Month: December 2020

सुश्री मंजुषा सुनीत मुळे

☆ जीवनरंग ☆ अनुवादित लघुकथा – काळूचे दु:ख ☆ सुश्री मंजुषा सुनीत मुळे ☆ 

नेहेमी आनंदात असणारा काळू कुत्रा, आज असा उदास होऊन अवेळीच घरी आलेला पाहून, त्याच्या आईने, मिल्कीने त्याला विचारलं…” काय झालं काळू? रोज तुला हाका मारुन मारुन मी अक्षरशः दमून जाते, तरी तू येत नाहीस. आणि आज कसा आलास? आणि इतका उदास का दिसतो आहेस? कुणी मारलं का तुला ?”

मग खूप दुःखी स्वरात काळूने आपल्या मनातली व्यथा सांगितली …..

“आई, ज्या बंगल्याच्या बाहेर मी रोज बसायचो, तिथे रात्री मी जे काही पाहिलं ना, त्यामुळे मला फार वाईट वाटतंय.”

“असं काय पाहिलंस तू तिथे?”

“आई तिथे माझ्यासारखे किती तरी कुत्रे आणि नोकर – चाकर रहातात. काल एका अगदी छोट्याशा, बाहुली-सारख्या मुलीला त्यांनी कपड्यात गुंडाळले, आणि अंधारात दूर कुठेतरी तिला एकटीलाच सोडून, ते परत आले. एखादा माणूस इतका निर्दय आणि दुष्ट असू शकतो, याचा मी विचारही करू शकत नाही. त्या बिचारीने त्या माणसांचा काय गुन्हा केला होता? सांग ना आई.”

त्याचं बोलणं ऐकून मिल्कीचेही डोळे भरून आले होते. गळा दाटून आला होता. जड आवाजात ती म्हणाली…..

“बाळा आपल्यासाठी लहान मुलं ही फक्त लहान मुलंच असतात. पण ती माणसांची दुनिया आहे. तिथे मुलं औरस-अनौरस, म्हणजे कायदेशीर-बेकायदेशीर तर असतातच, पण त्याबरोबरच, ती लिंग-भेदाचीही बळी ठरतात. त्या मुलीच्या बाबतीतही असेच काहीतरी झालेलं असेल.”

आईने लहान मुलांच्या बाबतीत जे कुठले शब्द वापरले होते, ते काळूला समजणं अशक्य होतं. आणि ते समजण्यासाठी आपण असमर्थ आहोत, असं काळूला वाटत होतं

मूळ हिंदी कथा : सुश्री मीरा जैन

अनुवाद :  सुश्री मंजुषा सुनीत मुळे

९८२२८४६७६२.

≈ ब्लॉग संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित  ≈

श्री अमोल अनंत केळकर

☆ विविधा ☆ बातमीचा “सूत्रधार तो” .. ☆ श्री अमोल अनंत केळकर ☆ 

(रविवारची टुकारगिरी)

मंडळी नमस्कार

‘मी परत येईन’ नंतर गेले काही दिवस सगळ्यांच्याच ओळखीची एक व्यक्ती प्रसिध्द झालेली होती  ती म्हणजे

बातमीचा “सूत्रधार” तो, इथे निरंतर न्यूज पाडतो

या सूत्रधाराने सांगितलेल्या किती गोपनीय बातम्या प्रत्यक्षात ख-या निघाल्या हा संशोधनाचा विषय होऊ शकतो पण यामुळे गेले काही दिवस वृत्तवाहिन्यांचा टि.आर.पी  वाढण्यास आणि तुमच्या आमच्या सारख्यांचे मनोरंजन होण्यात नक्कीच वाढ झाली हे आम्ही स्वतः या लेखाचे ‘सूत्रधार’ म्हणून अगदी खात्रीपुर्वक सांगतो

पण हाच सूत्रधार एकेकाळी अत्यंत विश्वासू असायचा. याचे नियोजन अनेक नाटकांतून दोन अंक जोडताना, भूतकाळात जाताना, कथानक पुढे नेताना, दोन – तीन वेगवेगळ्या घटना एकत्र गुंफताना दिग्दर्शक अगदी खुबीने करायचा.

आठवतीय ‘हमलोग’ मालिका. प्रत्येक दिवशी मालिका संपली की अशोक कुमार ‘सूत्रधार’ म्हणून येऊन बोलायचे

एखाद्या कार्यक्रमाचे ‘निवेदक’ हे ‘दिसणारे सूत्रधार’ . मात्र असे कार्यक्रम (इव्हेंट मॅनेजमेंट ) पुर्णत्वास नेणारे पडद्यामागचे असंख्य अदृश्य सूत्रधार ही महत्वाचे ठरतात, जे जास्त प्रसिध्द पावत नाहीत.  यात मी “सूत्र शिरोमणी” म्हणून पु.लं च्या ‘नारायणाचा’ आवर्जून उल्लेख करेन.

जाता जाता विविध स्नेहसंमेलने, शाळेचे मैत्री मेळावे, कवि संमेलने आणि अशा विविध गुणदर्शनाच्या कार्यक्रमांचे ‘सूत्र’ संचलन करणा-या सर्व विभूतींची आठवण यानिमित्ताने करणे आवश्यक वाटते.

आरोपींना आम्ही पकडूच पण त्याच्या ‘ सूत्रधाराला’ ही बेड्या ठोकू असे ही आपण वाचतो आणि नंतर विसरतो.

मंडळी , पण अजून एक सूत्रधार आहे बरं जो आपल्या सगळ्यांना कठपुतली बाहुल्यांन प्रमाणे नाचवत आहे. देव, नियती, प्रारब्ध,  कर्म अशी काही वेगळी नावे ही या सूत्रधारास आहेत

यावेळची “ब्रेकींग न्यूज” ( सगळ्यात मोठी बातमी)

आत्ताच आमच्या अंतर्गत सूत्रांकडून असे सांगण्यात येत आहे की प्रस्तुत ( टुकार) लेखकाने जर सन १९९४- ते – १९९७. रासायनिक अभियांत्रिकी शिक्षण घेत असताना ” सूत्रांचा” योग्य पद्धतीने अभ्यास केला असता तर आज या लेखकावर असा लेख लिहिण्याची वेळ आली नसती ?

तरीपण

जीवनगाणे गातच रहावे, ‘सूत्र ‘ धार ते समजून घ्यावे पुढे पुढे चालावे

( सूत्रधार) अमोल

१/१२/१९

©  श्री अमोल अनंत केळकर

नवी मुंबई, मो ९८१९८३०७७९

poetrymazi.blogspot.in, kelkaramol.blogspot.com

श्री सुरेश कुशवाहा ‘तन्मय’

(आज दोपहर अचानक  व्हाट्सएप्प पर अग्रज एवं वरिष्ठ साहित्यकार  श्री सुरेश कुशवाहा ‘तन्मय’ जी  की जबलपुर मेट्रो अस्पताल के आई सी यू  से प्राप्त कविता ने निःशब्द कर दिया।  “जीवन के सांध्य काल “में  “प्रकृति ले लेंगी सौगातें “ लिखने के लिए हृदय से लेखनी तक शब्दों के आने में  कितनी वेदना हुई होगी। जिस प्रकार आपकी लेखनी से इस कालजयी कविता की रचना हुई है ,उसी प्रकार ईश्वर से कामना है कि आप कालजयी बन हमारा मार्गदर्शन करें।  पुनः  हम सभी ईश्वर से आपके शीघ्र स्वस्थ होकर घर आने की कामना करते हैं। )

जबलपुर मेट्रो अस्पताल के ICU. वार्ड से सुरेश तन्मय

☆  तन्मय साहित्य  #  ☆ जीवन का सांध्यकाल … ☆ 

जैसे-जैसे दिन बीते, बीतेगी रातें

चमक रहेगी नहीं

विवश, धुँधवाती आंखें

गाल पिचक जाएंगे, मुंह पीला होगा

प्रकृति वापस ले लेगी, सब सौगातें।

 

तृप्त-अतृप्त वासनाएं, झुर्रियां बनेगी

माथे पर होगी, चिंता की रेखाएं

जीवन का उल्लास,मंद तब हो जाएगा

भय ही भय होगा सम्मुख, दाएं बाएं,

एक एक दिन कल्प समान,लगेगा भारी

नहीं करेंगे कोई, मन की दो बातें

प्रकृति वापस………….।

 

भयाक्रांत सपने, दिन में भी आएंगे

यौवन के सौंदर्य, विलीन हो जाएंगे

हाथ-पैर कंपित कमजोर,निरर्थक से

अपना भार नहीं, खुद ही ढो पाएंगे,

चारों ओर, पराजय की प्रतिमाओं से

कैसे अपने रूग्ण हृदय को बहलाते

प्रकृति वापस…………….।

 

बचपन से अबतक के, कृत्य-सुकृत्य सभी

हृदय पटल पर, प्रगट लुप्त होंगे सारे

समझ बनेगी, किन्तु समय नहीं होगा तब

कष्ट अकथ,ज्यों गिनना हो नभ के तारे,

जीवन के सब भले बुरे, मनचाहे खेल

सांच-झूठ को नीर क्षीर कर दिखलाते

प्रकृति वापस……………।

 

मौसम से निसर्ग का,आत्मीय मेल सदा

इसीलिए मौसम, स्वच्छंद मुक्त रहता

पर जिसने खुद को ही श्रेष्ठ सदा समझा

यौवन की ऋतु बीते, बाद मिले जड़ता,

पतझड़ में बसंत की खुशियां वे पा लेते

जो बसन्त की खुशियां, दूजों को बांटे

प्रकृति वापस……………।

 

जिसने जीवन को, जी लिया सलीके से

आत्मनिष्ठ हो, जग के खेल किए सारे

अनुरक्ति, तनमन से मोह मिटा जिसका

जिसने बाहर, ढूंढे कोई नहीं सहारे,

अंतिम क्षण तक, वो आनंदित रहता है

जिसके प्राणिमात्र से है, निश्छल नाते

प्रकृति वापस ले लेगी, सब सौगातें।

 

4 दिसंबर 2020, 2.43 दोपहर

 

© सुरेश कुशवाहा ‘तन्मय’

जबलपुर/भोपाल, मध्यप्रदेश

मो. 9893266014

≈ ब्लॉग संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडल (हिन्दी) – श्री विवेक रंजन श्रीवास्तव ‘विनम्र’/श्री जय प्रकाश पाण्डेय  ≈

प्रो चित्र भूषण श्रीवास्तव ‘विदग्ध’ 

( आज प्रस्तुत है गुरुवर प्रोफ. श्री चित्र भूषण श्रीवास्तव जी  की  एक भावप्रवण कविता  उठो ऐ देश के तरुणो !।  हमारे प्रबुद्ध पाठक गण  प्रो चित्र भूषण श्रीवास्तव ‘विदग्ध’ जी  काव्य रचनाओं को प्रत्येक शनिवार आत्मसात कर सकेंगे।  ) 

☆ साप्ताहिक स्तम्भ ☆ काव्य धारा # 18 ☆

☆  उठो ऐ देश के तरुणो ! ☆

 

उठो ऐ देश के तरुणो !  नई किस्मत बनाना है .

मोहब्बत की है क्या ताकत,जमाने को दिखाना है.

 

अहिंसा के पुजारी देश में , आतंक फैला है .

सभी भयभीत हैं ,वातावरण सारा विषैला है .

 

उठो श्री कृष्ण सी , मीठी वंशी बजाना है .

दिग्भ्रमित हैं जो उन्हें फिर संग लाना है .

 

खड़े हैं द्वार पर दुश्मन गलत चालें सिखाते हैं

मजहब और भाषा के लिये हमको लड़ाते हैं

 

उठो बिखरे हुये घर को तरीके से सजाना है

गिरी पटरी से गाड़ी को सही पटरी पे लाना है

 

न होगा लाभ केवल , नेता को बदलने से

हुआ बीमार है जनतंत्र खाने और खिलाने से

 

उठो जुड़ मुख्य धारा से नया भारत बसाना है

अँधेरे में नई आशा का सूरज फिर उगाना है .

 

© प्रो चित्र भूषण श्रीवास्तव ‘विदग्ध’ 

ए १ ,विद्युत मण्डल कालोनी , रामपुर , जबलपुर

vivek1959@yahoo.co.in

≈ ब्लॉग संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडल (हिन्दी) – श्री विवेक रंजन श्रीवास्तव ‘विनम्र’/श्री जय प्रकाश पाण्डेय  ≈

श्री संजय भारद्वाज 

श्री जयेश वर्मा

(श्री जयेश कुमार वर्मा जी  बैंक ऑफ़ बरोडा (देना बैंक) से वरिष्ठ प्रबंधक पद से सेवानिवृत्त हुए हैं। हम अपने पाठकों से आपकी सर्वोत्कृष्ट रचनाएँ समय समय पर साझा करते रहेंगे। आज प्रस्तुत है आपकी एक  अतिसुन्दर भावप्रवण कविता इतिहास…।)

©  जयेश वर्मा

संपर्क :  94 इंद्रपुरी कॉलोनी, ग्वारीघाट रोड, जबलपुर (मध्यप्रदेश)
वर्तमान में – खराड़ी,  पुणे (महाराष्ट्र)
मो 7746001236

≈ब्लॉग संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडल (हिन्दी) – श्री विवेक रंजन श्रीवास्तव ‘विनम्र’/श्री जय प्रकाश पाण्डेय  ≈