सुश्री मंजुषा सुनीत मुळे

? कवितेचा उत्सव ?

☆ “आषाढ मेघा…” ☆  सुश्री मंजुषा सुनीत मुळे  ☆

बेधुंद बेगुमान कोसळण्यासाठीच थबकलेल्या आषाढमेघा …. 

ये ना रे —- ये,

तुला पाहून मनात दाटलेले भावघनही

तसेच आतुरलेत कोसळायला —–

 

तुझी चाहूल देत भीजपाऊस आल्यापासूनच

क्षितिजाशी ओठंगून तुझी वाट पहाते आहे ….

ही व्याकूळ धरती —–

 

अंधाराला उजेडाचे कोंब फुटावे तसे

मातीच्या गर्भातून उजळू पहाणारे नवचैतन्याचे अंकूर ….

कधीचे खोळंबळेत .. फक्त तुझ्यासाठीच —–

 

वैशाख वणव्यात होरपळलेली , कोमेजलेली सृष्टी

तगमगते आहे दिवस-रात्र ….

तू संजीवनी होऊन येशील म्हणून —–

 

आकाशाला अन स्वतःलाही विसरून धुंवाधार बरसतांना

मनामनातून हवीहवीशी आग जागवशील म्हणून ….

किती मनं आसावली आहेत तुझ्यासाठी —–

 

             ध्यानात ठेव पण इतकेच —-

                कधी उतू नकोस मातू नकोस —-

                  चढूनही जाऊ नकोस फारसा —-

                    कारण – पडशील तेव्हा तुलाही कळणार नाहीये —-

     तू कसा पडलास ते ——-.

©  सुश्री मंजुषा सुनीत मुळे

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

image_print
0 0 votes
Article Rating

Please share your Post !

Shares
Subscribe
Notify of
guest

0 Comments
Inline Feedbacks
View all comments