श्रीशैल चौगुले

? कवितेचा उत्सव ?

☆ युगसाक्षी… ☆ श्रीशैल चौगुले ☆

(एकाक्षरी यमक.)

थांबूनी घे विसावा मना क्षणभरी

सावली इथे वृक्षाखाली उन जरी.

सहारा माणसा ओळखून घे तरी

थकवा निभावून नेती ही वल्लरी.

बघ सळसळ पाने धैर्य पांघरी

दुपार नत् रणरणती उदरी.

फडफड पंखांची घरट्यात परि

चाहुल पिलांना मानवी वाटे बरी.

सोबतीस क्वचित वार्याची झुंबरी

मनतृप्त सुख क्षणी डोले अंबरी.

बीज अंकुरले शाखेत भरजरी

माणसा तु प्रेम करशी निसर्गावरी.

पांग फेडिल युगायुगांची साक्ष खरी

थांबून घे विसावा मग चाल ती दुरी.

© श्रीशैल चौगुले

मो. ९६७३०१२०९०.

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

image_print
0 0 votes
Article Rating

Please share your Post !

Shares
Subscribe
Notify of
guest

0 Comments
Inline Feedbacks
View all comments