सौ. जयश्री पाटील
कवितेच्या उत्सव
☆ पाऊस… ☆ सौ. जयश्री पाटील ☆
☆
पावसाचे थेंब जेव्हा कोसळाया लागले
आसवांचे थेंब तेव्हा गुणगुणाया लागले
*
रान माझे कोरडे भेगाळली होती धरा
सोसलेले जीव सारे तग धराया लागले
*
सोडली होतीच आशा माजला काहूर तो
पाहता पाऊस तो डोळे रडाया लागले
*
पावसाने जीव माझा शांत झाला केवढा
पेरलेले शेत माझे अंकुराया लागले
*
सावकारी पाश माझ्या भोवती होता असा
काय सांगू पावसा कोडे सुटाया लागले
☆
© सौ. जयश्री पाटील
विजयनगर.सांगली.
मो.नं.:-8275592044
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
