Tag: #मराठी-कविता

डॉ.सोनिया कस्तुरे   

 मनमंजुषेतून 

☆ विपरीत घडेल..!  ☆ डॉ.सोनिया कस्तुरे ☆

तिच्या मनात दाटलेले काळे ढग 

कुणाला दिसतील का ? 

तिने पापण्यांपर्यंत अडविलेला पाऊस

कुणाला जाणवेल का ?

वादळातही मन सावरुन

इतरांसाठी झटणारी ती

कधी कुणाला उमगेल का ?

आशा, आकांक्षा जपण्यासाठी तिला

वेळीच साथ मिळेल का ? 

का तिने सोडून द्यावे त्याग, समर्पण सारे ?

मुक्त वावरावे अनिर्बंध

स्वतःला शोधण्यासाठी ?

ती म्हणते कधीकधी तळमळून

“नकोच बाईपण, ओझ्याने थकलेले आईपण

माणूसपणाच्या सागरात

डुंबू दे ना मलाही..!”

वेळीच आवरा, माणूस म्हणून सावरा

नाहीतर विपरीत घडेल !

 आई, आईपण गोठून जाईल !

© डॉ.सोनिया कस्तुरे

विश्रामबाग, जि. सांगली

भ्रमणध्वनी:- 9326818354

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

सौ. उज्वला सुहास सहस्रबुद्धे

 कवितेचा उत्सव 

☆ खवय्यांचे श्रावण गीत ! ☆ सौ. उज्वला सुहास सहस्रबुद्धे☆

श्रावण येता रोज आम्हाला,

पक्वानाचे ताट दिसे !

नागपंचमीच्या लाह्या, तंबिट,

स्वादिष्ट कडबू मनी वसे!

श्रीकृष्णाच्या जन्मोत्सवी,

दहीकाल्याचा स्वाद असे !

रक्षाबंधन, नारळी पौर्णिमा,

नारळी भाताची मूद सजे!

श्रावण सोमवार उपास सोडता,

मिळत असे नवनवीन गोडवा!

संपत शुक्रवार ही येता,

पुरणपोळीचा घास हवा!

श्रावणातली व्रतवैकल्ये,

अन् पूजा सत्यनारायणाची!

भरपेट जेवूनी, प्रसाद खाऊनी,

तृप्ती करीतसे तनामनाची!

© सौ. उज्वला सुहास सहस्रबुद्धे

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

सुश्री सुमन किराणे

 कवितेचा उत्सव 

☆ पुनर्जन्म तू घेशील का?… ☆ सुश्री सुमन किराणे ☆

व्यथा मनीची मांडत आहे

शब्द तयाचे होशील कां?

भाऊराया असशी तिथनं

पुन्हा परतुन येशील कां?

          नारळी पुणव जवळ आली

          राखी बांधुन घेशील कां?

          परत एकदा रक्षणास मम

          सज्ज तू रे होशील कां?

कसे आवरू मन हे हळवे

समजावण्या येशील कां?

नाहीस तरी जाणीवेतून

तू मज धीर देशील कां?

          तू गेला अन् मी कोसळले

          जरा सावरुन घेशील कां?

          हृदय दाटले बांध फुटले

          डोळे माझे पुसशील कां?

बुडले मी रे दुःख सागरी

देवुन कर वर घेशील कां?

या भगिनीच्या हाकेला तू

प्रतिसाद कधी देशील कां?

          भास सदोदित होतो आहे

          पुन्हा दर्शन देशील कां?

          तव वेड्या या भगिनीसाठी

          पुनर्जन्म तू घेशील का?

© सुश्री सुमन किराणे

पत्ता – मु.पो. हेर्ले, ता. हातकणंगले, जि. कोल्हापुर.

श्री प्रमोद वामन वर्तक

  चित्रकाव्य  

☆  स्व र्ग !  ☆ श्री प्रमोद वामन वर्तक ☆ 

☆

पात्र खळाळते सिंधचे

पहा वाहे दुथडी भरून,

नदीचा नजारा सोनमर्गी

ठेवी नजरेस खिळवून !

☆

शुभ्र जलद उतरती खाली

आसुसलेले तिच्या भेटीला,

वाटे इथेच या धरणीवर

जणू स्वर्गच अवतारला !

☆

छायाचित्र  – कस्तुरी सप्रे, ठाणा (सोनमर्ग)

© प्रमोद वामन वर्तक

ठाणे.

मो – 9892561086

ई-मेल – [email protected]

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

श्रीमती अनुराधा फाटक

 कवितेचा उत्सव 

☆ नाती… ☆ श्रीमती अनुराधा फाटक ☆

झाडावरची फुलं तोडावीत

तितक्याच सहजपणानं

तू नाती जोडत गेलीस

कारणांनी,कारणाशिवाय

नात्यांचा हारच बनविलास

स्वतःला गुंतवून टाकलंस

इतकं की…तुझ्यासाठी

असलेलं नातंच विसरलीस

आपल्या नात्याच्या धाग्यात

सर्वांना बांधणारं तुझं

अस्तित्व दिसेनासं झालं

हारातल्या दोऱ्याप्रमाणं !

आणि त्यांनी..

स्वतःच्या अस्तित्वाचं फूल

फुलविण्यासाठी…

तुझंच नातं वापरलं

तुझं अस्तित्व नाकारत

तुला खरं सांगू..

झाडावरची फुलं

झाडावरच ठेवावीत

नाती नात्यासारखीच जपावीत !

© श्रीमती अनुराधा फाटक

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

सुश्री नीलांबरी शिर्के

धरती अन आभाळाचे

हे केवढे अंतर

नभा भरलेपणाचा

आता सोसवेना भार

अरे बरस बरस

गच्च भरलेल्या धना

न्हाऊ घाल धरीत्रीला

आता विरह सोसेना

नको दाऊ उगा ताठा

तुझ्या पुरूषपणाचा

तुझा थेंब थेंब येथे

अरे लाखाच्या मोलाचा

स्रुष्टी देवतेला तुझे

आता वरदान हवे

हिरवेगार सौभाग्याचे

वस्त्र पांधरू दे नवे

तुझे सौभाग्याचे देणे

हाच तुझा बडिवार

ताण किती दावणार

जरी गळामिठी नाही

तरी भिजव अधर

बीज अंकुरण्यासाठी

दे ना थोडासा आधार

अरे माता ही जगाची

पुत्रवती तिची कुस

पुत्र औक्षवंत होण्या

पड होऊन पाऊस

©  सुश्री नीलांबरी शिर्के

सौ.ज्योत्स्ना तानवडे

 कवितेचा उत्सव 

☆ वनविहार… ☆ सौ.ज्योत्स्ना तानवडे ☆ 

(वृत्त – हरिभगिनी / स्वरगंगा)

मला आवडे स्वैरपणाने रानावनात हिंडावे

भीड सोडुनी खुशाल तेथे मुक्तपणाने बोलावे

कधी स्वतःशी बोलत बसणे गर्दी पेक्षा आवडते

विचारमंथन स्वतःचेच हे संवादाविण आवडते

ऐकत बसणे पक्षांचे स्वर आनंदाची खाण असे

संगितात या किती विविधता नादमधुरता  खूप असे

झाडांशी त्या हितगुज करता पान फूल ही मोहरते

थरथर त्यांची हलकीशी पण स्पर्शामधुनी जाणवते

निसर्ग आहे भावसखा जो प्रत्येकाला जोजवितो

उदारतेने करीत पोषण जीव जीव तो वाढवितो

वसुंधरेला जपुनी आपण कृतज्ञतेने वागावे

मायलेकरे या नात्याला मनापासुनी वंदावे

© सौ.ज्योत्स्ना तानवडे

वारजे, पुणे.५८

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈