वाचताना वेचलेले 
☆ ☆ यम सुद्धा परत गेला — ☆ प्रस्तुती – सुश्री प्रभा हर्षे ☆
गुरूजींना न्यायला आलेला यम सुध्दा परत गेला…!!
काल आमच्या शाळेत वेगळंच प्रकरण घडलं,
गुरुजींना न्यायला देवानं यमाला अर्जंट धाडलं.
न विचारताच यम घुसला डायरेक्ट गुरुजींच्या वर्गात,
चला गुरुजी आपल्याला जायचं आहे स्वर्गात.
एका मिनीटात तुम्हाला येणार आहे अटॅक,
तुमचा जीव माझ्या मुठीत येईल मग फटॅक.
यमाचं बोलणं ऐकून गुरुजी लागले रडू,
खूप दिवसांनी घेतलाय रे यमा हाती खडू.
कोरोनाने पोरांची शाळा होती बंद,
आजच्या दिवस घेऊ दे त्यांना शिकण्याचा आनंद.
फक्त एक कविता दाखवतो त्यांना गाऊन,
मग जा खुशाल तू माझे प्राण घेऊन.
ठीक आहे म्हणत यम वर्गाबाहेर बसला,
गुरुजींचा डान्स पाहून तोही फार हसला.
यमालाही आठवलं त्याचं बालपण,
दाटून आला गळा त्याचा, गहिवरलं मन.
आजच्या दिवस एक्स्ट्राचा घ्या म्हणला जगून,
उद्या येतो म्हणत यम गेला आल्या पावली निघून.
दुसऱ्या दिवशी सकाळीच यम झाला हजर,
गुरुजींचीही पडली त्याच्यावरती नजर.
काहीही म्हण यमा अर्जंट आहे काम,
केंद्रावर जाऊन येतो तोवर जरा थांब.
सर्वेक्षणाची फाईल साहेबांस येतो देऊन,
किरकोळ रजेचा अर्जही येतो जरा ठेवून.
करायच्या आहेत अजून तांदळाच्या प्रती,
पोरांचीही काढायची आहेत बँकेमधे खाती.
आकारिकचं काम पण घेतलंय काल हाती,
डोक्यामध्ये नुसती गणगण, काय आणि किती?
शेवटचे हे आठ दिवस थांब यमा मित्रा,
तोवर माझ्या मिटवतो भानगडी ह्या सतरा.
शेवटची ही संधी गुरुजी आज नक्की देईन,
पुढच्या सोमवारी प्राण घ्यायला मी पुन्हा येईन.
गुरुजींच्या डोक्याला आलं कुटुंबाचं टेन्शन,
आपण गेलो तर काय होईल? आपल्याला नाही पेन्शन.
म्हणता म्हणता उगवला शेवटचा तो सोमवार,
शाळेकडे गुरुजी झाले स्कूटरवरती स्वार.
तेवढ्यात गुरुजींच्या आलं काहीतरी ध्यानात,
गुरुजी थेट घुसले एका कपड्याच्या दुकानात.
यम म्हणाला, गुरुजी आज इकडं कसं काय?
तेवढ्यात गुरुजींनी धरले यमाचे ते पाय.
गणवेषाचं तेवढं लावू दे आज मार्गी,
आजचा दिवस थांब, उद्या जाऊ आपण स्वर्गी.
काय राव गुरुजी तुम्ही रोजच आहे बिझी,
तुमच्या अशा वागण्यानं ड्युटी धोक्यात येईल ना माझी.
आजच्या दिवस यमा, घे रे गड्या समजून,
किर्द दुरुस्ती, दाखल्याचेही काम आहे पडून.
उदयापासून सुरु आहे CO साहेबांचा दौरा,
कामाभोवती फिरतोय बघ गुरुजी नावाचा भोवरा.
परवापासून खेळायची आहे टॅगची पण इनिंग,
पुढच्या आठवड्यात घ्यायचं आहे गणित पेटीचं ट्रेनिंग.
नंतर करायची आहे स्कॉलरशिपची तयारी,
लसीकरणाचीही पार पाडायची आहे जबाबदारी.
पोरांच्या परीक्षा, मग तपासायचे पेपर,
नवोदय मधे पोरं करायची आहेत टॉपर.
कामाच्या हया ताणाची डोक्यात झालीय भेळ,
आमच्याकडं नाही यमा मरायलाही वेळ..
खूप वाटतं फुलवावा ज्ञानाचा हा मळा,
कांदा मुळा भाजी आमची, खडू आणि फळा.
पोरांमधे जीव ओतून करतो आम्ही काम,
त्यांच्यामधेच दिसतो रहीम, त्यांच्यामधेच राम.
फुकट पगार म्हणणार्‍यांची वाटते भारी कीव,
हरकत नाही, आज माझा घेऊन टाक जीव.
यमाला आलं गलबलून सारं काही ऐकून,
तुम्हाला न्यायला गुरुजी आता येणार नाही चुकून.
वाटेल तेव्हा या गुरुजी उघडेन स्वर्गाचं दार,
सुंदर करा भारत आणि पोरं करा हुशार.
टाटा बाय बाय करत करत यम गेला निघून,
परत येण्याआधी तो घ्या ना छान जगून.
जगणं मरणं म्हणजे नाही काही वेगळं,
नरक आणि स्वर्ग इथंच आहे सगळं.
कामाशी काम करून घडवा नवा भारत,
कामाशिवाय इथं कुणी अमर नाही ठरत…!
— समस्त शिक्षक वर्गाला सविनय समर्पित —
संग्राहिका – सुश्री प्रभा हर्षे
पुणे
भ्रमणध्वनी:- 9860006595
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
