Category: कवितेचा उत्सव 2

सुश्री मंजिरी येडूरकर

 कवितेचा उत्सव 

☆ लावण्यवती ☆ सौ.मंजिरी येडूरकर ☆

(गीत प्रकार – लावणी- सवाल – जवाब)

माय मराठी गौरव विशेष स्पर्धेतील उत्कृष्ट पुरस्कार प्राप्त  कविता.

प्रश्न – ऐका,

मराठी मायेचं कवतिक करशी, कूळ, मूळ मग सांग तिचं,

कुण्या देशीची, कुण्या वेशीची, काय ठावं या बोलीचं? ग ग ग ग

उत्तर –

संस्कृत आहे मूळ तिचं पण, कुळे असती अनेक गं,

म्हाईभटाचं,ज्ञानेशाचं, विनायकाचं अन् कितीक गं, ग ग ग ग

कधी वऱ्हाडी, मालवणी कधी,आगरी अन् अहिराणी गं,

तंजावर अन्  झाडी बोली, कधी रांगडी कधी लोणी गं, ग ग ग ग

प्रश्न –

कितीक भाषा भारतीयांच्या, श्रेष्ठ ठरे मग कशी ग ती?

सांग पटदिशी ठरो न अथवा, समद्यामंदी कनिष्ठ ती, ग ग ग ग

उत्तर –

अभंग, ओव्या, भारुड, लावणी,

कधी फटका, कधी पवाडं गं,

कधी विडंबन,भावगीत कधी, शायरीचं ना वावडं गं, ग ग ग ग

कथांचे तर प्रकार किती ते, नीतिकथा, विज्ञान कथा,

वैचारिक अन् अध्यात्मिकही, ललित, विनोदी आणि व्यथा, ग ग ग ग

अलंकार किती या भाषेचे, जरा मोजूनी पहा तरी,

एक जन्म ना पुरेल तुजला, फिरुनि येशील भूमीवरी, ग ग ग ग

काळासोबत बदलत असते, जरा कधी ना हिला शिवे,

सोळा स्वर मूळ चाळीस व्यंजन, दोन स्वरादी, स्वर दोन नवे, ग ग ग ग

एक शब्द घे नमुन्यादाखल, अनेक असती अर्थ इथे,

शब्द किती अन् अर्थ  एकचि, वळेल बोबडी तुझी तिथे, ग ग ग ग

नको विचारू पुन्हा प्रश्न हे, मापे सौंदर्या नसती,

कितीक सांगू सारस्वत ते, मुकुटी तियेच्या विराजती, ग ग ग ग

माय मराठी अमर असे गं, गुण गौरव ते वाढवती,

नव्या दमाचे, नव्या स्फूर्तीचे, नवे हिरे बघ लखलखती, ग ग ग ग

प्रश्नकर्ती-

हरले बाई तुझ्यापुढं मी, बोलती माझी अडली गं,

माय मराठी माझी देखिल, आतापासूनि लाडली गं, ग ग ग ग

चला सख्यांनो, करू आरती, माय मराठी भाषेची,

वाजव पेंद्या झांजा तू अन्, जय बोला मराठीची! जी जी र जी, जी  जी र जी,जी जी जी….

© सौ.मंजिरी येडूरकर

लेखिका व कवयित्री, मो – 9421096611

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

सुश्री वर्षा बालगोपाल

  कवितेचा उत्सव 

☆ ती… ☆ सुश्री वर्षा बालगोपाल ☆

(गागागागा गागागागा गागागागा)

☆

रोजच घेते आव्हाने ती बाई असते

कारुण्याचा जी पान्हा ती आई असते

*

जाता रोजी रोटी साठी कामा कोणी

पोरांना जी वाढवते ती दाई असते

*

बघता हर नर वाटे तिजला दादा भाई

वाटो अपुली ताई वा ती माई असते

*

करते कामे सारी श्रद्धा नी सबुरीने

संघर्षाला फळ मिळते ती साई असते

*

दिनचर्या मग होते व्याघ्रा मागे घेउन

तारेवरची कसरत नी ती घाई असते

*

असती नाना ढंगी नाना रंगी रूपे

वज्रासम तर केव्हा मउ ती जाई असते

☆

© सुश्री वर्षा बालगोपाल

मो 9923400506

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

सौ विजया कैलास हिरेमठ

 कवितेचा उत्सव 

☆ “अलिप्त…” ☆ सौ विजया कैलास हिरेमठ ☆

जगाच्याही पलीकडे जावून पहावं

अलिप्त इतकं कधीतरी रहावं

आपलं आपलं म्हणून जवळ केलेलं सारं

काही काळ दूर लोटून जगावं ….

फक्त ” मी” च असतो खरा

तरीही मीपणा नाही बरा

त्या “मी” लाच वेळ द्या जरा

आवरून घ्या माझेपणाचा पसारा ….

जग…. खरे ?खोटे?

राहू दे सारे आपल्यापुरते

जगापुढे सिद्ध करण्याची गरज ना उरते

जेव्हा आपली आपल्याला किंमत कळते….

जगाचा चष्मा खूप खूप मोठा

त्यातून दिसतो आपण कण छोटा

चष्म्यातून त्या पाहता पाहता

जीव थकून जातो इवला इवला….

आपल्याच चष्म्यातून जग पाहू थोडे

काय आणि कसे घडते इकडे

इवल्याशा नजरेतून पाहू जग विशाल

स्वतः सोबत जगता येईल मग आनंदी खुशाल….

💞शब्दकळी विजया💞

©  सौ विजया कैलास हिरेमठ

पत्ता – संवादिनी ,सांगली

मोबा. – 95117 62351

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

सौ.उज्वला सुहास सहस्त्रबुद्धे

 कवितेचा उत्सव 

☆ निरोप… ☆ सौ.उज्वला सुहास सहस्त्रबुद्धे ☆

घेतलास तू निरोप आमचा,

अकालीच जाणे तुझे वाटे !

ठाव मनाचा घेता घेता ,

आठवणींचे मोहोळ मनी उठे!..१

बालरूप ते तुझे आगळे,

सुंदर ,कोमल रूप होते !

तारुण्य तुझे उठून दिसले,

शांत, सद्गुणी तेज होते !…२

आयुष्याच्या त्या वाटेवर,

होती साधी सरळ चाल ती!

वाट अवघड वळणावळणाची,

कधी सुरू झाली कळली नव्हती !.३

जाणीव झाली क्षणभंगुरतेची,

जेव्हा कळली आजाराची व्याप्ती!

निरोपास त्या सामोरे जाण्या ,

ईश्वराकडे मागितली शक्ती !..४

संचित अपुले, भोग ही अपुले,

आपले जगणे ,आपले मरणे!

निरोप घेता मनात येते,

असे कसे हे जगणे मरणे !

© सौ. उज्वला सुहास सहस्रबुद्धे

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

श्रीशैल चौगुले

 कवितेचा उत्सव 

☆ निःस्वार्थी मरण… ☆ श्रीशैल चौगुले ☆

☆

मी संपताना नव्हते जवळ कुणी

जे होते कुणी पाहिले प्राण जाणूनी.

*

हेवा कधीच नव्हता केला कुणाचा

सेवा केली जितुकी आपुले मानूनी.

*

कौतुके फुलांची श्रध्दांजली तयांची

स्वीकार आत्मऋणे आशेत सगुणी.

*

मी संपताना जिव्हाळे बाकी जपले

आक्रोश खरा कि खोटा दुःख आणूनी.

*

डोळ्यात पाणी कुणाच्या, कुणा कोरडे

जन्मास या अर्पीले कर्म मृत्यू मानूनी.

☆

© श्रीशैल चौगुले