सुश्री मंजिरी येडूरकर
कवितेचा उत्सव
☆ येईन म्हणते, जरा थांब ☆ सौ. मंजिरी येडूरकर ☆
☆
गोळा करीन प्रभातीचे रंग
पक्षांच्या गाण्यातील सारे सूर
फुलांनी उधळलेले रंग, गंध
एखादं इंद्रधनुष्य पण घेऊन येते
*
हवाय मला पहाट वारा, दवबिंदूंचे मोती
दिनकराचे तेज, चंद्राची शीतलता
आकाशाची निळाई, धरतीची हिरवाई
चमचमणाऱ्या तारा, चांदणंही घेऊन येते
*
घेऊन येते ती वात्सल्याची पखरण
बालपणी आपण अनुभवायची असते
आणि मग ती ओट्यात गोळा करून
आपल्या पिलांवर उधळायची असते
*
घेऊन येते सहचराचे प्रणय रंग
सहवासाचे रेशीम बंध, घेऊन येते
सख्यांचं मैत्र, नात्यातला हळुवारपणा,
इतकं सारं घेऊन कशी येणार मी? तूच ये
*
दाखवेन तू निर्मिलेली सारी सृष्टी, ये!
धरतीच्या स्वर्गसुखात आकंठ डुंबायला!
कळेल तुला, मी कां येऊ शकत नाही ते!
येशील ना मग! वाट पाहते, तुझीच!
☆
© सौ.मंजिरी येडूरकर
लेखिका व कवयित्री, मो – 9421096611
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
