श्री हरिश्चंद्र कोठावदे

? कवितेचा उत्सव ?

☆ कैवल्य… ☆ श्री हरिश्चंद्र कोठावदे ☆ 

(वृत्त : समुदितमदना) – (मात्रा १६+११)

     कधीकाळचे विझलेले ते

          गगन उजळती दीप

    अथांगातुनी आले वरती

          ते सोन्याचे द्वीप !

 

     दिनरात्रीचे सुखदुःखाचे

          द्वैतचि सारे सरे

     आर्त दिशांचे केवळ नयनी

          करुणामय पाझरे !

 

     दाहमुक्तिच्या पंथी वणवे

          शीत समीरण वनी

     येत परतुनी प्राणपाखरे

          शोधित घरटी जुनी !

 

     कणकण उजळे दिव्य दीप्तिने

          तिमिर युगांचा सरे

     प्राणामधुनी झुळझुळती गा

          नक्षत्रांचे झरे !……

 

     क्षण दीप्तीचा क्षण तृप्तीचा

          आता कसली खंत

     दर्शनव्याकुळ भक्ता दर्शन

          अवचित दे भगवंत !

 

     हाकेसरशी दिगंत एका

          स्वर्ग धरेवर झुके

     ह्रदयनंदनी गर्द निरामय

          कैवल्याचे धुके !

© श्री हरिश्चंद्र कोठावदे

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

image_print
0 0 votes
Article Rating

Please share your Post !

Shares
Subscribe
Notify of
guest

0 Comments
Inline Feedbacks
View all comments