचे।। ☆ प्रस्तुती – सुश्री वीणा छापखाने ☆

? वाचताना वेचलेले ?

☆ प्रत्यक्ष वेळ येता कोणी नसे कुणाचे।। ☆ प्रस्तुती – सुश्री वीणा छापखाने ☆

कन्या स्नुषा नृपांची, प्रत्यक्ष रामभार्या ।

पिचली क्षणाक्षणाला, कारुण्यरुपी सीता ।

कामी तिच्या न आले, सामर्थ्य राघवांचे….

प्रत्यक्ष वेळ येता, कोणी नसे कुणाचे  ll १ ll

 

त्यागून सूर्यपुत्रा, कुंती पुन्हा कुमारी ।

कर्णास अनुज माता, सारेच जन्म वैरी ।

कौतुक का करावे, त्या रक्तबंधनाचे ….

प्रत्यक्ष वेळ येता, कोणी नसे कुणाचे  ll २ ll

 

केली द्यूतात उभी, साक्षात कृष्णभगिनी ।

सम्राट पांडवांची, रानावनात राणी ।

पति पाच देवबंधू , तरी भोग हे तियेचे…….

प्रत्यक्ष वेळ येता, कोणी नसे कुणाचे  ll३ll

 

ठेवू नको अपेक्षा, असल्या जगाकडूनी

निरपेक्ष आचरी तू, कर्तव्य प्रेम दोन्ही,

मग चालूदे सुखाने, अव्हेरणे जगाचे  ।।४।।

प्रत्यक्ष वेळ येता, कोणी नसे कोणाचे..

संग्राहिका : सुश्री वीणा छापखाने

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ दुधावरची साय… ☆ श्रीमती अनुराधा फाटक ☆

श्रीमती अनुराधा फाटक

? कवितेचा उत्सव ?

☆ दुधावरची साय… ☆ श्रीमती अनुराधा फाटक ☆ 

दुधावरची साय करपली गेली

आईच्या पदरातली ऊब संपली

वनपीस टीशर्ट, कुडत्यात…

नाही मिळाली जागा तिला

पैशाची नाणी मोजून..

बसविली पाळणाघरात तिला

नोकरी स्टेटस स्वातंत्र्याच्या

त्रिकोणात बंदिस्त झालेली

बालपणीची सावली…

वास्तवाच्या प्रखर उन्हात

नको ते चटके घेत बसली

घरातल्या कोपऱ्यातली आजी

किलकिल्या डोळ्याने बघते

कोरड्या डोळ्यात पाणी

 आणण्याचा प्रयत्न करते

त्याचवेळी….

करपलेल्या सायीचा वास

तिच्या नाकात शिरतो

डोळ्यातल्या पाण्याचा थेंब

डोळ्यातच अडकतो…!

© श्रीमती अनुराधा फाटक

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ फुलपांखरू… ☆ ग. ह. पाटील (गणेश हरि पाटील) ☆

? कवितेचा उत्सव ?

☆ फुलपांखरू… ☆ ग. ह. पाटील (गणेश हरि पाटील) ☆ 

फुलपांखरू

छान किती दिसते/फुलपांखरू

 

या वेलीवर / फुलांबरोबर

गोड किती हसते/फुलपांखरू

 

डोळे बारिक/करिती लुकलुक

गोल मणी जणु ते/फुलपांखरू

 

मी धरू जाता/येई न हाता

दूरच ते उडते/फुलपांखरू

 

– ग. ह. पाटील (गणेश हरि पाटील)

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कविता ☆ विजय साहित्य #131 – ☆ उषःकाल ☆ कविराज विजय यशवंत सातपुते ☆

कविराज विजय यशवंत सातपुते

? कवितेचा उत्सव # 131 – विजय साहित्य ?

☆ उषःकाल ☆ कविराज विजय यशवंत सातपुते ☆

संत कबीर मार्मिक

पुरोगामी संत कवी

समाजात सुधारणा

भक्ती मार्गी शैली नवी…! १

 

तत्कालीन समाजाचे

केले सूक्ष्म निरीक्षण

कलंदर व्यक्तीमत्व

दोहा छंद विलक्षण….! २

 

पदे निर्भय साहसी

दृष्टांताचे युक्तिवाद

प्रथा अनिष्ट मोडून

प्रेमे साधला संवाद….! ३

 

धर्मरूप मुळ तत्त्वे

मानव्याचा पुरस्कार

हिंदू मुस्लिम कबीर

अनुयायी आविष्कार…! ४

 

एका एका रचनेत

धर्म निरपेक्ष वाणी

कर्म सिद्धांताची मेख

प्रतिभेची बोलगाणी….! ५

 

अंधश्रद्धा कर्मकांड

दाखविले कर्मदोष

कडाडून केली टिका

मानव्याचा जयघोष…! ६

 

सनातनी बुवाबाजी

भोंदू बाबा केला दूर

वटवृक्षी दोह्यातून

सत्यनिष्ठ शब्द सूर…! ७

 

संत कबीर साहित्य

जणू जीवन आरसा

सुफी अद्वैत योगाचा

दिला मौलिक वारसा…! ८

 

संत कबीर दोह्यांचे

करूयात आकलन

प्रेममयी भक्तीभाव

निजरूप संकलन…! ९

 

सुर छंद लय ताल

गुंग होई भवताल

संत कबीर स्मरण

सृजनाचा उषःकाल..! १०

© कविराज विजय यशवंत सातपुते

सहकारनगर नंबर दोन, दशभुजा गणपती रोड, पुणे.  411 009.

मोबाईल  8530234892/ 9371319798.

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ वारी… ☆ सुश्री मंजुषा सुनीत मुळे

सुश्री मंजुषा सुनीत मुळे

? कवितेचा उत्सव ?

☆ वारी….☆ सुश्री मंजुषा सुनीत मुळे ☆

ही पाऊले चालली , झपझपा पंढरीला

माय माऊली विठूला उराउरी भेटायला —

 

कुठे बरसे ही आग , तप्त सारे चराचर

कुठे फाटले आभाळ , सांडे सरीवर सर —-

मैलामागून हे मैल , मागे पडती या वाटा

कुठे येई आडवा नि , दांडगा हा घाटमाथा —-

 

तमा नाहीच कशाची , एक आस पंढरीची

मग पहाता पहाता , फुले होती ही काट्यांची —-

चंद्रभागा अवखळ , वाट पहाते काठाशी

तिची प्रेमळ ती भेट , वाहून जाती पापराशी —-

 

आता डोळ्यांमध्ये सारे प्राण जाहले हे गोळा

विश्व सारे पडे मागे , उरे विठूचाच लळा —

रूप साजिरे गोजिरे मन भरून पहाता

वाटे नको दुजे काही , पायांवाचून या आता —–

 

परब्रह्म हे भेटता , मोहोरले अंग अंग

चोहीकडे भरुनी राहे – पांडुरंग पांडुरंग—-

पांडुरंग — पांडुरंग—–

© सुश्री मंजुषा सुनीत मुळे

९८२२८४६७६२.

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ सुजित साहित्य #115 – शब्द…! ☆ श्री सुजित कदम ☆

श्री सुजित कदम

? कवितेचा उत्सव ?

☆ सुजित साहित्य # 115 – शब्द…! ☆

मनाच्या खोल तळाशी

शब्दांची कुजबुज होते…

कागदावर अलगद तेव्हा

जन्मास कविता येते…!

 

शब्दांचे नाव तिला अन्

शब्दांचे घरकुल बनते..

त्या इवल्या कवितेसाठी

शब्दांनी अंगण फुलते…!

 

शब्दांचा श्वास ही होते

शब्दांची ऒळख बनते..

ती कविताच असते केवळ

जी शब्दांसाठी जगते…!

 

© सुजित कदम

संपर्क – 117, विठ्ठलवाडी जकात नाका, सिंहगढ़   रोड,पुणे 30

मो. 7276282626

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – चित्रकाव्य ☆ माडाचे मनोगत… ☆ श्री प्रमोद जोशी ☆

?️?  चित्रकाव्य  ?️?

 ?  माडाचे मनोगत…  ?  श्री प्रमोद जोशी ☆

(देवगडचे कवी श्री प्रमोद जोशी यांच्या बागेत ५०.. ६० वर्षे वयाचा माड आहे. त्या माडावर सुतार पक्षांनी १-२ नाही, तर १७-१८ भोके पाडली आहेत. तरीही अजून माड   नारळ देतोच आहे— त्या माडाचा फोटो आणि जोशींनी त्या माडावर स्वतः केलेली “ माडाचे मनोगत “ ही कविता — (हा फोटो कृपया मोठा करून पहावा). 

कणा पोखरला तरी,

अजूनही आहे ताठ!

जगण्याची जिद्द मोठी,

जरी मरणाशी गाठ!

माझ्या कण्याकण्यामधे,

किती रहातात पक्षी!

जणू बासरी वाटावी,

अशी काढलेली नक्षी!

त्यांच्या टोचायच्या चोचा,

मला पाडताना भोक!

त्यांची पहायचा कला,

माझा आवरून शोक!

वारा येतो तेव्हा वाटे,

त्यांचे कोसळेल घर!

सरावाचा झाला आहे,

त्यांच्या टोचण्याचा स्वर!

जाता गाठाया आकाश,

नाही जमीन सोडली!

पूल करून देहाचा,

माती-आकाश जोडली!

वय जाणवते आता,

माझा नाही भरवसा!

जगण्याच्या कौलातून,

मरणाचा कवडसा!

घरं सोडा सांगताना,

करकरतो मी मऊ!

पाखरानो शोधा आता,

माझा तरूणसा भाऊ!

सावळांचा भारी भार,

आता मला पेलवेना!

तरी निरोपाचा शब्द,

काही केल्या बोलवेना!

पंख फुटलेले नाही,

नाही डोळे उघडले!

अशा पिल्लासाठी माझे,

प्राण देहात अडले!

जन्म माहेरीचा सरे,

आता चाललो सासरी!

भोकं म्हणू नका देहा,

मी त्या कान्ह्याची बासरी!

© श्री प्रमोद जोशी

देवगड.

9423513604

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares