कवितेचा उत्सव
☆ मिठी ☆ मेहबूब जमादार ☆
आणेन चंद्र म्हणते
तुझे येणे लांबलेले
आणेन दिप म्हणते
धुके धरा लपेटलेले
विरहाचे क्षण कसे
काळजाला छेदलेले
आठवांचे पेव सा-या
भोवताली विखुरलेले
प्रेमात ऊर फुटता
नेत्र अश्रूंनी भारलेले
मोहक क्षण भेटींचे
तुझ्या पथी पसरलेले
तू नसताना कसे
क्षण मनी गोठलेले
पाहू दे सख्या मला
तुझ्या मिठीत गुंफलेले……
*️⃣ मेहबूब जमादार
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे
अशोक भांबुरे जी यांची कविता अभिव्यक्ती # 140 ☆ दुष्काळ नाही ☆
पावसावर झोडण्याचा आळ नाही
पंचनामा सांगतो दुष्काळ नाही
काळ हा नाठाळ आहे एवढा पण
मानले त्याला कधी जंजाळ नाही
गळत आहे छत बदलतो कैकदा मी
पण बदलता येत मज आभाळ नाही
शरद आला घेउनी थंडी अशी की
अग्निला मग शेक म्हणती जाळ नाही
मार्ग स्वर्गाचा मला ठाऊक होता
मी धरेवर शोधला पाताळ नाही
देउनी चकवा ससा निसटून गेला
पारध्याची आज शिजली डाळ नाही
मी मनाचे कोपरेही साफ केले
साचलेला आत आता गाळ नाही
© अशोक श्रीपाद भांबुरे
धनकवडी, पुणे ४११ ०४३.
मो. ८१८००४२५०६, ९८२२८८२०२८
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
श्रीमती अनुराधा फाटक
कवितेचा उत्सव
☆ अधांतरी… ☆ श्रीमती अनुराधा फाटक ☆
मानस सरोवरीच्या हंसा
जा उडून कुठंतरी
मीच आहे अधांतरी
तुला कसा सांभाळू ?
मनीच्या खोपीतल्या सुगरणी
नको बांधू नवे घरटे
नैराश्याचे बोचणारे काटे
तुझ्या घरट्यात अडकतील
अन् घरट्याची नाजूक वीण
विस्कटून विस्कटून जाईल !
लावू नकोस कोकीळे
मन जागविण्या पंचम
आघात सोसून सोसून
थंड पडलयं माझं मन !
या थंडगार मनात
कसे रहातील
हंस, सुगरण, कोकीळ ?
त्यांच्या मनानं घ्यावी भरारी
मनातून माझ्या जावे अंबरी
मला माहीत आहे
मीच आहे अधांतरी !
© श्रीमती अनुराधा फाटक
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
सौ. उज्वला सुहास सहस्रबुद्धे
कवितेचा उत्सव
☆मुक्ता… ! ☆ सौ. उज्वला सुहास सहस्रबुद्धे ☆
(२५ मे रोजी मुक्ताई पुण्यतिथी होती, त्या निमित्ताने केलेली अभंग रचना…)
निवृत्ती, ज्ञानाची,
लाडकी बहीण,
जगली क्षणक्षण,
भावांसाठी !
बालपण गेले,
अकाली प्रौढत्व,
ज्ञानाचे तत्व,
सामावले !
ज्ञानदेव रुसला,
बंद ताटी केली,
मायेची मुक्ताई,
साद घाली !
पोरपण होते
मांडे करू वाटले,
ज्ञानाने चेतवले,
अग्नी रूप!
होती आदिमाया,
तिन्ही भावंडांची,
शिकवण तिची,
नाम्यासही !
मुक्त झाली मुक्ता,
देह बुद्धी गेली ,
अमर राहिली ,
विठ्ठल कृपेत !
© सौ. उज्वला सुहास सहस्रबुद्धे
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
सुश्री प्रेमा माधव कुलकर्णी
वाचताना वेचलेले
☆ गीतांजली भावार्थ …भाग 13 ☆ प्रस्तुति – सुश्री प्रेमा माधव कुलकर्णी ☆
[२०]
कमळ उमललं, तेव्हा
माझं मन वाऱ्यावर नव्हतं
त्याच्या उमलण्याची जाणीवच
मला तेव्हा नव्हती
माझी परडी रिकामी होती,
माझं दुर्लक्ष झालं होतं
आता स्वप्नातून जागा झाल्यावर
दु: खाणं सावट माझ्यावर पसरलं.
दक्षिणेकडून वाहणाऱ्या वाऱ्याचा
मधुर सुगंध मला जाणवू लागला.
पूर्णत्वाचा ध्यास घेऊन
वसंताचा अस्पष्ट, आतुर गंध
माझ्या काळजात ठेवून गेला
तो गंध माझ्या इतका जवळ होता,
त्याचा परिपूर्ण गोडवा
माझ्या ह्रदयात उमलला होता.
मराठी अनुवाद – गीतांजली (भावार्थ) – माधव नारायण कुलकर्णी
मूळ रचना– महाकवी मा. रवींद्रनाथ टागोर
प्रस्तुती– प्रेमा माधव कुलकर्णी
कोल्हापूर
7387678883
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
श्री हरिश्चंद्र कोठावदे
कवितेचा उत्सव
☆ स्वीकारा वा नाकारा मज… ☆ श्री हरिश्चंद्र कोठावदे ☆
{वृत्त: पादाकुलक}
स्वीकारा वा नाकारा मज
मलंग मी तर चंचल वारा
तुमच्या संगे तुमची नगरी
माझ्या संगे माझा तारा !
खुशाल वगळा वस्तीमधुनी
दिशादिशांचा मज परवाना
दरबारी मी चराचराचा
ऋतूऋतूंचा मज नजराणा!
एक विश्व मी माझ्यामधले
त्या विश्वाचा मी तर स्वामी
अवघे गोकुळ अंकित तुमच्या
कान्हा वेणू माझ्या धामी !
रोज कालच्या क्षितिजावरती
पुन्हा नव्याने उदया येतो
प्राणांची झटकून काजळी
ज्योतिर्मय मी अजून होतो !
खळखळ माझी वाहत वाहत
अथांग आता होऊ पाहे
गाज माझिया मौनाचीही
पार तटांच्या जाऊ पाहे !
कधितरि माझा अलखनिरंजन
घुमेल तुमच्या अधिराज्यातुन
होइल जागा उरि तुमच्याही
सूर आतला एक विलक्षण !
© श्री हरिश्चंद्र कोठावदे
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
श्री रवींद्र सोनावणी
कवितेचा उत्सव
☆ पारीजात… ☆ श्री रवींद्र सोनावणी ☆
आज अचानक, मनात फुलला, वृक्ष पारीजात,
गुपित कानी सांगून जाता, सुगंधित वात ||धृ.||
तृषार्त या धरणीवर पडता, पाऊल मेंदीचे,
मनात माझ्या मळे उमलले, ते निशिगंधाचे,
कसा पोहचला? कळले नाही, ताऱ्यांनाही हात ||१||
काळे काळे खडक प्रसवले, निर्झर मोत्यांचे,
निनादले कानांशी अवचित, कुजन सरीतेचे,
गंधर्वाचे थवे उतरले, प्रणयगीत गात ||२||
आज उराशी घट्ट बिलगले, ते स्वप्नांचे ससे,
माध्यांनीला चंद्र नभीचा, मन पंखावर बसे,
सलज्ज वदना अहा! प्रगटली, संध्या ऋतुस्नात ||३||
© श्री रवींद्र सोनावणी
निवास : G03, भूमिक दर्शन, गणेश मंदिर रोड, उमिया काॅम्पलेक्स, टिटवाळा पूर्व – ४२१६०५
मो. क्र.८८५०४६२९९३
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
डॉ.सोनिया कस्तुरे
मनमंजुषेतून
☆ तुझं संरक्षण..! ☆ डॉ.सोनिया कस्तुरे ☆
तिच्यावर अत्याचार होतो
तिच्यावर बलात्कार होतो
ती मारली जाते
जिवंत जाळली आहे
कुणी मोठी सभा घेत नाही
माणसं गोळा करुन आणत नाही
कुणी “राज” येत नाही
ना “राणा” धावत नाही
मुके होतात सगळे
पुरोगामी म्हणवणारे
चळवळीला वाहून घेतल्याचं सांगणारे
विकृतीला ना धडा शिकविला जातो
ना हद्दपार केले जाते
अनेक इथल्या अरुणा शानभाग !
लोक पेटत नाहीत
जाब विचारत नाहीत
देशातील लेकीसाठी
“नवनीत” काही घडत नाही.
भोंग्यासम लेकींचा आक्रोश होतो
कोणालाही हनुमान कधी वाचवत नाही..
कुठे प्रकाश दिसत नाही..
कुणाला काही आठवले असे नाही
हे कळावं तुला, मला, सगळ्यांना
तुझं संरक्षण तुझी जबाबदारी..
तूच हो ढाल आता
तुच तुझी तलवार हो
तुझं संरक्षण तुझी जबाबदारी
मतदाना वेळी हे विसरु नको
तुझं संरक्षण तुझी जबाबदारी—-
© डॉ.सोनिया कस्तुरे
विश्रामबाग, जि. सांगली
भ्रमणध्वनी:- 9326818354
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
सुश्री नीलांबरी शिर्के
चित्रकाव्य
☆ 
आई झाली स्वतः च नाव… ☆ सुश्री नीलांबरी शिर्के ☆
☆
पैलतीरावर जाण्यासाठी
आई झाली स्वतः च नाव
आजुबाजुला अथांग पाणी
दूर तिथे वसतिचा गाव
☆
पोटची पिले पाठीवरती
मदार वल्हे पायावरती
मातेवरच्या विश्वासावर
पिल्ले निवांत पाठीवरती
☆
पक्षांमधला क्षण हा सुंदर
मात्रुभावनेचा जागर
जलाशयातील प्रतिबिंबाने
सौंदर्याची चढवी झालर
☆
🦆दिवसभराच्या शुभेच्छा🦜
चित्र साभार – सुश्री नीलांबरी शिर्के
© सुश्री नीलांबरी शिर्के
श्रीशैल चौगुले
कवितेचा उत्सव
☆ प्रणवरहस्य !… ☆ श्रीशैल चौगुले ☆
पायाखालची जमीन सरता
आभाळाची आस ऊरते
दिशांचे वार्यातले घरटे
जळी श्वास कुस तरते.
क्षितीजाची काया खण-खंबीर
ब्रम्हांडाचे ध्यास धरते
वज्रातून तप्त लहरी
प्रणव तेज प्रखरते.
समुद्राची माया वाहे अनंत
शीतल शशीत भरते
अन् शलाका होता डोळे
तिमीराचे भय सरते.
© श्रीशैल चौगुले
९६७३०१२०९०
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
