मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ हे शब्द अंतरीचे # 88 ☆ शापित गंधर्व… ☆ महंत कवी राज शास्त्री ☆

महंत कवी राज शास्त्री

?  हे शब्द अंतरीचे # 88 ? 

☆ शापित गंधर्व.… ☆

काटा पायात रुततो

तरी तसाच राहतो

कुटुंब पोसण्या बाप

अजन्म हो लढतो…०१

 

काट्याचे कुरूप जाहले

बापाचा पाय तो सडला

रुतणाऱ्या काट्याने

पिच्छा नाहीच सोडला…०२

 

एक वेळ अशी येते

पायच तोडल्या जातो

उभ्या आयुष्याचा तेव्हा

स्तंभ सहज ढासळतो…०३

 

तरी हा पोशिंदा बाप

लढत पडत राहतो

त्याच्या रक्तात कधी

दुजा भावच नसतो…०४

 

पूर्ण आयुष्य बापाने

डोई भार वाहिला

कुटुंबास पोसण्या

दिस-वार ना पहिला…०५

 

ना रडला कधी बाप

ना कधी व्यथा मांडल्या

मोकळे आयुष्य जगतांना

कळा भुकेच्या सोसल्या…०६

 

असा बाप तुमचा आमचा

अहोरात्र झुंजला गांजला

का कुणास ठाऊक मात्र

बाप शापित गंधर्व का ठरला…०६

© कवी म.मुकुंदराज शास्त्री उपाख्य कवी राज शास्त्री

श्री पंचकृष्ण आश्रम चिंचभुवन, वर्धा रोड नागपूर – 440005

मोबाईल ~9405403117, ~8390345500

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – वाचताना वेचलेले ☆ गीतांजली भावार्थ … भाग 19 ☆ प्रस्तुति – सुश्री प्रेमा माधव कुलकर्णी ☆

सुश्री प्रेमा माधव कुलकर्णी

? वाचताना वेचलेले ?

☆ गीतांजली भावार्थ …भाग 19 ☆ प्रस्तुति – सुश्री प्रेमा माधव कुलकर्णी ☆

२६.

       तो आला, माझ्या शेजारी बसला,

       पण मला जाग आली नाही.

 

       मी अभागी मला कसली

       शापमय निद्रा लागली.

 

      शांत रात्री तो आला.

     त्याच्या हाती वीणा होती.

     त्या वीणेच्या संगीताने,

     माझी स्वप्नं नादमय झाली.

 

    अरेरे! माझ्या रात्री अशा वाया का गेल्या?

 

      त्याचे श्वास माझ्या निद्रेला स्पर्श करतात,

     पण मला त्याचे दर्शन होत नाही.

मराठी अनुवाद – गीतांजली (भावार्थ) – माधव नारायण कुलकर्णी

मूळ रचना– महाकवी मा. रवींद्रनाथ टागोर

प्रस्तुती– प्रेमा माधव कुलकर्णी

कोल्हापूर

7387678883

[email protected]

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – चित्रकाव्य ☆ – चंद्रभागा – ☆ सुश्री नीलांबरी शिर्के ☆

सुश्री नीलांबरी शिर्के 

?️?  चित्रकाव्य  ?️?

 ? – ना निगराणी,नाही पाणी –  ? ☆ सुश्री नीलांबरी शिर्के 

अष्टमीचा चंद्र नभी

शोभा आणीतसे नभा

तशी तु ग चंद्रभागा

पंढरीची जणू गंगा—-

तुझ्या पावन स्नानाने

वारकरी   प्रफुल्लित

विठ्ठल विठ्ठल म्हणत

जाती  विठू मंदिरात—-

 माऊलीच्या पायी डोई

 होई सार्थक  जन्माचे

 वाळवंटी  फडकती

 झेंडे वारकरी स्वमानाचे—–

 चंद्रभागा होई तृप्त

 वारकऱ्यांच्या भेटीने

 तिचे अंगण भरले

 विठू भक्तांच्या दाटीने—–

  

दाटीतून घुमतसे 

  साऱ्या संतांचाही घोष

  विठु ,ज्ञाना, तुका नामा

  तिला दिसे आसपास

  त्याच्या नाम दर्शनाने

  होय तीज समाधान

  मैलोनमैल वहायाचे

  क्षणी विसरते श्रम—–

© सुश्री नीलांबरी शिर्के

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ वंदु विठुचे चरण… ☆ सुश्री गायत्री हेर्लेकर ☆

सुश्री गायत्री हेर्लेकर

? कवितेचा उत्सव ? 

☆ वंदु विठुचे चरण ☆ सुश्री गायत्री हेर्लेकर ☆

         मना लागलीसे आस,

         पांडुरंगा तुझा ध्यास ||१||

 

        कानी घुमतसे सुर,

        “विठु माऊली” गजर ||२||

 

         डोळा दिसतसे वारी,

         ज्ञाना-तुक्याची हो स्वारी ||

 

         झुले पताका भगवी,

         डोई तुळस हिरवी ||४||

 

         गावोगावच्या अंगणी,

         वारु नाचतो रिंगणी ||५||

 

         टाळ-चिपळ्या घ्या करी,

         आली पंढरी पंढरी ||६||

 

         भुलोकीच्या या वैकुंठी,

         संतजन गळाभेटी ||७||

 

        पूर्वसंचित भक्तीचे

        दर्शनासी या जन्मीचे ||८||

 

        सदा हरीचे स्मरण ,

        वंदु विठुचे चरण ||९||

©  सुश्री गायत्री हेर्लेकर

201, अवनीश अपार्टमेंट, कोथरुड, पुणे.

दुरध्वनी – 9403862565

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – वाचताना वेचलेले ☆ फुले ☆ प्रस्तुती – सुश्री स्नेहलता गाडगीळ☆

सुश्री स्नेहलता दिगंबर गाडगीळ

?  वाचताना वेचलेले  ? 

☆ फुले ☆ प्रस्तुती – सुश्री स्नेहलता गाडगीळ ☆

किती छान लिहिले आहे फुलांविषयी—

फुले माळावी मोगर्‍याची

फुले वेचावी परिजातकाची

फुले जपावी फुले जपावी बकुळीची

फुले दरवळावी चाफ्याची

फुले खुलावी गुलाबाची

फुले वहावी अनंताची

फुले बहरावी बहाव्याची

फुले घमघमावी रातराणीची

फुले फुलावी कमळाची

फुले रंगावी जास्वंदाची

फुले झुलावी मधुमालतीची

फुले भरावी केळ्याची

फुले मोहरावी आंब्याची

फुले ओघळावी बुट्ट्याची

फुले दिखावी बोगनवेलीची

फुले स्मरावी बाभळीची

फुले लाघवी अबोलीची

फुले निगर्वी गोकर्णीची

फुले उधळावी झेंडूची

फुले तोलावी केशराची

फुले उमलावी ब्रम्हकमळाची

फुले निरखावी कृष्णकमळाची !

संग्राहिका : स्नेहलता गाडगीळ

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – चित्रकाव्य ☆ – निसर्ग… –   ☆ श्री सुहास रघुनाथ पंडित ☆

श्री सुहास रघुनाथ पंडित

?️?  चित्रकाव्य  ?️?

 ? – निसर्ग… –  ? ☆ श्री सुहास रघुनाथ पंडित

डोळे उघडून बघा जरा

निसर्ग काय सांगतो आहे

लहान मोठ्या गोष्टीतून

खूप काही शिकवतो आहे.

हात पाय खुशाल तोडा

सोलून  काढा कणाही

मूळ,माती यांचे नाते

विसरू नका जराही.

मारणा-याने मारत जावे

झेलणा-याने झेलत जावे

तोडणा-याने तोडत जावे

फुलणा-याने फुलत जावे.

चित्र साभार – सुहास रघुनाथ पंडित

© सुहास रघुनाथ पंडित

सांगली 

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ कुंभाराचे घडे… ☆ सुश्री अरूणा मुल्हेरकर☆

सुश्री अरूणा मुल्हेरकर

? कवितेचा उत्सव ?

☆ कुंभाराचे घडे… ☆ सुश्री अरूणा मुल्हेरकर ☆ 

एक नियंता कसा घडवितो

अनेकरंगी सृष्टीला

कुंभारच तो घडे बनवितो

आकार देतसे मनुजाला…..

 

प्रत्येकाचे रूप वेगळे

दैव तयांचे किती आगळे

काट्यातुनी या गुलाब फुलले

पंकामधुनी कमळ उगवले…..

 

कोणी मानिती सुखी स्वतःला

दुःखात बुडाले कितीतरी

सुखदुःखाचे गणित कसे हे

सोडवितो का कुणीतरी…..

 

आज पौर्णिमा सुखद नि शीतल

अवस उद्याची काळोखीणू

कालचक्र हे अविरत फिरते

हेच सत्य सदा ओळखी…..

 

मकरंद सेवतो कमलभृंग तो

दर्दूराला चिखल प्रिय भारी

कोणी टिपतो क्षण सौख्याचे

कोणी गर्तेत डुबक्या मारी…..

 

रंग भरावे ज्यांनी त्यांनी

असीम आहे आकाश

मेघ दाटती काळेकुट्ट

कुणा दिसे उजळता प्रकाश…..

 

पक्षी होऊन स्वैर उडावे

फुलपाखरासम विहरावे

जीवन आहे नितांत सुंदर

मधुकण त्यातील वेचीत जावे…..

©  सुश्री अरूणा मुल्हेरकर

२७/०६/२०२२

डेट्राॅईट (मिशिगन) यू.एस्.ए.

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ पंढरीची वारी… ☆ सुश्री दीप्ती कुलकर्णी ☆

सुश्री दीप्ती कुलकर्णी

? कवितेचा उत्सव ? 

☆ पंढरीची वारी… ☆ सुश्री दीप्ती कुलकर्णी☆

वारी चालली हो

चंद्रभागे तीरी

एकमुखे गाती हो

नाम जप हरी।।१।।

       शोभतसे भाळी

       चंदनाची उटी

       तुळसीमाळा गळी

       कर ते हो कटी।।२।।

वैष्णवांच्या गजरी

दुमदुमे पंढरी

पायी चाले वारी

विठाईचे द्वारी।।3।।

       वैष्णवांची भक्ती

       विठुराजा प्रती

       नाम हीच शक्ती

       लाख मुखे गाती।।४।।

सावळी विठाई

गुण गावे किती

मूर्ती साजरी ती

भक्त साठविती।।५।।

© सुश्री दीप्ति कुलकर्णी

कोल्हापूर

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ रंजना जी यांचे साहित्य # 110 – पायवाट ☆ श्रीमती रंजना मधुकरराव लसणे ☆

श्रीमती रंजना मधुकरराव लसणे 

? कवितेचा उत्सव ?

☆ रंजना जी यांचे साहित्य # 110 – पायवाट

धुंद पहाटेच्या वेळी

पायवाट ही जागली।

लाल केशरी रंगानी

काया हिची तेजाळली।

 

चकाकती पानोपानी

दवबिंद मोत्यावानी।

मुग्ध गंध उधळण

केली प्राजक्त फुलांनी।

 

ताल धरून चालती

सर्जा राजाची ही जोडी।

घुंगराच्या नादासवे

बळीराजा तान छेडी।

 

कळपाने गाई गुरे

कशी डौलात निघाली।

खोडकर गोपालाची

शीळ रानात निमाली

 

रोजचीच पायवाट

पुन्हा नटली नव्याने।

जणूकात टाकलेली

चाले नागीन तोऱ्याने।

©  रंजना मधुकर लसणे

आखाडा बाळापूर, जिल्हा हिंगोली

9960128105

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ पांडुरंग भेटीचा गं किती वियोग साहिला… ☆ सौ.मंजुषा आफळे

सौ.मंजुषा आफळे

? कवितेचा उत्सव ?

☆ पांडुरंग भेटीचा गं किती वियोग साहिला… ☆ सौ. मंजुषा आफळे ☆

कालचा त्या वादळात

संसार किती लोपले

हळहळे भक्तजन

उन्मळले वृक्ष ओले

पांडुरंग भेटीचा गं

किती  वियोग साहिला

अंतरी, इथे- तिथेच

असता किती शोधला

 

मानवाचा हट्ट सारा

बाधा निसर्गचक्रात

आवडे ना प्रभू तुला

ध्यानस्थ तू एकांतात

पांडुरंग भेटीचा गं

किती वियोग साहिला

अंतरी, इथे- तिथेच

असता किती शोधला

 

जिवाणू तो विषाणू तो

धन्वंतरी तोच आहे

विसर पडला कसा

सर्वत्र तूच तू आहे

पांडुरंग भेटीचा गं

किती वियोग साहिला

अंतरी, इथे- तिथेच

असता किती शोधला

 

विठू तो लेकुरवाळा

भक्त रक्षिण्या गुंतला

थोपवी वादळ वारा

तेणे वाढ वेळ झाला

पांडुरंग भेटीचा गं

किती वियोग साहिला

अंतरी, इथे- तिथेच

असता किती शोधला

 

व्याकुळता संपवली

वारकरी तो धावला

उच्च स्वरे पंढरीत

जयघोष निनादला

पांडुरंग भेटीचा गं

किती वियोग साहिला

अंतरी, इथे- तिथेच

असता किती शोधला.

© सौ.मंजुषा सुधीर आफळे

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares