श्रीमती रंजना मधुकरराव लसणे
कवितेचा उत्सव
☆ रंजना जी यांचे साहित्य # 140 – मंद वारा सुटला होता ☆
☆
मंद वारा सुटला होता, गंध फुलांचा दाटला होता।
आज तुझ्या आठवांनी कंठ मात्र दाटला होता।।धृ।।
☆
हिरव्या गार वनराईला चमचमणारा ताज होता।
मखमली या कुरणांवरती मोतीयांचा साज होता।
चिमुकल्यां चोंचीत माझ्या,तुझ्या चोंचिचा आभास होता।।१।।
☆
पहाटेलाच जागवत होतीस , झेप आकाशी घेत होतीस ।
अमृताचे कण चोचीत ,आनंदाने भरवत होतीस।
आमच्या चिमण्या डोळ्यांत ,स्वप्न फुलोरा फुलत होता ।।२।।
☆
आनंद नद अपार होता, खोपा स्वर्ग बनला होता।
विधाताही लपून छपून , कौतुक सारे पाहात होता।
आज कसा काळाने वेध तुझा घेतला होता।।३।।
☆
आता बाबा पहाटेला ऊठून काम सारं करत असतो।
लाडे लाडे बोलत असतो गाली गोड हसत असतो।
आज त्याच्या डोळ्यांचा कडं मात्र ओला होता।।४।
☆
© रंजना मधुकर लसणे
आखाडा बाळापूर, जिल्हा हिंगोली
9960128105
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
