सौ. सुनिता गद्रे
☆ कवितेचा उत्सव ☆
☆ गणेश चतुर्थी… कवी – अज्ञात ☆ सौ. सुनिता गद्रे ☆
बसले होते निवांत
गणेश चतुर्थीचा विचार होता मनात.
काय करू कसं करू येत नव्हतं ध्यानात.
इतक्यात कोणीतरी डोकावलं देवघरातून,
म्हटलं “कोण आहे?”
तर म्हणे
“मी गणपती.काही सांगायचं आहे ऐकशील?”
“सर्व करणार तुझ्याचसाठी
मग सांग ना रे देवा !”
म्हणाला..
“येतो आहे तुझ्याकडे आनंदासाठी.
नका करू आता काही देखावा. नको त्या सोन्याच्या दूर्वा,
नको ते सोनेरी फूल,
नको तो झगमगाट,
त्रास होतो मला!
माझा साधेपणा, सात्विकता पार जाते निघून .
घे तुझ्या बागेतील माती
दे मला आकार.मी गोल मटोल
नाही पडणार तुला त्रास.
मग दे मला स्वच्छ पाट बसायला .
अनवाणी चाल गवतातून,
आण दूर्वा आणि फुलं दोन चार .माझ्यासाठी नको ओरबाडू झाडांचं सौंदर्य वारंवार .
माझ्या बरोबर
तुझ्याही आरोग्याची होईल वाटचाल.
दररोज साध्या
गरम जेवणाचा दे मला प्रसाद .
म्हणजे माझं आणि तुझं आरोग्य राहील साथ.
रोज पहाटे उठव मला तुझ्या ओंकारध्वनीने
संध्याकाळी दे मला मंत्रपुष्पांजली आणि
कर शंखनाद.
मग पावित्र्य आणि सोज्ज्वळता येईल
तुझ्या घरात व मनात.
मला विसर्जन पण हवं तुझ्याच घरात.
विरघळेन मी
छोट्या घागरीत पण.
मग मला पसरव तुझ्या बगिच्यात.
तिथेच मी थांबीन
म्हणजे लक्ष राहील तुझ्या घरात.
तू अडचणीत सापडलीस तर
येता येईल क्षणात.”
कवी : अज्ञात
सौ सुनीता गद्रे,
माधवनगर सांगली, मो 960 47 25 805.
≈ ब्लॉग संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित ≈
