Tag: #मराठी-कविता

श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे

अशोक भांबुरे जी यांची कविता अभिव्यक्ती # 150

© अशोक श्रीपाद भांबुरे

धनकवडी, पुणे ४११ ०४३.

[email protected]

मो. ८१८००४२५०६, ९८२२८८२०२८

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

महंत कवी राज शास्त्री

  हे शब्द अंतरीचे # 92  

☆ निसर्ग-राजा ☆

(काव्यप्रकार:- “अंत-ओळ” काव्य…)

श्रावण धारा मुक्त बरसता

“निसर्ग-राजा” गहिवरे

हर्ष त्याच्या मनांत दाटता

अंग -प्रत्यांग मोहरे  …०१

अंग -प्रत्यांग मोहरे

गवतावर दिसती तुडतुडे

गाई वासरे मुक्त चरतांना

शब्द माझे होती तोकडे…०२

शब्द माझे होती तोकडे

नदी ओहोळ एकवटती

नदी ओहोळ एकवटतांना

स्वर्ग प्रगट, भूमीवरती  …०३

स्वर्ग प्रगट, भूमीवरती

बळीराजा आनंदून जाई

शेतात घाम गाळतांना

त्याचा घामाला सुगंध येई…०४

त्याच्या घामाला सुगंध येई

शेत शिवार खुलून गेले

टपोर कणसे जोमात येता

छान कपाशी बोंड खुले…०५

छान कपाशी बोंड खुले

शुभ्र सोने बाहेर येई

सोने शुभ्र बाहेर येता

कास्तकार मोहून जाई…०६

कास्तकार मोहून जाई

“राज” ला मग विषय सापडे

ऐसा हरित विषय सापडता

कागदास जाणवती, ओरखडे…०७

© कवी म.मुकुंदराज शास्त्री उपाख्य कवी राज शास्त्री

श्री पंचकृष्ण आश्रम चिंचभुवन, वर्धा रोड नागपूर – 440005

मोबाईल ~9405403117, ~8390345500

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ.उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ.गौरी गाडेकर≈

सुश्री प्रेमा माधव कुलकर्णी

 वाचताना वेचलेले 

☆ गीतांजली भावार्थ …भाग 23 ☆ प्रस्तुति – सुश्री प्रेमा माधव कुलकर्णी ☆

३१.

  “हे बंदिवाना, सांग, तुला कोणी बंदिस्त केलं?”

   बंदिवान म्हणतो, ” माझ्या धन्यानं!”

   “धन आणि सत्ता मिळवून मी

   सर्वश्रेष्ठ होईन, असं मला वाटलं.

   राजाला द्यायचे पैसे मी

   माझ्या तिजोरीत साठवले.

   माझ्या धन्यासाठी

   असलेल्या बिछान्यावर मी पहुडलो.

   जाग आल्यावर मला समजलं…

   मी माझ्याच धनमहालात बंदिवान झालो.”

   “हे बंदिवाना, ही अभेद्य साखळी कोणी केली?”

   ” मीच ही साखळी अतिदक्षतापूर्वक घडवली.

     वाटलं होतं. . .

     माझ्या अपराजित सत्येनं हे जग

     गुलाम करता येईल

     आणि मी निर्वेध सत्ता उपभोगीन.

     प्रचंड अग्नी आणि निर्दय आघात

     रात्रंदिवस करून ही साखळी मी बनवली.

     काम संपलं.

     कड्या पूर्ण व अभेद्य झाल्या तेव्हा समजलं. .

     मीच त्यात पूर्णपणे अडकलो.”

   ३२.

   माझ्यावर माया करणारे

   मला सुरक्षित राखण्यासाठी जखडून ठेवतात.

   पण तुझ्या प्रेमाची त‌ऱ्हाच ‌न्यारी

   ते त्यांच्या स्नेहाहून अधिक महान आहे

    कारण तू मला स्वतंत्र ठेवतोस.

   त्यांचे स्मरण सतत रहावे

   म्हणून तू मला एकट्याला सोडत नाहीस पण,

   दिवसामागून दिवस गेले तरी तू दिसत नाहीस

   माझ्या प्रार्थनेतून मी तुला हाक घातली नाही

   अगर ऱ्हदयात तुला राहू दिले नाही

   तरी तुला माझ्याबद्दल प्रेम वाटतच राहते.

मराठी अनुवाद – गीतांजली (भावार्थ) – माधव नारायण कुलकर्णी

मूळ रचना– महाकवी मा. रवींद्रनाथ टागोर

प्रस्तुती– प्रेमा माधव कुलकर्णी

कोल्हापूर

7387678883

[email protected]

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

सुश्री उषा जनार्दन ढगे

  चित्रकाव्य  

  – हसरा नाचरा –   ☆ सुश्री उषा जनार्दन ढगे ☆

☆

फिरूनी वर्षानी बरसतो श्रावण

सर्वत्र विलसे भक्तिमय वातावरण

मृद्गंध शीतल मृदुल पुष्पपरिमळ

हिरवळ उल्हासित भासे चिरतरुण..

☆

पानांतून वर्षिते थेंबांची सांकळ

ओसंडित स्वच्छंद दिगंत रमणीय

अमिषे भारावते मन होतसे निस्पंद

गर्भार धरती स्फूर्त नि सारेच मृण्मय

☆

घनमेघांच्या पंक्ती विहरती अंबरी

मधूनशी डोकावी कमान इंद्रधनूची

झुळझुळतो निर्झर तृप्त वनराजी

बीजांकुरास ओढ पृथेच्या वात्सल्याची..

☆

रुणझुणत भक्तीसरींत येतो श्रावण

फुलवून पिसारा नाचे मोदित मोर

हिरवाईत विसावते सृष्टी दिसे मनोहर

चिंबणार्‍या मनास खुणवितो चितचोर..

☆

फिरत रहाते कालचक्र असे हे भूवरी

बागडते अद्भुत सृष्टी वसुंधरेवरी

पाहून गमते सारे सार्थ साकल्यापरी

विस्मये भासते कधी तटस्थ चित्रापरी..!

☆

चित्र साभार – सुश्री उषा जनार्दन ढगे 

© सुश्री उषा जनार्दन ढगे

ठाणे

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ.उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ.मंजुषा मुळे/सौ.गौरी गाडेकर≈

श्रीमती रंजना मधुकरराव लसणे 

 कवितेचा उत्सव 

☆ रंजना जी यांचे साहित्य # 114 – अंधश्रद्धा ☆

भुलू नका चलाखीला

दांभिकांचा फास न्यारा ।

जादू  टोणा नसे खरा

भावनांचा खेळ सारा।

होई नवसाने मूल

उठवली कोणी भूल

द्यावे सोडून अज्ञान

घ्यावी विज्ञान चाहूल ।

खाणे कोंबडी बकरी

धर्म नसे माणसांचा।

स्वार्थासाठी नका देऊ

बळी असा निष्पापांचा।

देऊनिया नरबळी

कसा पावे वनमाळी ।

वैरभाव साधण्यास

सैतानाची येई हाळी।

उगवल्या दिवसाला

कर्तृत्वाने सिद्ध करू।

शुभाशुभ नसे काही

मत्रं नवा मनी स्मरू।

परंपरा जुन्या सार्‍या

विज्ञानाची जोड देऊ।

चित्ती डोळस श्रद्धेने

भविष्याचा वेध घेऊ। 

©  रंजना मधुकर लसणे

आखाडा बाळापूर, जिल्हा हिंगोली

9960128105

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈