श्री सुहास सोहोनी
कवितेचा उत्सव
☆ भक्तीरचना ☆ श्री सुहास सोहोनी ☆
भक्तीरचना : पंढरी माझ्या ह्रदयी ग
??
पंढरिचे चैतन्य लुटोनी
अगणित झाले पावन ग ।
रिक्तहस्त मी माझ्यासाठी
विठ्ठल उरला नाही ग ॥
?
अंश अंश नेला सर्वांनी
स्तिमित जाणिवा झाल्या ग ।
बधीर मानस उरले केवळ
विठ्ठल कोठे गेला ग ॥
?
तुळशीहारे कंठ पळविला
तुकया मस्तक घेई ग ।
हस्त कटीवर विसावलेले
डोंगा चोखा नेई ग ॥
?
नेत्र गवसले ज्ञानीयासी
ज्ञानचक्षु ते झाले ग ।
गोरोबाच्या संगे गेला
होउनि वेडा कुम्हार ग ॥
?
पायरिचा पाषाण मज हवा
नाम्या हटून बसला ग ।
नामाचा व्यवहार करोनी
धन्य नरहरी झाला ग ॥
?
सहज लाभता माळपदक तिज
जनी हासली गाली ग ।
आळ चोरिचा खोटा स्मरता
अश्रु दाटला नेत्री ग ॥
?
दामाजीने हरिनामाची
कोठी उघडी केली ग ।
युगायुगांची उभी पाउले
पुंडलिकाघरी गेली ग ॥
?
मळा भक्तिचा जाइ सावता
घेउन अपुल्या गांवी ग ।
उरला विठ्ठल लुटण्या जमला
वारकर्‍यांचा मेळा ग ॥
?????
तिळातिळाने विरघळणारा
विठ्ठल मी देखिला ग ।
बांध फुटोनी वाहु लागल्या
नयनांमधुनी सरिता ग ॥
?
एकटीच मी राउळि बसले
बाकी शून्य पसारा ग ।
बघवे ना गाभारा पोकळ
थकले डोळे मिटले ग ॥
?
जाणिव नेणिव बोथट झाली
भानच नुरले कसले ग ।
अंतर्यामी सूर उमटला
मनोमनी आकळला ग ॥
?
सूर बोलला घेई समजुन
कशी बावरी झालिस ग ।
चराचरी मी भरुन राहिलो
लुप्त कसा मी होइन ग ॥
?
ज्याने त्याने नेला विठ्ठल
दशांगुळे तरि राही ग ।
डोकावुनिया हृदयि आपुल्या
अनुभुति त्याची घेई ग ॥
?
सहजपणाने स्वहृदयांतरि
प्रथमच मी देखिले ग ।
सहस्र रश्मी तेजाळुनिया
डोळे माझे दिपले ग ॥
?
हळू हळू साकार होउनी
विठ्ठलाकृती सजली ग ।
आश्चर्याला सीमा नाही
वैष्णव जमले भवती ग ॥
?
चंद्रभागेचा कांठ होउनी
हृदयकमल मम फुलले ग ।
दिंड पताका गर्दी उसळे
अबिर गुलाला उधळति ग ॥
?
संत वारकरि हासत नाचत
नृत्य कीर्तनी रमले ग ।
त्यांच्या संगे विठू सावळा
भान हरपुनी नाचे ग ॥
?
दर्शन घडले विठुरायाचे
आस मनीची फिटली ग ।
अंतरिचा संवाद संपला
भान जगाचे आले ग ॥
?
माझे होते माझ्यापाशी
परी ठाउके नव्हते ग ।
आता उमगे वसली आहे
पंढरि माझ्या हृदयी ग ॥
पंढरि माझ्या हृदयी ग ॥
पंढरि माझ्या हृदयी ग ॥
© श्री सुहास सोहोनी
रत्नागिरी
≈संपादक–श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈
