मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ रुबाया… ☆ प्रेमकवी दयानंद ☆

प्रेमकवी दयानंद

? कवितेचा उत्सव ?

☆ रुबाया ☆ प्रेमकवी दयानंद

अजून ऐकू येते

कृष्णाची बासरी

त्या मधुर सुरांची जादू

मन गेले, यमुनातिरी….

*

मंदिराच्या बाहेर

काही बसलेत भिकारी

मी आत,मागणारा

तसेच सारे भोवताली…

*

जवळ नाही कोणी

माझा रिकामा खिसा

सारे आहेत, पण दूर दूर

नाही कोवावर भरोसा….

*

आता कुठे ऋतुचे आगमन

जरा सावकाश उमला

फुलांनो नका करु घाई

फार उशीर नाही जाहला…

*

हे विद्वानांचे पुणे

आता फक्त गर्दीचे

इथे, खूपच वेगवेगळे

रंग-ढंग,प्रदूषणांचे….

*

इथे रोजच भरते

विद्वानांची जत्रा

होते,परंपरेची पूजा

आहे, प्रत्येकजण भित्रा…

*

प्लॕस्टीकची फुले

त्यांचा सुगंध कसा येणार

कागदी पाखरे शोभेची

आकाशी कशी भरारी घेणार..

*

तो अलिकडेच येवून गेला

बुद्ध,महावीर,येशू रुपात

आता नाही येणार

गेला प्रत्येक वेळी निराश होऊन…

*

पुण्याजवळ आळंदी

तेथे समाधी योगियाची

अधुन-मधून गर्दी असते

मिरविणा-या भाविकांची…

*

सारी माणसे

चांगलीच असतात

स्वार्थासाठी काहीजण

कपट, कारस्थानं करतात…

© प्रेमकवी दयानंद

संपर्क – तावरे काॅलनी.सातारा रोड.पुणे

मो 9822207068

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈