मराठी साहित्य – मराठी कविता ☆ कवितेच्या प्रदेशात # 131 ☆ निवांत क्षण… ☆ सुश्री प्रभा सोनवणे ☆

सुश्री प्रभा सोनवणे

☆ निवांत क्षण… ☆

(वृत्त- पृथ्वी)

कसे उमलणे फुलास कळते नसे आरसा

कुणा समजले तुरूंग बनली कशी नर्मदा

तुला जमतसे स्वतःत रमणे सदासर्वदा

फुले बहरती तशीच सुकती असा जीव हा

मला  समजले तुला उमगले  तरी दूर का

तुझे परतणे असे  बहरणे नसे हा गुन्हा

असेच जगणे निखालसपणे मिळे ना पुन्हा

कशात असते कुणास मिळते इथे शांतता

परी बरसते उगा तरसते मनी भावना

सदैव करते तुझ्याच करिता अशी प्रार्थना

तुलाच सगळी सुखे अन मला मिळो आर्तता

 जगात असते असेच गहिरे अथांगा परी

मनी विलसते तिथेच फुलते  जपावे तरी

नसे कळत का तुला चिमुकल्या मनाची व्यथा

मिळेल जर ना निवांत क्षण तो हवा एकदा

© प्रभा सोनवणे

संपर्क – “सोनवणे हाऊस”, ३४८ सोमवार पेठ, पंधरा ऑगस्ट चौक, विश्वेश्वर बँकेसमोर, पुणे 411011