Tag: #मराठी-कविता

सौ.ज्योत्स्ना तानवडे

☆ कवितेचा उत्सव ☆ बाबूजी आणि आण्णा ☆ सौ.ज्योत्स्ना तानवडे  ☆ 

शब्द,सूर हे इथे नाचती

गळ्यात घालून गळा

बघता बघता बहरून येतो

संगीताचा मळा !!

 

बाबूजी अन् आण्णा जणू

बाजू दोन नाण्याच्या

देती रसिका भरभरून ते

ओंजळी दिव्य गाण्याच्या !!

 

बाबूजींचा स्वर मधुरसा

भीडे हृदयांतरी

जणू घंटानाद घुमतसे

गाभारी मंदिरी !!

 

© सौ. ज्योत्स्ना तानवडे

वारजे, पुणे.५८

≈ ब्लॉग संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित ≈

श्री सुहास रघुनाथ पंडित

☆ कवितेचा उत्सव ☆ गदिमा ☆ श्री सुहास रघुनाथ पंडित ☆ 

जन्म नाव: गजानन दिगंबर माडगूळकर

टोपणनाव: गदिमा

तुम्ही लिहीले सहजपणाने शब्दांची काव्ये झाली

तुमच्या नुसत्या करस्पर्शाने लेखणी लीलया स्त्रवली.

 

मऊ मुलायम मधाळ भाषा तुमच्या ओठावरती

खेळविले तुम्ही सहज तियेला शब्द रांगले तुमच्या पुढती.

 

डफ कडकडला शाहिराचा तुमच्या कवनामधुनी

वसंत फुलला काव्यलतेवर खुलली अमृतवाणी.

 

आम्रवनातून मोर नाचले ॠतूमागूनी ऋतू चालले

मानवतेचे बांधून मंदिर जगण्याचे तुम्ही मर्मही कथिले.

 

असीम तुमच्या कर्तृत्वाला सीमित शब्दांची ही पूजा

सर्वांगाने बहरून गेला सिद्धहस्त कुणी इथे न दुजा.

 

रामजानकी गीतांमधूनी रामायण तुम्ही सहज गाईले

प्रतिभेचे तुम्ही बांधून तोरण माय मराठी विश्व सजविले.

 

चित्र : साभार Gajanan Digambar Madgulkar – Wikipedia

©  श्री सुहास रघुनाथ पंडित

सांगली (महाराष्ट्र)

मो – 9421225491

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित  ≈

सुश्री अरूणा मुल्हेरकर

 ☆ कवितेचा उत्सव ☆ महाराष्ट्राचा महाकवी… ☆ सुश्री अरूणा मुल्हेरकर ☆ 

जन्म नाव: गजानन दिगंबर माडगूळकर

टोपणनाव: गदिमा

आहे का कुणी असे?

गदिमा, नाव तुमचे माहीत नसे?

महाराष्ट्राचे तुम्ही वाल्मिकी असती

गीत रामायण अजोड काव्यनिर्मिती…..

 

शेटफळे ही तुमची जन्मभूमी

नि पंचवटी असे कर्मभूमी

ओळख तुमची कवी,पटकथाकार

आणि कधी कधी अभिनय कलाकार…..

 

“एक धागा सुखाचा शंभर धागे दुःखाचे

जरतारी हे वस्र माणसा तुझिया आयुष्याचे”

“पराधीन आहे जगती पुत्र मानवाचा”

कथिती तत्वज्ञान जीवनाचे………….

 

शीघ्र काव्य तुमचे, स्वीकारती आव्हान

“ळ” मुळाक्षरांची गुंफण करून

“घननीळा लडिवाळा, झुलवू नको हिंदोळा”

जन्मास घातले तुम्ही अजरामर भक्तिगान……

 

गदिमा बाबूजी छान जमली जोडी

काव्यरसांत तुमच्या त्यांच्या भावभावनांची गोडी

विजेते तुम्ही साहित्य कला अकादमीचे

पद्मश्री तुम्ही भारतभूचे…………….

 

साहित्यासह घेतले व्रत समाजसेवेचे

होऊनी सभासद महाराष्ट्र विधान परिषदेचे

तुमचा माझा परिचय झाला विधानसभेत

एकोण्णीशेपाासष्ट साली असता मी शासनसेवेत

 

नाही लाभले दीर्घायुष्य तुम्हासी

अवघ्या पंचदश नि आठव्या वर्षी

निरोप दिधला जगाशी

महाराष्ट्राचे महाकवी तुम्ही वंदन चरणाशी….

 

©  सुश्री अरूणा मुल्हेरकर

डेट्राॅईट (मिशिगन) यू.एस्.ए.

≈ ब्लॉग संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित  ≈

सौ. उज्वला सुहास सहस्रबुद्धे

 

☆ कवितेचा उत्सव ☆ श्री  हरी ☆ सौ. उज्वला सुहास सहस्रबुद्धे ☆

शब्द मंजिर्या खुडीत होते,

रामप्रहरी मी तुळशीच्या!

तुळशीपत्रात मज दिसू लागला,

श्रीहरी प्रसन्न पहाटेचा !

 

शिरावरी मोरपीस खुललेले,

स्मीत तयाच्या गालावरी !

तुलसीच्या पावित्र्य बंधनी,

गुंतुनी गेला तो श्रीहरी!

 

बासरी त्याची अखंड वाजे,

अधरावरती स्थान तिचे!

सोबत राधेची ही असता,

‌  एकतानता मला दिसे !

 

सृष्टीच्या खेळास असे

साक्षीदार  तो मनहारी!

माणसाची खळबळ पहाता,

गुढ हास्य त्याच्या मुखावरी!

 

झाडावरती फळे-फुले अन्

आनंदे विहरती पशुपक्षी!

मुक्त स्वच्छंदी बागडताना,

पाहून खुलला तो सुख साक्षी!

 

अवघे जगत ही सारी किमया,

त्याचाच खेळ हा पृथ्वीवरी!

अवकाशातून न्याहाळीत तो,

दूर राहुनी नियंत्रित करी!

 

थांबव आता तुझा खेळ हा,

जाणीव  मानवा होई मनी!

तुझ्याशिवाय हे व्यर्थ असे,

वंदिते तुज मी क्षणोक्षणी!

 

© सौ. उज्वला सुहास सहस्रबुद्धे

≈ ब्लॉग संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित  ≈

☆ कवितेचा उत्सव ☆ तू….मी… ☆ श्री शरद कुलकर्णी☆ 

तू बरसात श्रावणाची ,

पाऊस मी वळीवाचा.

आकाश एक दोघांचे,

का भेद अविष्काराचा.

तू तरु धुंद बहराचा ,

मी वृक्ष पानगळीचा.

समजून घे जरासा,

फरक हा ऋतूंचा .

मी स्वैर शब्दशब्द,

तू नेमकी कविता .

जलप्रपात कोसळणारा मी,

तू नीरव शांत सरिता .

तू झुळुक शीतलगंध,

मी बेधुंद वादळवारा .

तम गहिवरला मी अवघा,

तू स्थिर नभीचा तारा.

 

©  श्री शरद कुलकर्णी

≈ ब्लॉग संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित  ≈

☆  कवितेचा उत्सव ☆ वेळ अशी का जुळून येते? ☆ श्री गौतम कांबळे ☆ 

म्हणत असता सुंदर जगणे वेळ अशी का जुळून  येते

मनी पाहिले स्वप्न देखणे क्षणात सारे पळून जाते

 

कुणाकुणाचे हट्ट सगळे पुरवत जाणे कसे जमावे

चुकून घडता चूक कशाने कष्ट वांझुटे  छळून जाते

 

दगडालाही म्हणे फुटतो पाझर  ओझे पेलत असता

छिन्नीचेही रूप देखणे घावासंगे  गळून जाते

 

ठिणगी पडता संघर्षाची अग्नी भिडतो आकाशाशी

शीतलतेचे रूप चांदणे पौर्णिमेला जळून जाते

 

होत राहते सुधारणाही असता पाळत सहनशीलता

वागताना न तारतम्याने वेळ अंतीम टळून जाते