सुश्री प्रभा सोनवणे
साप्ताहिक स्तम्भ – कवितेच्या प्रदेशात # 115
☆ हेमंत ☆
हेमंत ऋतूच तर सुरू आहे,
हवेतला गारवा..
सारं कसं मस्त…
सुखासीन!!
मार्गशीर्ष ,पौष व्रतवैकल्यात रमलेला..
संक्रांतीची गोड चाहूल…
ती ही हेमंतातलीच संध्याकाळ,
तू दिलास तिळगुळ,
काहीही न बोलता…..
रात्री मैत्रीणींबरोबर सिनेमाला गेले,
तिथल्या गर्दीत दिसलास अचानक,
तो “आम्रपाली”होता वैजयंतीमालाचा!
लक्षात राहिला,
संक्रातीच्या दिवशी पाहिला म्हणून!
तू कोण कुठला काहीच माहित नाही,
मैत्रीण म्हणाली एकदा,
कोण गं हा देव मुखर्जी ??
आणि हसलो खूप!!
एकदा शाळेत जाताना–‐-
कुठूनसे सूर येत होते,
जाने वो कैसे लोग थे…..
आणि तू दिसलास….
आज ऋतूंचा हिशेब मांडताना,
तू आठवलास, त्याच बरोबर,
तिळगुळ..आम्रपाली….आणि हेमंतकुमार चे सूरही आठवले!
हेमंत असतोच ना वर्षानुवर्षे,
आठवणीत, सिनेमात, गाण्यात,
आणि तिळगुळातही…….
© प्रभा सोनवणे
(१७ डिसेंबर २०२१)
“सोनवणे हाऊस”, ३४८ सोमवार पेठ, पंधरा ऑगस्ट चौक, विश्वेश्वर बँकेसमोर, पुणे 411011
