मानस के मोती

☆ ॥ मानस में सूक्तियां – भाग – 2 ॥ – प्रो. चित्र भूषण श्रीवास्तव ‘विदग्ध’☆

अयोध्याकाण्ड

जो गुरु चरण रेनु सिर धरहीं ते जनु सकल विभव बस करहीं।

चारि पदारथ कर तल ताके, प्रिय पितु-मात प्राण सम जाके।

काह न पावक जारि सके, का न समुद्र समाय।

का न करे अबला प्रबल, केहि जग काल न खाय।

गुरु पितु मातु बंधु सुर साई, सेवअहिं सकल प्राण की नाई।

काहु न कोऊ सुख-दुखकर दाता, निज कृत करम भोग सब भ्राता।

धरमु न दूसर सत्य समाना, आगम निगम पुरान बखाना।

बिनु रघुपति पद पदुमपरागा, मोहि केऊ सपनेहु सुखद न लागा।

रामहि केवल प्रेम पियारा, जान लेऊ जो जाननि हारा।

अरथ न धरम न काम रुचि गति न चहऊ निरबान।

जनम-जनम रति रामपद यह बरदानु न आन॥

मुखिया मुख सो चाहिये, खानपान महुं एक।

पालई पोषइ सकल अंग, तुलसी सहित विवेक॥

© प्रो. चित्र भूषण श्रीवास्तव ‘विदग्ध’   

A १, विद्युत मण्डल कालोनी, रामपुर, जबलपुर. म.प्र. भारत पिन ४८२००८

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडल (हिन्दी) – श्री विवेक रंजन श्रीवास्तव ‘विनम्र’/श्री जय प्रकाश पाण्डेय ≈

image_print
0 0 votes
Article Rating

Please share your Post !

Shares
Subscribe
Notify of
guest

0 Comments
Inline Feedbacks
View all comments